Тожмаҳал. Узбектош Киличбек

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ бор, ёки тош. У буқа жангида бир минг икки юз реал ишлади. Иккидан бири: ё уша пулларни тортиб олиш керак, ёки яхши чавандоз, довюрак одам бўлгани учун шайкамизга жалб этишимиз мумкин. Фалончи-фалончилар ўлиб кетишди, сен уларнинг ўрнига одам олишинг лозим. Лукасни шайкангга қабул қил.

      ХОСЕИТО: Менга унинг пули ҳам, ўзи ҳам керак эмас, у билан гаплашишингни ман қиламан!

      Кармен: Эхтиёт бўл. Жиғимга тегишни бас қил, Мен ҳам қасдмақасдликка қиламан.

      ХОСЕИТО бир шапалоқ уради, Карменнинг ранги қариб кетиб йиғлаб юборади.

      Кармен: Мен эсимни таниганимдан бери ҳеч ким урмаган!

      ХОСЕИТО: Мени кечир.

      Кармен аразлаб кетади.

      Кармен: Балиқ қовоқхоансида байрам, ўша ёққа боргим келяпти. У ерда ким серпул бўлиб қайтганини билиб, сенга айтаман.

      ХОСЕИТО рухсат бергандай бош силкийди. Кармен кетади. ХОСЕИТО ҳам унинг ортидан эргашади.

      Биринчи парда, ўнинчи кўриниш.

      Саҳнанинг икки четидаги скамейкада ХОСЕИТО ва Кармен бир-бирига қарама-қарши ўтиради. Ўртадан қизил мато ушлаган Лукас чиқиб, рақс ижро этади. У ў зини илтифотли қилиб кўрсатади. Карменга таъзим қилади. У гўёки буқанинг какардасини юлқиб олиб, Карменга тақдим этади. Кармен бўлса, уни ўша заҳотиёқ сочига тақиб олди. Хосеито ўрнидан туриб кетади. Лекин кетолмайди. Лукас рақсини яримтлатиб кириб кетади.

      ХОСЕИТО: (Карменнинг қўлидан ушлаб) Мен билан юр!

      Кармен: Нима бўпти, кетдик!

      ХОСЕИТО: Менга қара, мен бўлиб ўтган ишларнинг ҳаммасини эсимдан чиқараман. Сенга ҳеч нарса демайман, мен бир нарсани, яъни мен билан бошқа шаҳарга жўнаб, ўша ерда тинчгина яшашни ваъда қил.

      Кармен: Йўқ, мен мана шу юртимни ташлаб кетишни истамайман. Менга шу ерда яхши.

      ХОСЕИТО: Чунки бу ерда Лукас пикадор билан биргасан-да, лекин эсингда бўлсин: у ҳам узоқ яшамайди. (бурилиб) Эй, у билан пачакилашиб юриш менга зарур келибдими! Жазманларингни ўлдиравериш жонимга тегди, энди ўзингни ўлдираман.

      Кармен: (кўзларини чақчайтириб тикилдида): Ҳамиша сен мени ўлдирасан деб ўйлардим. Сени биринчи марта кўрган куним, уйимдан чиқиб, руҳоний билан учрашган эдим. Бугун кечаси чиққанимизда ҳеч нарсани пайқамадингми? Мушук йўлимизни кесиб, ўтди. Бу тақдир.

      ХОСЕИТО: Карменсите, сен мени ортиқ севмайсанми? (Кармен жавоб бермаййди. У устида оёқларини чалиштириб ўтирар ва ер чизар эди.) Кел, энди бошқача яшайлик, Кармен, ҳеч нарса бир-биримиздан жудо қилмайдиган бирор ерга борамиз. Ўзингнинг хабаринг бор, шу ерга яқин жойда, эман дарахти остига кўмиб қўйган бир юз йигирма тилламиз бор…

      Кармен (жилмайиб): Аввал мен, кейин сен. Менга аён, худи шундай булиши керак.

      ХОСЕИТО: Яхшилаб ўйла. сабр-тоқатим тугаяпти. Қўрқяпман. Қани, бир қарорга кел, йўқса, масалани ўз билганимча ҳал қилиб қўя қоламан. Мен ибодат қилиб келаман.

      Кармени кўйлагининг этагини ёриб, у, ерга яшириб қўйилган қўрғошинни олиб шиша бокалга термилиб ўтиради. Бутун фикру хаёли фол очиш билан банд. СКАЧАТЬ