Qəbrinizə tüpürməyə gələcəyəm. Борис Виан
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Qəbrinizə tüpürməyə gələcəyəm - Борис Виан страница 6

Название: Qəbrinizə tüpürməyə gələcəyəm

Автор: Борис Виан

Издательство: Altun Kitab

Жанр:

Серия: Ekranlaşdırılmış əsər

isbn: 9789952243765 

isbn:

СКАЧАТЬ «spirt təchizatçısı» kimi məşhurluğumun bir hissəsini itirmişdim. Ancaq gitaram qalırdı və ehtiyatda heç kimin haqqında heç bir təsəvvürü olmayan bir neçə rəqs musiqisi saxlamışdım. Ümumən, tələsməyə səbəb yox idi. Mən daha dadlı tikəni gözləyirdim və onu Deksterin sayəsində əldə etmək niyyətindəydim.

      Körpə mənə rahat yatmağa imkan vermirdi.

      Deyəsən, mən Deksterin xoşuna gəlirdim. Əslində isə o mənə nifrət etməliydi – əzələlərimə, boyuma, gitarada yaxşı ifa etdiyimə görə. Ancaq tərsinə oldu. Bunlar onu cəlb etdi: mən onun məhrum olduqlarına malik idim. Onun isə pulu vardı. Biz bir-birimiz üçün yaranmışdıq.

      Daha sonra elə görünür ki, o lap əvvəldən hansı yuvanın quşu olduğumu və nə istədiyimi anlamışdı (bəlkə də, yox, onun kəm ağlı bu qədər uzağa gedə bilməzdi), ancaq mənim köməkliyimlə bir neçə güclü orgiya təşkil etməyin mümkünlüyünü əla anlamışdı. Və bu mənada o məni seçməkdə yanılmamışdı.

      Şəhərcik yavaş-yavaş adamlarla dolurdu. Hətta artıq təbiət elmlərindən bəhs edən kitablar da satılırdı: geologiya, fizika və sair dəyərsiz şeylər. Mənim əhatəm özlərinin bütün dostlarını mağazaya yönləndirirdi. Qızlar lap dəhşətli idilər. Artıq on dörd yaşlarında onlara mütləq kimlərsə tərəfindən əllənməkləri lazım idi, ancaq bunun üçün bəhanə axtarıb-tapmağı mənim öhdəmə buraxırdılar. Yeri gəlmişkən, çox asan məşğuliyyətdir. Qızlar tətil müddətində möhkəmlənmiş əzələlərinə əllə toxunmağı təklif edirdilər, sonra isə söhbət daha aşağılara doğru enirdi. Bir sözlə, onlar üçün heç bir sərhəd yox idi. Onlar günün istənilən vaxtında qızmış keçi kimi gəlirdilər. Təsəvvür edirəm, müəllimlərin işi necə çətindir!

      Nəhayət, məşğələlər başlayanda sakitlik yarandı. İndi onlar yalnız nahardan sonra təşrif buyururdular. Ancaq ən dəhşətlisi o idi ki, məni oğlanlar qızlardan az xoşlamırdı. Artıq kişiləşmiş bir neçəsini çıxmaqla hamısı mənim onlara toxunmağımı sevirdilər. Üstəlik, bu gənclərin daim rəqs etmələri mənim ürəyimdəndir.

      Zahiri görkəmimlə bağlı xüsusi narahatlıq keçirmirdim. Düşünmürəm ki, o kimdəsə mənimlə bağlı xoşagəlməz şübhələr yarada bilərdi. Ancaq bir dəfə Dekster məni ciddi şəkildə qorxutdu. Məsələ bu cür oldu: biz növbəti dəfə çay kənarına getmişdik. Mən çılpaq halda qızlardan biri ilə zarafatlaşır, onu kukla kimi havaya atıb-tuturdum. Dekster isə məndən arxada qarnı üstə uzanıb müşahidə edirdi. O elə iyrənc görünürdü: kürəyində punksiya yeri gözə dəyən (iki dəfə plevrit olmuşdu) taqətsiz eybəcər. Dekster mənə qaşqabaqla baxıb dedi:

      – Li, sənin qəribə görünüşün var: çiyinlərin zənci boksçulardakı kimi mailidir.

      Mən qızı əlimdən yerə saldım, öncə ehtiyatlandım, sonra isə zənci üslubunda nəsə zümzümə edərək rəqsə başladım. Hamı gülürdü, ancaq Dekster gülmürdü və məni süzməkdə davam edirdi. Pərtlikdən özümdə deyildim.

      Axşam evə qayıdanda tasın üstündəki güzgüdə özümü gözdən keçirməyə başladım və qəhqəhə çəkdim: bu cür açıqrəngli saçlarla, bu cür ağ-çəhrayı dəri ilə kim mənə yox deyə bilərdi? Əlbəttə, Dekster paxıllıqdan ilişirdi. Doğrudur, çiyinlərim mailidir, ancaq nə olsun ki?

