Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Карим Тинчурин страница 17

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      Мөршидә дәшми.

      Каушамагыз. Була ул… Менә мин дә тегүче эзләп монда ялгыш кергәнмен. Сез, бәлки…

      Мөршидә (батыраеп). Мин Мансур әфәндегә килгән идем.

      Садрый. Үзегез генәме?

      Мөршидә. Әйе, үзем генә.

      Садрый. Кара син аны. Сезнең яңа һөнәрләрегез дә бар икән. Безнең бай йортларында үскән кызлар түгел, рәтлерәк асрауларыбыз да мондый эшләр белән чуалмыйлар.

      Мөршидә. Сез мине монда килергә мәҗбүр иттегез.

      Садрый. Мин?!

      Мөршидә. Әйе, сез. Әгәр дә кичә полициягә Мансур өстенә ялган ялалар ябып, донос ясаган булмасагыз, мин монда килмәгән булыр идем.

      Садрый. Кара син аны. Ха-ха… Сез фискал да була беләсез икән. Әллә Шакирҗан байның йортына кереп таларга да сез юл күрсәттегезме?

      Мөршидә. Йә Алла! Сез нәрсә сөйлисез?

      Садрый. Каушамагыз, каушама… Хәер, сез алданган гына бит. Мин сездән андый начар эш булыр дип шикләнмим.

      Мөршидә. Әллә юкса… (Елый башлый.)

      Садрый. Тынычланыгыз, Мөршидә туташ! Мин хәзер сезнең алдыгызда бер сер ачарга мәҗбүр булам. Сез талаучылар тозагына эләккәнсез бит. Сез, Мансур малайның төче телләренә ышанып, үзегезне тәмам хур иттегез бит. Шул жулик, талаучы малай белән бөтен шәһәргә даныгыз таралачак.

      Мөршидә. Садрый әфәнде, мине тәхкыйрь кылмавыгызны[6] үтенәм.

      Садрый. Мин сезне тәхкыйрь кылмыйм. Бөтен шәһәр ду килә ич.

      Мөршидә. Нәрсә?

      Садрый. Мансурларны Шакирҗан байны талатырга ишек ачып кертүче сез дип…

      Мөршидә. Ярабби! Бу ялган каян килеп чыккан тагын?

      Садрый. Мин дә башта ышанмаган идем. Әмма хәзер сезне монда очраткач ышанырга туры килә шул. Дөрес, мин сезне яман ният белән эшләгәнсез дип әйтә алмыйм. Яшьлегегез белән бер жуликның тозагына төшкәнсез. Ул сезгә китап биргән булып, сезне сөйгән булып маташуы, сезнең өчен түгел, Шакирҗан байның акчасын талау өчен хәйлә булганын хәзер үзегез дә күрә торгансыздыр.

      Мөршидә (куркып). Сез ни сөйлисез? Мансур аны һич эшләмәс! Сез генә шулай уйлыйсыз. Сез Мансурдан үч алыр өчен эшләгән эшләрегезгә мине ышандырмакчы буласызмы әллә? Юк, юк, Мансур андый кеше түгел. Кичәге талауда Мансурның катнашы юклыгына минем шөбһәм юк. Садрый әфәнде, Алла хакы өчен, Мансур өстенә яла якмагыз! Мин аны сөям. Мин сезгә булачак кеше түгел. Үлсәм дә мин сезгә булачак кеше түгел. Безнең арабызга кермәгез, Мансурны харап итмәгез! Беләм, сез монда яхшы ният белән йөрмисез. Кызганыгыз безне!.. Әгәр дә Мансур хакына яхшылык эшлисегез килмәсә, минем өчен, үлгән атам хакы өчен, Мансурны да, мине дә харап итмәгез! Мәрхүм әткәм сезнең әткәгезнең дусты булган бит.

      Садрый. Менә шуңа күрә дә мин сезне шул жуликларның тозагыннан коткарырга тырышам.

      Мөршидә. Ул жулик түгел. Мансур – яхшы кеше. Аның талауда зәррә кадәр гаебе юк.

      Садрый. Сез шулай дип әйтәсез дә бит, полиция икенче төрле сөйли.

      Мөршидә. Полиция сезнең сүз буенча гына Мансурдан шикләнә бит. Сез юк дисәгез, алар ышанырлар.

      Садрый. Мин ялганлый алмыйм шул. СКАЧАТЬ



<p>6</p>

Тәхкыйрь кылу – хурлау, мыскыллау.