Тожмаҳал. Узбектош Киличбек

Чтение книги онлайн.

      2-соқчи: Сен лўли билан “япти-япти” деб ўз шевасида гаплашдинг. (чопиб чиқиб кетади.)

      1-соқчи: Нозикниҳол қиз бир мушт уриб сендай азамат йигитни ағдариб кетиши ақлга тўғри келмайдиган гап. Сен лўлига ён босдинг?

      ХОСЕИТО: Ён босмадим.

      1-соқчи: Энди сени унвонингдан маҳрум қилиб, оддий қоровуликка туширишади.

      2-соқчи: (тез кириб) Ҳамда бир ой муддатга қамоқхонага.

      2-соқчи унинг қуролларини, кийимини ечиб олади 1-соқчи унинг қўлини қайириб панжара ортига олиб ўтади. Хосеито худди тор қафасдаги қушдек ўтиради. Боши айланаётгандек чироқлар айланиб, бир ёниб, бир ўчади.

      ХОСЕИТО: Ҳеч бўлмаганда офицер даражасига кўтариламан, деб хаёл қилгандим. Ахир, ватандошларимдан бир нечаси генерал даражасигача кўтарилдилар. Машҳур полковник билан неча марталаб тўп ўйнагандим. Ҳозир бўлса, ўз-ўзимга: «Шунча маҳалдан бери ҳалол хизмат қилганинг бекор кетди. Энди сен ёмонлар қаторига ўтдинг, қайтадан бошлиқларнинг ишончини қозониш учун ҳарбий хизматга кирган вақтингдагига қараганда ўн чандон ортиқроқ ишлашинг керак бўлади! Нимани деб шу жазога дучор бўлдим? Мени мазах қилиб кулган, ҳозир шаҳарнинг аллақайси бир ерида ўғирлик қилиб юрган фирибгар лўли қизни деб». Бу ҳолга тушгандан кўра мени отиб ташлашса яхшироқ эди: ёлғиз ётасан; одамлар сенга ёмон кўзда қарайди.

      Биз учун энг муқаддас нарса озодлик! Бир кун ҳам қамоқда ётмаслик учун бутун бошли шаҳарга ўт қўйиб юборишга ҳам ҳозирман. Шундай булса-да, мен беихтиёр ўша қизни ўйлаяпман. Ишонасизми, унинг пастдан юқоригача очиб кўрсатган йиртиқ пайпоғи кўз ўнгимдан сира кетмаяпти. Мен қамоқхонаси панжараси орасидан кўчага қарайман. У ёқ-бу ёққа ўтиб турган хотин-қизлар орасидан ўша шайтон қиз билан тенглашадиган бирорта аёлни тополмайман. Кейин, у менга ташлаган, ҳатто қуриб қолганида ҳам хушбуйини йўқотмаган акац гулини ғайри ихтиёрий равишда ҳидлайман… Агар дунёда жодугар бор бўлса, унда шу аёл жодугар эди.

      Қамоқхона назоратчиси 1-соқчи кириб қизил дуррага ўралган патир нони беради.

      1-соқчи: Манг, буни сизга холангизнинг қизи берди.

      ХОСЕИТО: (Оч қолганидан очкўзлик билан тугунни очиб, нонни ҳидлайди.) Бу шаҳарда ҳеч қанақа холаваччам йўқ. Балки янглишгандир?

      1-соқчи қўлини узатади. Хосеито бошини йўқ маъносида қимирлатиб бағрига босади, кейин тишлайди. Соқчи Хосеитонинг шунчалик катта тишлаганини кўриб, ҳайрон қолади.

      ХОСЕИТО: Нонни катта тишласанг ҳам, катта гапирма.

      Соқчи чиқиб кетади. Нон қарс этиб унинг тишига ботади. Хосеито тишига теккан тилла тангани ёруққа солиб кўради. У тангани бир чеккага ташлаб, нонни ейишда давом этади. Бир неча тишламдан кейин унинг оғзидан қоғоз пул чиқади. У ерда ётган тилла тангани олиб, қоғоз пул устига қўйиб ўйланиб қолади.

      ХОСЕИТО: Қамоқда ётганингда аллақаерда сенга меҳрибон одам борлигини эслаш кишига хуш ёқади.

      Хосеито пулни ва тангани бағрига босади. Чироқ СКАЧАТЬ