Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Габделджаббар Кандалый
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Шигырьләр / Стихи (на татарском языке) - Габделджаббар Кандалый страница 17

СКАЧАТЬ килсәң иде мингә,

      Ки мин улсам иде сингә,

      Ни соң булыр, и туганым?!

      Бу гафиллек, и душа мой,

      Ки һич күңелгә ошамый,

      Күңелемдән дә бушамый,

      Бу килмәс дип, и туганым!

      Инәлдем дә бугай аша[373],

      Инәлмәсәм, йөрәк таша;

      Җәелде бик, чыгып фаша,

      Бу телләрдә, и туганым!

      «Дөшән сагъәтдә күңлемә…»

      Дөшән сагъәтдә күңлемә[374]

      Сәне күрмәк деләр күңлем;

      Гаҗәб мөмкинмедер, җаным?

      Сәне күрмәк деләр күңлем[375]!

      Нә дәклү карным ач улса,

      Туяр бер лөкъмә йимәкдин;

      Вә илля[376] күзләрем туймаз,

      Туганым, сәне күрмәкдин!

      «Мөнаҗәтне яза-яза…»

      Мөнаҗәтне яза-яза,

      Каләм тоткан кулым тала.

      Күземдин канлы йәш ага –

      Хәсрәтеңдин, әйа җаным!

      Асыл кошны тотар идем,

      Тирәк төбенә [лә] кунса;

      Сагъәт саен күрәр идем,

      Сән җаныйдин әмер булса.

      Сәлам яздым сәнең артдин,

      Сәне күрмәклекем сартын[377].

      Иякләрең кызыл алтын –

      Ушал кыйлмыш сәне Мәүля[378]!

      Күн итекдер аягымда,

      Көмеш йөзек бармагымда,

      Йәшләр түгел – кан елаймын

      Сәне сагынган чагымда.

      Гозер сүзем шулдыр, җаный:

      Бүтән йарга дашлап китмә;

      Бу мөнаҗәт барып йиткәч,

      Сүләшүгә мохтаҗ итмә.

      Биек мәсҗед манарасы,

      Ялтырыйдыр тәрәзәсе,

      Бу дөньяда кауышмасак,

      Утта янсын заманасы.

      Иртә торып тышка чыкдым,

      Кошлар очты оядин ла,

      И җаныем, бергә сорыйк

      Кауышмакны Ходадин ла…

      «Бәнем җаным сәнең җаның имәсме…»

      Бәнем җаным сәнең җаның имәсме,

      Бәнем җаным сәңа кабул имәсме?

      Сәнең җаның бәнем корбаным улсын,

      Кулың – ястык, сачең юрганым улсын!

      «Җөмлә гөлнең нуры китә…»

      Җөмлә гөлнең нуры китә,

      Сачак вакытлары үткәч;

      Матур кызның кадре китә,

      Егерме йәшенә йиткәч.

      Җиһан багълары ки нурлана,

      Җөмлә гөлләр сачак аткач;

      Бәнем күңлем тынычланыр,

      Сәнең куйн гынаңа яткач!

      «Сурәтең дөшемә керер…»

      Сурәтең дөшемә керер,

      Дөшем эчрә күзем күрер:

      Күз алдында биеп йөрер,

      Терәп күксен[379], идеб рәкъкас[380].

      Ки куркам бу сурәт-нәкъши,

      Бер йиңел улмасын бәхши[381],

      Дивана булмасам яхши, –

      Кидеп гакълым, булып гъәувас[382].

      Тагъ-таш, сәхралар кичеп,

      Йитәр идем сәңа очып,

      Ятыр идем сәне кочып,

      Ки куйныңда булып гъәувас.

      Гашыйк-мәгъшук табышубән,

      Агызларны кабышубән,

      Кочышубән, СКАЧАТЬ



<p>373</p>

Инәлдем дә бугай аша – артык инәлдем бугай.

<p>374</p>

Дөшән сагъәтдә күңлемә – исемә төшкән сәгатьтә.

<p>375</p>

Деләр күңлем – беренче очракта: күңелем теләр; икенче очракта: күңелемне телер (кисәр).

<p>376</p>

Вә илля – вә әмма, тик, ләкин.

<p>377</p>

Сәне күрмәклекем сартын – сине күрмәклегем өчен.

<p>378</p>

Ушал кыйлмыш сәне Мәүля – сине Ходай шулай яраткан.

<p>379</p>

Терәп күксен – күкрәген киереп.

<p>380</p>

Идеб рәкъкас – биеп (төгәлрәк: биюче кебек итеп).

<p>381</p>

Бер йиңел улмасын бәхши – бер җиңел (төш) бүләге генә булмасын.

<p>382</p>

Гъәувас – суга чумучы (водолаз).