Susanna M Lingua-keur 10. Susanna M. Lingua

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ twee hul verblyf op Dennebaai. Bedags boer hulle op die strand en saans soek hulle ander afleiding. Natasha besef dat sy haar op die een of ander manier besig sal moet hou as sy van Dewalt wil vergeet. Tans is haar lewe te leeg en kry sy ook gans te veel tyd om aan hom en hul gebroke huwelik te dink.

      Toe hulle later op die voorstoep sit en tee drink, sê Natasha so ewe uit die bloute: “Ek het besluit om te gaan werk, Irene …”

      “Werk …!” Irene kyk haar verbaas aan en bars hardop uit van die lag. “Moenie vir my sê jy wil nou ook so ’n werkesel soos Rita word nie, my sussie. Jy gaan net vir jouself probleme skep met so ’n werkery. Almal by die werk sal wil weet waar jou man is.”

      “Nee wat, ek glo nie dit is so erg nie.”

      “O, nou goed, gaan dan maar jou gang. Moet net nie van my verwag om jou te help werk soek nie, want dit weier ek beslis.”

      “Nee, toemaar, ek sal jou nie daarmee belas nie,” glimlag Natasha. “Lê jy maar bedags op die strand en geniet jouself. Ek sal elke week die plaaslike koerant koop en kyk wat dit oplewer.”

      Natasha hou voet by stuk, maar dit is nou al die tweede week dat die koerantadvertensies niks vir haar oplewer nie.

      Sy vou die koerant op, sit dit langs haar op die rusbank neer en neem die glasie sjerrie wat Mieta langs haar op die tafeltjie neergesit het

      “Ek kan sommer aan jou gesig sien dat jy weer ’n bloutjie met jou werksoekery geloop het,” glimlag Irene ondeund oor die rand van haar glasie. “Ek dink jy moet maar liewer die hele besigheid los, Natasha, en die lewe bedags saam met my op die strand geniet.”

      “Ja, ek sal dit bepaald moet staak,” sê Natasha bedaard, “maar nie om die rede wat jy aangevoer het nie, my liewe Irene.”

      “So?” Irene kyk haar skoonsuster verbaas aan. “Mag ek vra waarom jy besluit het om jou werksoekery te staak?”

      “Ek dink ek is swanger,” sê Natasha ongeërg.

      Irene vlieg soos ’n staalveer orent. Sy neem Natasha se hand opgewonde in hare. “O, my ou sussie, weet jy wat hierdie nuus vir Pappa gaan beteken? Jong, ons moet hom sonder versuim bel. Dewalt sal daardie hekseketel nou dadelik in die pad moet steek. Julle kan nie nou skei nie …”

      “Wag so ’n bietjie, jy is nou te haastig, jou voortvarende meisiekind,” glimlag Natasha geamuseer. “Dewalt het net ’n paar dae voor ons vertrek vir my gesê dat as ek swanger is, dit die kroon oor al sy ellende sal span – en mag die Vader verhoed dat ek swanger is. So, vergeet van Dewalt. Ek is buitendien ook nog nie heeltemal seker nie. Die dokter sal eers oor drie dae kan bevestig of ek regtig swanger is.”

      “Kan ek maar solank vir Pappa bel en hom vertel wat moontlik op hom wag?” wil Irene weet. “Ek sal hom mooi vra om niks hiervan aan Dewalt te sê nie.”

      “O, nou goed, gaan maar jou gang,” kom dit gelate van Natasha. Sy weet Irene brand om hierdie nuus aan haar pa oor te dra.

      7

      Irene hardloop opgewonde na die telefoon en skakel haar pa se nommer met vingers wat bewe van opgewondenheid.

      Om te dink dat daar eindelik ’n klein mensie in die familie gaan wees – en dat ek die ou dingetjie se tante sal wees! dink Irene met genoegdoening. “Dit gaan die beste nuus wees wat my ou paps nog ooit gehoor het. En as dit ’n seun is, ’n klein Lafras, wil ek nie praat hoe trots sy oupa op hom sal wees nie …

      Haar pa se stem bring skielik ’n einde aan haar salige gedagtes. “De Meyer hier.”

      “Hallo, liewe ou Paps,” roep Irene vrolik uit. “Raai wie praat?”

