Księga kobiet. Osho

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ rozdzieleni, cierpią. Ponieważ nie znają powodu swego cierpienia, zaczynają mścić się jedno na drugim.

      Kobieta może pomóc w tworzeniu harmonijnego społeczeństwa. Różni się od mężczyzny, lecz nie jest mu nierówna. Jest równa mężczyźnie, podobnie jak każdy inny mężczyzna. Ma talenty niezbędne społeczeństwu. Nie wystarczy zarabianie pieniędzy, nie wystarczy odnoszenie sukcesów. Bardziej przydatny jest piękny dom, a kobieta ma taką zdolność, by każdy budynek przekształcić w dom. Potrafi napełnić go miłością. Ma taką wrażliwość. Potrafi mężczyźnie pomóc się odprężyć.

      W Upaniszadach można znaleźć dziwny fragment. Młoda para przychodzi do proroka, a on udziela jej błogosławieństwa. Szczególne słowa kieruje do kobiety: „Mam nadzieję, że zostaniesz matką dziesięciorga dzieci, a twój mąż stanie się twoim jedenastym dzieckiem. Jeżeli nie staniesz się matką dla twego męża, nie będziesz prawdziwą żoną”. W tych słowach zawiera się głęboki psychologiczny wgląd. Potwierdza go współczesna wiedza psychologiczna: każdy mężczyzna szuka w kobiecie swej matki, a każda kobieta szuka w mężczyźnie swego ojca.

      Z tego powodu każde małżeństwo doznaje niepowodzenia. Nie możesz znaleźć drugiej matki. Kobieta, którą poślubiłeś, nie przybywa do twego domu po to, by być twoją matką. Chce być żoną, kochanką. Jednak błogosławieństwo zawarte w Upaniszadach, które liczą sobie pięć czy sześć tysięcy lat, dostarcza inspiracji dla współczesnej psychologii. Kobieta, niezależnie od tego, kim jest, jest przede wszystkim matką. Jest niezbędna. Ojciec to instytucja wprowadzona, a nie naturalna.

      Przeprowadzano eksperymenty dotyczące tego zagadnienia. Dzieciom odizolowanym od matek dawano wszelkie niezbędne im wyposażenie, środki medyczne, żywność. Stosowano wynalazki z różnych gałęzi nauki, lecz – co dziwne – te dzieci marniały i umierały w ciągu trzech miesięcy. Wówczas odkryto, że kontakt z ciałem matki i jej ciepło są absolutnie konieczne, by życie mogło się rozwijać. To ciepło jest absolutnie konieczne na początku istnienia w tym rozległym, chłodnym wszechświecie. Gdy go zabraknie, dziecko będzie czuło się opuszczone, będzie marniało i wreszcie umrze.

      Nie ma powodu, by mężczyzna czuł się istotą niższą niż kobieta. Całe nieporozumienie wynika z tego, że traktuje się mężczyznę i kobietę jak dwa gatunki. Należą oni do jednej ludzkości. Mają uzupełniające się właściwości. Potrzebują siebie nawzajem i tylko wówczas, gdy są razem, tworzą całość. Należy podejść do życia z otwartością. Różnice nie oznaczają sprzeczności. Kobiety i mężczyźni mogą sobie wzajemnie pomóc, ogromnie siebie wzmocnić. Kobieta, która cię kocha, może wzmocnić twoją kreatywność, może zainspirować cię do rzeczy, o których nigdy nawet nie marzyłeś. Ona o nic nie pyta. Po prostu pragnie twojej miłości.

      Większość rzeczy, które różnią mężczyzn i kobiety, to wynik warunkowania. Różnice powinny być podtrzymywane, ponieważ powodują wzajemną atrakcyjność obu płci. Nie można ich jednak wykorzystywać w celu poniżania kogokolwiek. Chciałbym, aby zarówno kobiety, jak i mężczyźni stworzyli organiczną całość, a jednocześnie pozostawali całkowicie wolni. Miłość nigdy nie tworzy krępujących więzów, lecz daje wolność. Dzięki takiej miłości możemy stworzyć lepszy świat. Połowę ludzkości pozbawiono szansy wniesienia wkładu w to dzieło. Ta właśnie połowa, czyli kobiety, ma ogromny potencjał, którego świat potrzebuje. Ich wkład może uczynić ten świat prawdziwym rajem.

      Kobieta powinna szukać własnej duszy, własnego potencjału i rozwijać go. Wówczas czeka ją wspaniała przyszłość. Mężczyzna i kobieta nie są istotami ani sobie równymi, ani nierównymi. Są istotami niepowtarzalnymi. Spotkanie dwóch niepowtarzalnych istot wnosi do życia coś cudownego.

Rozdział 2 JEGO OPOWIEŚĆ

      W Proroku Khalila Gibrana kobieta prosi Almustafę, by opowiedział o bólu. Czy możesz skomentować ten fragment?

       A jakaś niewiasta tymi słowy przemówiła:

       Powiedz nam o bólu.

       I rzekł:

       Wasz ból to muszli pęknięcie, w której rozumienie wasze się skrywa.

       Podobnie jak pestka owocu pęka,

       by serce jego słońce ujrzało, tak i ty ból

       poznać musisz.

       I gdybyś serce swoje w zadziwieniu ciągłym

       nad cudami życia twego utrzymać potrafił,

       twój ból nie wydałby się mniej

       cudownym niż radość twoja;

       I zmienne pory swego serca byś zaakceptował,

       tak jak pory roku nad polami

       twymi przechodzące zawsze akceptowałeś.

       I poprzez zimy zgryzot swoich

       na życie pogodnie byś spoglądał.

       Wiele z twojego bólu sam przecie wybrałeś.

       Niby gorzkie lekarstwo, którym lekarz,

       jaki jest w tobie, duszę twoją chorą leczy.

       Ufaj zatem lekarzowi i miksturę jego

       w ciszy i pokoju wypijaj:

       Jako że ręka jego, chociaż ciężka

       i twarda, przez czułą dłoń Najwyższego

       jest prowadzona.

       A choć kielich, który ci podaje, usta twe

       pali, z tej samej gliny ulepion został,

       którą Wielki Garncarz łzami swymi świętymi

       zrosił ² .

      Wydaje się, że nawet mężczyźnie kalibru Khalila Gibrana bardzo trudno uwolnić się od głęboko zakorzenionego męskiego szowinizmu. Mówię o tym, ponieważ stwierdzenia Almustafy w pewnym sensie są słuszne. Jednak pomijają coś bardzo istotnego.

      Almustafa zapomina, że pytanie postawiła kobieta. Jego odpowiedź jest bardzo ogólna, odnosi się zarówno do mężczyzn, jak i do kobiet. Prawdą jest natomiast to, że ból i cierpienie, które były udziałem kobiet tego świata, przekraczają wszelkie wyobrażenie mężczyzn. Z tego powodu mówię, że Almustafa odpowiada na pytanie, ale nie odpowiada osobie pytającej. Jeżeli nie odpowiada się osobie pytającej, odpowiedź pozostaje powierzchowna, choć może wydawać się głęboka. Odpowiedź jest akademicka, filozoficzna.

СКАЧАТЬ