Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ Ярый, хуш, Ильяс әфәнделәргә кил. Мин хәзер шунда барам. Сине көтәрмен.

      Мөршидә. Кара әле, Мансур, мин бүген өйдән чыга алмыйм шул. Син иртәгә үзең шәһәрдәге йортка кил. Дәү абый да, Габбаса апа да дачада калачак. Мин асраулар белән генә өйдә булырмын. Шунда яхшылап сөйләшеп, бер карарга килербез. Үзем дә монда торудан тәмам туйдым инде. Дәү абый атлаган саен тирги, җикеренә. Тизрәк өстеннән җибәрәсе килгәнне аңлата. Кияү дә табып куйганнар бугай инде. Теге Мортаза байның Садрыен беләсеңме?

      Мансур. Әллә шул бозык малайга бирмәкчеләрме?

      Мөршидә. Үз кызлары булмагач, аларга кем булса да булсын. Тик бай булып, придан гына сорамасын. Садрый да бу арада тәмам бер имгәк булды инде, һичбер яры чыгар хәл юк, бәйләнә… Әллә нинди сөю хатлары язган була. Мәсхәрә итмәсә генә ярар иде. Бик усал дип әйтәләр үзен.

      Мансур. Юк өчен борчылма. Бернәрсә дә булмас. Ләкин мин шунсына аптырыйм: Шакирҗан бай ни дип ул Садрыйга сине бирмәкче икән?

      Мөршидә. Ни өчен булсын, придан бирмәс өчен. Әткәйнең өлешен, шулай итеп, үзендә ябып калмакчы, ди. Зарифа җиңги дә шулай дип әйтә.

      Мансур. Юк, аның өчен булмас. Мин бөтенләй киресен уйлыйм.

      Мөршидә. Шул, шул, Зарифа җиңги дә шулай ди. Кара әле, Мансур, әткәй өлешен бирмәсә нишләрбез?

      Мансур. Мөршидә, син һаман әле шул юк-бар фикерләреңне башыңнан чыгарып ташлый алмыйсың икән. Бирсә бирә, бирмәсә бирми. Нәрсә аның өчен пошынырга? Әллә ачка үләрбез дип куркасыңмы? Менә минем һичбер кесәмдә бер тиен акчам булмый. Шулай булса да торам әле. Ачка да үлгәнем юк, кеше каршысына барып хәер сораганым да юк. Ярый, хуш. Ильяс әфәнделәргә ничек тә килергә тырыш.

      Уң яктан Садрый күренә.

      Юк-бар нәрсәләр өчен борчылма. Ярый, хуш!

      V. Мансур, Мөршидә һәм Садрый.

      Садрый. Исәнмесез, Мөршидә туташ! Нихәл син, эшчеләрне баетучы хәерче? Ха-ха!..

      Мансур. Мөршидә туташ, мин сезнең дачагызда этләр юк дип торган идем.

      Садрый. Шул, шул, «пролетариат», «товарищ», чабуыгызны җыебрак йөрегез бу тирәдә.

      Мансур. Әллә чабуга ябыша торган гадәтегез дә бармы?

      Садрый. Буталып йөргән чабуларны бездә бик тиз кыскарталар. Ха-ха!..

      Мөршидә, читкә барып, эскәмиягә утыра, китабын укыган була.

      Мансур. Чабуга ябышучыларга бездә таяк белән җавап кайтаралар.

      Садрый. Таякның ике башы бар бит, «товарищ»! Ха-ха!..

      Мансур. Дөрес әйттегез, Садрый бай, ике башлы. Берсеннән тоталар, икенчесе белән… (Таягын бутап ала.)

      Садрый. Сез сугышырга хәзерләнмисезме тагын? Ха-ха!

      Мансур. Кем белән?

      Садрый. Белмим, кем беләндер.

      Мансур. Алай булгач?

      Садрый. Шул шул. Сезгә бераз чабуыгызны җыя төшебрәк йөрү дә зарар итмәс иде, дим.

      Мансур. Бер мәртәбә ишеткән идек инде ул хәбәрне.

      Садрый. Үзегез өчен яхшырак булыр, дим.

      Мансур. Сез үзегезне яхшырак карагыз. Докторга барырга соңга калмагыз.

      Садрый. Нәрсә?!

      Мансур. СКАЧАТЬ