Закопува Забна жаба. Фантазија комедија. СтаВл Зосимов Премудрословски

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ а вие, генерал череп, заштитен дел од целото наше претпријатие.

      И тоа што ти го кажа лично е само блеф. Нема сведоци. И јас, без мозочни удари, твојата мајка и медицинска сестра, па дури и командантот и наставникот за дисциплина…

      – - Ај гледај, се лази!! – го забележа десеттиот и, зјапајќи во врабецот, тогаш го крена черепот на небото и викна. – Ааааа!!! Повторно зборувам!!! Хехејеј!!

      – - Кој е тој? го праша черепот и, фаќајќи го врабецот, го удри Стасијан во лицето. Од страв, Стасијан веднаш почнал да го разбира и зборува Галупски.

      – - Јас сум Стасијан. Само Стасијан. – и изгуби свест.

      – - Океј, на тапанот кој е, но тој е радиоактивен и ќе оди на храна. Но, тоа ќе го искористиме економски. И не опуштајте се до крај, немаме доволно и затоа барате и замена за тоа. Бидејќи тој е, има и други како него. Добро?

      – - Да, за нашата мат. – сите одговорија во хор.

      Касулија се искачи на врабец, што се покажа дека е малку поголемо од неа, и двапати ножеви и седна на несвесен врапче, и почна да се полни како батерија и сјај.

      – - Останете на ручек!! таа командуваше, и сите се редеа во пиштол. Таа плукна на секој одеднаш.

      – - И јас имам двоен дел! – изјави, тресејќи го Черевич Кмор Ико.

      – - breakе ги растанам твоите рогови, – пристигна Засратич. – за додатокот, таму, во полето… Што ќе најдете, сè е твое…

      – - Зека, но јас сум главната? – откорна Черевич

      «Во политиката, но не и во трпезаријата», рече Казулија. – извини, почитувај.

      Остатокот се приближуваше наутро и никој не го забележа нивното доаѓање. Тие не можеа да пронајдат ништо, но колегите им го оставија својот рационален однос. Зека плукаше врз нив и, генерално, беа осудени на осуден начин, на се», е масиова, без чаршија, ох читател. Кипиша и презентирање од страна не беше, Маза Фака Да Леле!..

      четврта апулаз

      маза фака да леле

      – - Маза Фака Да Леле!.. Маза Фака Да Леле!..

      Стасијан, под волшебно викање на месото што го опкружуваше, полека се приближуваше до себе и се разбуди. Неговата состојба не беше полна, половина вовлечена, половина енергична. Тој ги отвори очите и виде превез што полека се распаѓа и пред него веќе се најдоа контурите на црните галопирачки топки. Откако контрастот се прилагоди, и тој веќе ја разликува силуетата на чудни суштества.

      – - Кои се тие, овие без храна, живи коски? мислеше тој.

      – - Ова се Галупас. – одговори внатрешниот глас по име Јазик.

      – - Што друго е Галупа? – праша Стасијан од Тонго.

      – - Кој ти даде ден пред вчера и завчера на глава… Ноќе, се сеќаваш?

      – - Значи, тоа не беше сон?! – и се сети на она што се случило претходниот ден и во страв се обидел да му ползи на грбот, главата напред, но запре нешто. Се погледна зад себе и виде големо око што гледа во него.

СКАЧАТЬ