Kralların YürüyüŞü . Морган Райс

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ sesini kalin çikartmayi basardi. Bir zamanlar kral olan birisinin sesi gibi.

      “MUHAFIZLAR!” diye bagirdi.

      Uzak bir holden gittikçe yaklasan ayak sesleri duydu. Bir yerlerde bir kapinin açildigini ona yaklasan kisileri sezdi. Oda hala dönüyordu ama bu sefer içkiden degildi.

      Gördügü son sey suratinin hemen dibindeki soguk, tas zemindi.

      Ikinci Bölüm

      Thor önündeki devasa kapinin demir kulpuna asilip bütün gücüyle çekti. Kapi gicirdayarak yavasça açildi ve Thor kralin odasini gördü. Içeri bir adim atti ve esigi geçerken kollarindaki tüyler diken diken oldu. Içeride havada sis gibi asili çok büyük bir karanlik sezdi.

      Thor içeri dogru girmeye devam etti. Duvardaki mesalelerin çitirtisini duyabiliyordu. Yerde bir yigin ve içinde de bir ceset vardi. Bunun kral oldugunu ve öldürüldügünü sezdi ve kendisinin geç kalmis oldugunu. Thor muhafizlarin nerede oldugunu, onu kurtarmak için neden kimsenin bulunmadigini merak etti.

      Thor cesede yaklastikça dizleri güçsüzlesiyordu; tasin üstünde diz çöktü, çoktan sogumus cesedi omzundan tuttu ve çevirdi.

      Gögsüne bir biçak saplanmis eski kral MacGil gözleri açik bir sekilde önünde yatiyordu. Biçak tasa saplanmis gibi gögsünde duruyordu.

      Thor kafasini çevirdi ve kralin yaverini gördü. Elinde kralin ziyafette kullandigi altindan yapilmis ve yakut ve safirlerle bezenmis kadeh vardi. Gözleri Thor’un üzerindeyken uzanip kadehi tavasça kralin gögsüne döktü. Sarap Thor’un suratina siçradi.

      Thor tiz bir çiglik duydu ve tekrar krala baktiginda kartali Ephistopheles’in kralin omzuna tünemis oldugunu gördü; yanagindaki sarabi yaliyordu.

      Thor bir ses duyup arkasini döndügünde Argon’u gördü. Etrafini keskin bakislarla süzüyordu. Bir eliyle parlak taci tutuyordu, digeriyle de asasini.

      Argon yaklasti ve taci Thor’un basina yerlestirdi. Thor agirligini, metal bezemelerinin sakaklarindaki baskisini ve tacin basina rahatça yerlestigini hissedebiliyordu.

      “Artik Kral sesin,” dedi Argon.

      Thor gözlerini kirpistirdi ve gözlerini açtiginda Lejyon’un ve Gümüsler’in bütün üyelerini, yüzlerce adam ve çocugun odanin içinde oldugunu gördü. Herkes ona bakiyordu. Ayni anda diz çöktüler ve selam verdiler. Yüzleri yere bakiyordu.

      Topluca “Kralimiz,” diye bagirdilar.

      Thor siçrayarak uyandi. Nefes nefese gözlerini açti ve etrafina bakti. Içerisi karanlik ve nemliydi ve sirtini duvara vermis tas zeminde oturuyordu. Gözlerini kisti ve ilerideki demir parmakliklari, onlarin da arkasinda titresen mesale atesini gördü. Sonra hatirladi: Zindan. Ziyafetten sonra buraya atilmisti.

      Suratina yumruk atan muhafiz aklina geldi ve simdiye kadar çikmis oldugunu düsündü. Ne zamandir yalniz oldugunu bilmiyordu. Kabusun etkisinden kurtulmaya çalisiyordu. Hepsi gerçek gibiydi. Kralin ölmemis, bunlarin hiç yasanmamis olmasini diledi. Aklina kralin gögsüne saplanmis hançerin görüntüsü geldi. Thor gerçekten bir sey görmüs müydü? Yoksa hepsi hayal ürünü müydü?

      Thor birisinin ayaginin tabanina vurdugunu hissetti ve kafasini kaldirdiginda birisinin ona bakiyor oldugunu gördü.

      “Uyanma zamanin geldi. Saatlerdir seni bekliyorum.”