      Nadir halda həmin gecədəki kimi rahat yatdım. İki gündən sonra isə Dekstergildə şam ziyafəti təşkil ediləcəkdi. Ora axşam paltarında getmək lazım idi, buna görə də kirayəyə smokinq götürdüm. Onu geyinən şəxs elə mən boyda idi. (Atelyedə onu asanlıqla əynimə uyğunlaşdırdılar.)

      Həmin gecə səhərə qədər Körpəni fikirləşdim.

      V

      Dekstergilə ayağım dəyən kimi axşam paltarının niyə lazım olduğunu anladım: bizim dəstə «tərbiyəli» kütlə ilə qarışıb görünməz olmuşdu. Burada həkim, pastor və onlara bənzər xeyli qonaq vardı. Zənci lakey şlyapamı götürmək üçün mənə yaxınlaşdı, mən daha iki qulluqçunu da sezdim. Bu vaxt Dekster qolumdan tutub məni valideynlərinə təqdim etməyə apardı. Anladığım qədər onun ad günü idi. Xoşagəlməz donuq baxışlı, qarasaçlı, arıq qadın olan anası elə öz övladına bənzəyirdi, atası isə o qəbil adamlardandır ki, yekəxanalığına görə yastıqla tələsmədən boğub-öldürmək istəyirsən. Bi-Ci, Cudi, Ciki və yerdə qalanlar öz geyimlərində çox yaraşıqlı görünürdülər, ancaq onların kokteyl içərkən, ya da hansısa ciddi görkəmli eynəkli birisinə rəqs üçün razılıq verərkən əzilib-büzüldüklərinə baxanda çılpaq şəkildə necə göründüklərini xatırlamaya bilmirdim. Vaxtaşırı bir-birimizə göz vururduq. Hədsiz dərəcədə darıxdırıcı idi.

      Əvəzində istədiyin qədər içə bilərdin. Dekster dostlarını nə ilə sevindirmək lazım olduğunu yaxşı bilirdi. Mən bir neçə dəfə hələ yaxından tanış olmadığım qızlarla rumba rəqsi etdim, bir qədər viski aşırdım – onsuz da başqa məşğuliyyət yox idi. Cudi ilə bluzdan sonra özümü normada hiss etdim: bizim bütün dəstədən ən az onunla cinsi əlaqədə olmuşdum. O sanki mənə diqqət yetirməməyə çalışırdı, elə mən də onunla başqalarından daha çox olmağa səy göstərmirdim. Ancaq bu gün Cudini sanki dəyişmişdilər. Hətta mən artıq onun budlarının arasından salamat çıxmayacağımı fikirləşməyə başlamışdım. Lənət şeytana, temperamentə bax! O məni çəkib Deksterin otağına salmaq istəyirdi, ancaq mən orada yaxalanacağımızdan qorxurdum, vəziyyətdən çıxmaq üçün onu içməyə dəvət etdim. Elə bu vaxt içəri yenicə daxil olan dəstəni görüb yerimdəcə qurudum, sanki alnımın ortasından kimsə yaxşı bir yumruq ilişdirdi.

      Dəstə üç qadın – ikisi gənc, biri isə qırx yaşlarında – və bir kişidən ibarət idi, ancaq söhbət, şübhəsiz ki, sonuncudan getmir. Mən anladım – budur axtardığım! İki gözəlçə – və Körpə sevincindən məzarda çevriləcək. Cudinin əlini sıxdım, o isə elə fikirləşdi ki, mən onu çox arzuladığım üçün belə etdim, odur ki mənə bərk-bərk sıxıldı. Halbuki mən indi yalnız yeni gələn bu iki gözəlçə ilə yatmaqdan başqa bir şey barədə fikirləşmirdim! Cudini yüngülcə itələyib özümdən kənarlaşdırdım, əlimi aşağı hərəkət etdirərək onun arxasını yüngülcə sığalladım.

      – Bu kuklalar kimdir, Cudi?

      – Səni onlar maraqlandırır, qoca kataloq alverçisi?

      – Hələ soruşursan da? Dekster bu cür gözəlçələri haradan tapıb?

      – Onlar mədəni cəmiyyətdəndir. Şəhərətrafının qızları deyil. Onlar səninlə çimməyə belə getməzlər.

      – Çox heyif! Hər halda, bu ikisi ilə birlikdə olmaq üçün üçüncüsü ilə də yatmağa hazıram.

      – Nahaq həyəcanlanırsan, qoca. Onlar bizim tərəflərdən deyillər.

      – Bəs haradandırlar?

      – Priksvilldən. СКАЧАТЬ