      “Ja, toemaar, asof ek nou nie my verspotte dogter se stem ken nie! Ek het net gisteraand gewonder wanneer jy my weer eendag gaan bel, kleinding. Gaan dit nog goed met jou en Natasha?”

      “O, baie goed, Pappa, en ons het wonderlike nuus vir jou. Raai net wat is dit.”

      “Irene, jou stouterd, wanneer word jy eendag groot?” lag die oubaas saggies. “Nee, ek kan nie raai nie. Moet net nie sê jy het trouplanne nie; ek wil die gelukkige vent eers goed deurkyk.”

      “Ag, jy sal in elk geval ook nooit reg raai nie, Pappa,” lag Irene saam. “Ek sal dus maar sê … Natasha meen dat Pappa oor ’n klompie maande oupa kan word. Sy wil natuurlik nie hê die hele wêreld moet nou al weet nie, want die dokter kan eers oor drie dae met sekerheid sê. Maar ek het gevoel Pappa moet solank weet.”

      “Wel, ek sou so dink, ja! Natuurlik moet ek daarvan weet, my ou dogter,” sê die oubaas, nou duidelik in sy skik. “Ek sal Dewalt bel en hom sê dat daar nou geen sprake van ’n egskeiding kan wees nie!”

      “Nee, wag ’n bietjie, Pappa!” keer Irene haastig. “Natasha verkies dat Dewalt niks hiervan moet weet nie. Moet hom asseblief nie bel nie.”

      “Maar hy is tog die pa, waarom moet hy nie hiervan weet nie?” maak oubaas Lafras haastig beswaar. Die pa van ’n ongebore kind moet tog die eerste wees om van sy kind se bestaan te weet. Hy kan nie begryp waarom Natasha dit vir Dewalt geheim wil hou nie.

      “Dit is ’n lang storie, Pappa, maar ek sal probeer om dit kort te hou. Natasha sê die moontlikheid dat sy swanger kan wees, het ter sprake gekom toe Dewalt haar om ’n egskeiding gevra het. Volgens hom sal ’n ongewenste swangerskap nou net die kroon oor al sy ellende span. Natasha het dus besluit hy hoef glad nie te weet dat sy swanger is nie. Pappa moet dit maar liewer nie rugbaar maak nie.”

      “O, ek begryp,” is egter al antwoord wat Irene van hom kry. Laat Natasha maar haar eie besluite neem, meen die oubaas. Maar hy wat Lafras is, weet wat die regte ding is om te doen.

      “Wanneer kom Pa vir ons kuier?” hoor hy Irene se stem. “En hoe gaan dit nog met Rita?”

      “Met Rita gaan dit nog voor die wind, ou dogter. Ek hoor nie dat sy oor enigiets kla nie – maar sy het ook nie juis rede om te kla nie. Daardie gewilde Jurie-mansmens kuier mos nou by haar. Jammer dat jy nie ’n trek vir die man gehad het nie.”

      “Pappa, ons gaan nie weer oor Jurie praat nie,” keer Irene vinnig. “Ek het mos gesê waarom ek hom nie wil hê nie …”

      “Ja, ek weet. Jy het gesê jul kinders sal almal soos witmuise lyk omdat julle albei blond is. In elk geval, ek sal probeer om môre Dennebaai toe te kom. Intussen moet jy maar sorg dat Natasha haarself stil gedra. Ek wil nie hê my kleinkind moet iets oorkom nie. Ek hoop dis ’n seun.”

      “Toemaar, ek en Mieta sal mooi na haar kyk, Pappa,” belowe Irene. “Ek voel self ook in die wolke omdat ek die kleinding se tante sal wees. Dit is inderdaad ’n statusverhoging.”

      Die oubaas begin saggies lag. Dan sê hulle tot siens.

      “Pappa het gesê ek moet sorg dat jy jou stil gedra, Natasha,” sê Irene toe sy na ’n rukkie langs Natasha op die rusbank gaan sit. “Pappa sê hy wil nie hê sy kleinkind moet iets oorkom nie. Hy sal glo probeer om ook môre hier ’n draai te kom maak.”

      “Ek hoop jy het hom gesê om niks vir Dewalt te sê nie, Irene,” kom dit ernstig van Natasha.

      Irene knik. Dan gesels hulle oor die oubaas se koms en die verwagte baba.

СКАЧАТЬ