      Los isikta Thor bu kisinin kendi yaslarinda bir genç çocugun suratina sahip oldugunu gördü. Ince, kisa, göçük yanakli ve cildi çiçek bozuguydu. Yine de yesil gözlerinin ardinda nezaket ve zeka vardi.

      “Benim adim Merek,” dedi. “Hücre arkadasinim. Sen ne yaptin da buraya geldin?”

      Thor dogruldu ve kendine gelmeye çalisti. Sirtini duvara yasladi, eliyle saçini taradi ve parçalari birlestirerek her seyi hatirlamaya çalisti.

      “Krali öldürmeye çalistigini söylüyorlar.”

      “Bunu gerçekten denedi ve eger bu parmakliklarin ardina çikarsa onu paramparça edecegiz,” dedi bir ses.

      Teneke kupalar metal parmakliklara çarpmaya ve yük

      sek bir ses çikmaya basladi. Thor koridora baktiginda koridordaki bütün hücrelerden yüzleri taslasmis mahkumlarin baslarini parmakliklardan çikarip ona sinirli bir sekilde baktiklarini gördü. Çogu trassizdi ve disleri eksikti. Bazilari sanki senelerdir oradaymis gibi duruyordu. Bu berbat bir görüntüydü ve Thor kendisini kafasini çevirmeye zorladi. Gerçekten burada miydi? Bu insanlarla sonsuza kadar burada kisili mi kalacakti?

      “Onlari kafana takma,” dedi Merek. “Bu hücrede sadece sen ve ben variz. Içeri giremezler. Krali zehirlemeye çalismissin falan, benim hiç umurumda degil. Elimde olsa onu ben zehirlerim.”

      “Ben Krali zehirlemedim,” dedi Thor öfkeli bir sekilde. “Kimseyi zehirlemedim. Onu kurtarmaya çalisiyordum. Tek yaptigim kadehini elinden düsürtmekti.”

      “Peki kadehte zehir oldugunu nereden biliyordun?” diye bir ses geldi koridordan. “Herhalde sihirle?”

      Koridorun her tarafindan alayci kahkahalar yükseldi.

      “Psisik güçleri var,” diye bagirdi biri alay ederek.

      Digerleri de güldü.

      “Hayir, tahmini dogru çikti!” diye haykirdi bir tanesi. Herkes Thor’la egleniyordu.

      Thor suçlamalar karsisinda gücendi ve öfkelendi. Hepsine hadlerini bildirmek istiyordu. Ama bunun bir zaman kaybi olacagini biliyordu. Ayrica kendisini bu suçlulara karsi savunmak zorunda degildi. Merek onu digerleri kadar süpheci olmayan bir sekilde inceledi. Bir sey düsünüyormus gibi bir hali vardi.

      “Sana inaniyorum,” dedi sessizce.

      “Gerçekten mi?” diye sordu Thor.

      Merek omzunu silkti.

      “Sonuçta gerçekten Krali zehirleyeceksen bunu ona söyleyecek kadar aptal olamazsin.”

      Merek arkasini döndü ve uzaklasti. Hücrenin diger ucuna gidip sirtini duvara verdi ve surati Thor’a dönük bir sekilde oturdu.

      Simdi de Thor meraklanmisti.

      “Peki sen neden buradasin?” diye sordu.

      “Ben bir hirsizim,” diye cevap verdi Merek. Sanki bundan gurur duyuyormus gibiydi.

      Thor afalladi; daha önce hiç gerçek bir hirsiz görmemisti. Thor bir sey çalmayi hiç aklina bile getirmemisti ve bazilarinin bunu yapabilmesi onu çok sasirtiyordu.

      “Neden hirsizlik yapiyorsun?” diye sordu Thor.

      Merek omzunu silkti.

      “Ailemin yiyecek yemegi yok. Yemek yemeleri gerekiyor. Benim de ne bir egitimim var ne de herhangi bir becerim. Tek bildigim sey hirsizlik. Büyük çapli seyler yapmiyorum. Genelde sadece yemek çaliyorum. Yillardir yaptigim yanima kar kaliyordu. Sonra yakalandim. Aslinda bu üçüncü kez yakalanisim. Üçüncü kez en fenasidir.”

      “Neden?” diye sordu Thor.

      Merek СКАЧАТЬ