Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Карим Тинчурин страница 22
Название: Пьесалар / Пьесы
Автор: Карим Тинчурин
Издательство: Татарское книжное издательство
Жанр: Драматургия
isbn: 978-5-298-04198-0
isbn:
Шакирҗан. Бәлки, алар берәр нәрсә бүлгәннәрдер?
Әби. Бәлки, бүлгәннәрдер дә.
Шакирҗан. Менә нәрсә, абыстай. Мансур өйгә кайткач та, үзенә белгертмичә генә, миңа килеп әйт. Зур бакча каршысындагы Шакирҗан бай йортын сорасаң әйтерләр. Шулай итсәң, нәзер сәдакаларымны алтыннан тамызырмын… Хуш… Менә әүлиялар рухына тагы дога кыл! (Сәдака бирә.)
Әби. Аллаһы әкбәр. Ярый, кайткач та барып әйтермен. (Чыга башлый.) Ә, кем, син үзең кем буласың соң?
Шакирҗан. Мин, хуш… (Садрыйга.) Мин кем әле, хуш?
Садрый. Бу Мансур әфәндене үзенең конторына хезмәткә алмакчы була.
Әби. Алай, бик рәхмәт инде. Юкса бик ярлы тора, мескенкәй. Баш-аяклы итә күрегез инде үзен. Сусаган булсагыз, самавыр куйыйм, байлар.
Садрый. Юк, рәхмәт. Без хәзер китәбез.
Әби. Башка йомыш юкмы?
Шакирҗан. Хуш, юк, абыстай, юк!
Әби чыга.
Хуш, монда нәрсәләр икән? Китаплар. Шулар арасына яшермәделәрме икән? Караш әле, Садрый!..
Зур капчыктан китаплар актаралар.
Юк шул, юк…
Садрый. Урлый белгәнне яшерә дә белгәннәрдер инде алар.
Шакирҗан. Юк, Алла боерса, минем хакым ул кызыл авызлар өстендә калмас. Минем малым, әлхәмделилла, зәкятле мал! Үземә үк насыйп булыр әле.
Садрый. Амин! Шулай булсын инде.
Шакирҗан. Соң бит ул кызыл авызлар мал кадерен белә торган халыклармы? Әрәм-шәрәм итеп кенә бетерерләр. Ай, җанкисәкләрем, утыз меңкәйләрем, кайда гына хуҗасыз ятим булып тилмереп торасыз икән?
Садрый (читкә). Бер дә тилмереп тормыйлар әле.
Шакирҗан. Мине сагынып тилмерә торгансыздыр, бичаракайларым. Мин бит сезне нинди кадердә генә тотадыр идем. Шулай ук сезне кабат күрә алмаммы икәнни? (Елый.)
Садрый. Борчылмагыз, Шакирҗан абзый, елауда файда юк. Каракларны эзләргә кирәк.
Шакирҗан. Эзлим дә бит, табылмыйлар. (Елый.)
Садрый (тәрәзәдән күреп). Чү, болар кемнәр?! Алар, алар, билләһи газыйм, алар!
Шакирҗан. Кемнәр? Әллә акчалармы?
Садрый. Акчаларыңны урлаучылар.
Шакирҗан. Ә?!
Садрый. Мансур белән Мөршидә. Монда таба киләләр.
Шакирҗан. Кая, кая бәдбәхетләр? (Йодрыкларын селкеп.) Һә, мин сезне, тәмуг кисәүләре!.. Һу, мин сезне, яхшыдан яман туган, иблис ялчылары!.. Чү, чү, кулларында чемоданнары да бар. Вокзалга, пристаньга түгелме икән?
Садрый. Алар монда таба киләләр. Шәһәрдән качарга җыеналар, күрәсең. Бик вакытында үзләрен очраттык. Хәзер барып, полициягә хәбәр итәргә кирәк.
Шакирҗан. Полициягә дә, губернаторга да, охранкага да – барысына да хәбәр итәргә кирәк. Әйдә, киттек.
Садрый. Без полиция белән кайтып килгәнче, алар шылсалар?
Шакирҗан. Хуш, шылырлар шул. Хуш, соң ни эшлибез?
Садрый. Менә нәрсә, мин полициягә барып хәбәр иткәнче, син монда яшеренеп кал. Нәрсә сөйләшерләр. Бәлки, акчаңның кая яшергән урынын да СКАЧАТЬ