Асарлар. Махтумқули. Махтумкули
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Асарлар. Махтумқули - Махтумкули страница 26

Название: Асарлар. Махтумқули

Автор: Махтумкули

Издательство: Kitobxon

Жанр:

Серия:

isbn: 978-9943-4469-9-1

isbn:

СКАЧАТЬ yetimlarning zorindan,

      Jo‘shqin kechar oshiqlarning sarindan,

      Ko‘k o‘prilib, tog‘la siljib o‘rnindan,

      Isrofil surini chalsa kerakdir.

      Daryolar qurirlar, suvlar chekilar,

      Oy, Quyosh tutilar, Yulduz to‘kilar,

      Baland tog‘lar erir, Yer, Ko‘k yiqilar,

      Yolg‘iz Mavlom O‘zi qolsa kerakdir.

      Ajal kelsa banda xonumonindan,

      Qo‘l uzar el-ulus, shirin jonindan,

      Allohning amrindan Haq farmonindan,

      Azroyil o‘z jonin olsa kerakdir.

      Haqdan g‘ayri jonli jondor qolmagay,

      Isrofil jon berar, Surin chalmagay,

      Qirq kun yomg‘ir yog‘ar, Yer, Ko‘k bo‘lmagay,

      …Bari qayta paydo bo‘lsa kerakdir.

      Bir Buroqni hulla bilan bezarlar,

      Oltin-kumush, qizil-yashil tuzarlar,

      To‘rt Farishta tirilibon kezarlar,

      Muhammad qabriga kelsa kerakdir.

      Sado chiqar farishtaning paridan72,

      «Labbay!» deya turib kelar o‘rnidan,

      Go‘r yorilib, qum to‘kilar saridan,

      «Voy, ummatim!» deya qalqsa kerakdir.

      Ko‘ngil qayg‘ulanar Mahshar g‘amindan,

      «Qani ummatim?» deb so‘rar Amindan73,

      Sajdaga bosh qo‘yar, turmas zamindan,

      «Tur!» deb, Haqdan ilhom bo‘lsa kerakdir.

      Isrofil surini olar qo‘liga,

      Ko‘zin tikar qodir Haqning yo‘liga,

      Sado-na’ra tortar o‘ngu so‘liga,

      Jumla jondor jonga kelsa kerakdir.

      Aksirib-chukchirib go‘rdan chiqarlar,

      Turarlar, osmonga ko‘zin tikarlar,

      Tong-vola tegra-yu tashga boqarlar,

      Qirq kun hayron bo‘lib tursa kerakdir.

      Ko‘rarlar, qurt-qushlar qochmas yonidan,

      Daryolar qizdirib kelmish shonidan,

      Har kim ham o‘z sevganining yonidan,

      Billa-hamdam bo‘lib qo‘psa kerakdir.

      Zaboniya malak gurzisin tutmish,

      Tarozi qurilmish, Kun nuri ketmish,

      Ot bergan Buroq minar, to‘n ehson etmish,

      To‘ni hulla bo‘lib kelsa kerakdir.

      Ulug‘ devon qurlar74, bir ish tuzilar,

      Kun yuzi chevrilar, olam qizigay,

      Miyang «vijir-vijir» qaynab-sizillar,

      Bergan noning soya bo‘lsa kerakdir.

      Firg‘un75 Xomon, Shaddod, necha kofirlar,

      «O‘luvdik!» deb, hayron bo‘lib turarlar,

      «Bizni tiriltirgan kim?» deb so‘rarlar,

      Mo‘‘min qullar javob qilsa kerakdir.

      Qayg‘u bosib, shodliklari daf’ bo‘lar,

      O‘tlar chaqnar, g‘avg‘olari ko‘p bo‘lar,

      Oxirida yuz yigirma saf bo‘lar,

      O‘n ikki guruh qip sursa kerakdir.

      Bir guruhi xinzir bo‘lib kezarlar,

      Bir guruhi maymun bo‘lib ozarlar,

      Bir guruhi ko‘r, kar bo‘lib kezarlar,

      Qilmishi oldiga kelsa kerakdir.

      Kimlarning tanida o‘t-yolqin o‘ynar,

      Kimlarning og‘zida qon-yiring qaynar,

      Amalsiz mullalar tillarin chaynar,

      Uni Rabbim shunday qilsa kerakdir.

      Kimi o‘t tammonli javranar o‘tar,

      Kim bo‘lsa, mast bo‘lib yiqilar-yotar,

      Kimlarning oyog‘i olninda bitar,

      Boshi bilan yurib kelsa kerakdir.

      O‘n qat qizg‘in to‘shak to‘shar o‘rniga,

      Navhagarning boshi tushar burniga,

      Tillari cho‘zilib, yetar qorniga,

      A’moliga bandi qolsa kerakdir.

      Mo‘‘min farmon bo‘lar, kofir ichikar,

      Nor bug‘ro bilakli ilonlar chaqar,

      Xaloyiq dod aylar, farmonda yaksar

      Muhammad tug‘ini qursa kerakdir.

      Vahim76 tushar Payg‘ambarlar joniga,

      O‘g‘il kelmas otasining yoniga,

      Muhammad boshlabon mezon tubiga,

      Yashil a’lam qurib tursa kerakdir.

      Quchoqlar «O‘g‘lim!» deb, Odam payg‘ambar,

      Ibrohim Xalil der: «Ayo, Biru Bor!»

      Muso, Iso aytar: «Qudratli Jabbor!»

      Har kim o‘zin tilab olsa kerakdir.

      Necha payg‘ambarlar duosi maqbul,

      Na o‘ngin tanir-u na so‘lini ul,

      Yoshin sochib yig‘lar Muhammad Rasul

      «Voy ummatim!» deya tursa kerakdir.

      Xaloyiqlar tiymas ko‘zda yoshini,

      Tanishar, so‘rashmas qavmu xeshini,

      Maydonda qurilgan Mezon boshini

      Isrofil tutibon tursa kerakdir.

      Kofirni «be’zar»lar otash to‘niga,

      Surarlar-eltarlar do‘zax yoniga,

      Faloni xachirdek bo‘lib shoniga

      Bug‘roday bad maxluq suqsa kerakdir.

      «Dod!» deyar hech qayga etmas «dod-voyi»,

      To‘ldirar eshakday hangrab saroyni,

      Yegani zahardir, ichgani og‘u,

      Abadiy zindonda qolsa kerakdir.

      Endi kelsak, mo‘‘min qullar netarmish,

      Qaysi ishga, qaysi yo‘lga ketarmish,

      Muhammad hurmati – e’zoz etarmish,

      Bilmaganlar buni bilsa kerakdir.

      Mo‘‘min qullar o‘tib ketarlar yo‘ldek,

      Kimi yildirimdek, kimlari yeldek,

      Kimlar yugrik otday, kimlari seldek,

      Kimlar uchar qushday kechsa kerakdir.

      Uch ming yillik yo‘ldir, mingi chiqishdan,

      Bir mingi xanvordir, mingi enishdan,

      Qarodir kechadan, o‘tkir qilichdan,

      Kim kecha-kunduzda kechsa СКАЧАТЬ



<p>72</p>

«Biridan» – degan varyant ham bor.

<p>73</p>

*Amin – Jabroyilni amin demoqchi.

<p>74</p>

Qurlar – qurilar.

<p>75</p>

Firg‘un – fir’avn.

<p>76</p>

Vahim – vahima.