Пяшчынкі шчасця. Канстанцін Шанцаў

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      – Эй, эй, я дзяўчынка, мне можна!

      Лакі ад такой заявы аж страціў дар мовы.

      – Добра. Хай будзе так.

      – Вось так, лапуля.

      – Ві!

      – А што я?

      – Перастань, калі ласка.

      Чарговы хлапок віртуальнай жуйкай і непрыстойны жэст у бок Лакі у выглядзе выстаўленага сярэдняга пальца.

      – Вось ужо, хлябну я з гэтай адорвай…

      Скончыўшы з рознага роду наладамі, Ві паведаміла:

      – Па наяўных дадзеных, табе неабходна цяпер знайсці падыходзячае месца для начлегу і правесці ў стане сну не менш за сем гадзін.

      – Ві, а ці нельга яксьці прасцей сказаць? Напрыклад, табе, маўляў, трэба паспаць гадзін сем-восем.

      – Добра… я ўнясу карэкціроўкі ў ланцуг дыялогаў.

      – Дзякуй.

      – Не варта падзякі, чувак.

      – Э-э-э-э…

      – Унесены карэкціроўкі ў ланцуг дыялогаў.

      – Эх, добра, яшчэ папрацуем над гэтым. Дабранач.

      – Дабранач.

      Дзень другі

      Спаў Лакі без сноў. Прычым, прачнуўшыся, не адчуў ні найменьшага дыскамфорту ад надзетага на ім касцюма. Як учора яму паведаміла Ві, у касцюм была ўбудаваная нейкая хітрая сістэма, якая забяспечвала непрыкметнае для свайго носьбіта падтрыманне гігіены. У ім сапраўды нічога не прэла і не націрала, нават калі ён і змакрэў, то гэтага ніяк не заўважыў. Сістэма асматычных фільтраў, а таксама ін'екцыйная сістэма душавання, падтрымлівалі прымальны ўзровень камфорту.

      – Цікава, а як з натуральнымі патрэбамі? Трэба будзе спытаць у Ві.

      Заурчал страўнік…

      – Дарэчы, аб натуральных патрэбах. Вайна вайной, а есьці хочацца.

      Выбраўшыся з свайго пакойчыка, Лакі рушыў у бок лабараторыі, дзе спадзяваўся заспець Віктара Мікалаевіча.

      – О, Лакі, добрай раніцы. Як спалося? Пазнаёміўся са сваёй сістэмай дапоўненай рэальнасці? Былі цяжкасці?

      – Добрай раніцы. Нармальна спаў. Так, ужо пазнаёміўся. І хутчэй не цяжкасці, а шурпатасці характару Ві.

      – Ві?

      – Ну, так мы дамовіліся называць сістэму.

      – Ага, зразумела. Ну, давай-ка мы тут перакусім з табой, а потым зоймемся заяўкамі, якія мне твая Ві ўжо паспела адправіць. Ды падымі ты ўжо сваю сківіцу. Яна – прасунутая сістэма жыццезабеспячэння твайго касцюма. І калі яна бачыць недахоп якіх-небудзь кампанентаў, то аўтаматычна робіць заяўку на бліжэйшую базу пастаўшчыка. У дадзеным выпадку ў мяне ёсць тое, што яна палічыла неабходным. Дарэчы, вось табе яшчэ падарунак. Гэтыя акуляры ты зможаш апрануць і насіць замест шлема. І на іх будзеш атрымліваць інфармацыю як і на забрала твайго шлема. Праўда, ужо ў некалькі ўрэзаным выглядзе, але ўсё ж. Да таго ж, у шлеме нязручна ёсць.

      – І тое дакладна, – сказаў Лакі, пажадліва пазіраючы на выкрытыя банкі тушонкі, нарэзаныя цыбулю СКАЧАТЬ