Մատեան Ողբերգութեան. Գրիգոր Նարեկացի

Чтение книги онлайн.

      Եւ քանզի նախորդ իմ ողբերի մէջ ես մասամբ միայն նկարագրեցի

      Մէկը միւսից ծանր ու գերազանց մեղքերն իմ այնքա՜ն,

      Որոնց գերին է դարձել վշտակիր եւ թշուառ հոգիս, -

      Ուստի ես պիտի փոխեմ իմ խօսքի եղանակն հիմա,

      Բայց ո՛չ աւաղանքն իմ աղէտների:

      Կեանքըս ինձ համար նման է սաստիկ ծփացող ծովի,

      Ուր հոգիս, մարմնիս շինուածքով` իբրեւ նաւակում,

      Իրար վրայ խուժող անթիւ, անհամար ալիքներից

      Տարուբերւում է միշտ այս աշխարհում:

      Եսային եւս այս օրինակով պատկերացրեց

      Երուսաղէմի հախուռն ու հանկարծադէպ քանդումը պարսիկ հրոսակներից,

      Որ եւ սխալ չի լինի համեմատել իմ հոգեւոր խորտակման հետ:

      Մինչ ես չւում էի անհոգ անտարակոյս վստահութեամբ,

      Հազիւ թէ մտքիցն իմ անցկացնելով դոյզն-ինչ կասկածանք ինչ-որ արկածի

      Փոքր այն միջոցին հանգստի միջեւ եւ աշխատութեան,

      Իբրեւ թէ արդէն նաւահանգիստը հասած լինէի, -

      Եւ ահա, ամառուան մէջ ձմեռն յանկարծահաս` հողմով իր բքաբեր

      Երեքալեան ուժգին բախումով խաղաղութիւնը խռովեց հանկարծ:

      Խորտակուեց նաւը` վայրագ ալիքների բախումից.

      Թիակների կազմուածքը քայքայուեց.

      Պոկուեց իր տեղից կայմը վերամբարձ,

      Թռչարանն առագաստի պատռուեց ծուեններով անկարկատելի.

      Շինուածքի շքեղութիւնն անշքացաւ,

      Ու խզուեցին բոլոր առասանները ձիգ.

      Գլխակողմի բարձրադիր դիտարանը խոնարհուեց,

      Կտրուեց պարանն ապավանդակի,

      Խարսխի յենարանը քայքայուեց,

      Ու բաժանուեցին իրար կցորդուած գերաններն երկու.

      Ուղղիչների սամիները գալարուեցին,

      Ընկղմուեց լաստի յատակը իսկոյն, հիմքն ու հաստարանն ամբողջ շինուածքի.

      Ղեկի սարքն ամբողջ սուզուեց տեղնուտեղ,

      Չուելու յարմարանքները պակասեցին,

      Կոտրուեց իսկոյն ողնափայտն ամուր.

      Կապարանները զիստի ջարդուփշուր եղան,

      Նաւագոգն անպէտքացաւ,

      Հետնակողմը նաւի, եզերող շրթներով, խախտուեց ու դուրս թռաւ.

      Բազմոցներն ընկնելով` անհետացան.

      Վայելչագեղ վանդակապատն իջաւ յատակ.

      Շուռ եկաւ գահաւորակն հանգստաւետ.

      Իրար կպած տախտակաշարքերն անջատուեցին իրարից,

      Եւ նրանց ամրապնդող բեւեռները ելան: