Ляцець у неба. Дмитрий Максимович Акулич
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Ляцець у неба - Дмитрий Максимович Акулич страница 3
Название: Ляцець у неба
Автор: Дмитрий Максимович Акулич
Издательство: ЛитРес: Самиздат
Жанр: Поэзия
isbn:
isbn:
А снежань, толькі зараз распачаўся
І кажа нам, што змены падышлі.
І з першым снегам ён не памыляўся,
Усё як трэба, глядзім у календары.
І ўскалыхнула мой настрой надвор'е.
Са святам, з радасцю ўнутры,
Я назіраю на зімовае спатканне –
Сняжынак, што кранаюцца зямлі.
01.2019
*****
Блукаю я сярод аблокаў.
Была ты побач. Дзе ж цяпер?
Хапіла табе пару крокаў,
Ты павялічыла між нас памер.
І наляцелі чорны хмары,
Маланка б'ецца, нібы звер
І адгалоскі грому прамаўлялі:
“Тваё жыццё сярод папер!”
І не звяртаючы ўвагі грому,
Хачу я бачыць твае прамяні!
Каб апынуцца каля дому
І цалавацца ля ракі.
Але ты знікла, маё сонца…
За навальніцай, мабыць, ты.
Злуешся на меня, а я не моўчкі,
Кажу як не хапае цяплыні.
Пасля праз час усё сціхае
І неба чыстае, але ў начы.
І дзеля шчасця сонца не спрыяе:
Я каля зорак, вольны і чужы.
01.2020
*****
Я паранейшаму пакіну след.
Не ведаю, якое будзе заўтра.
Праблемы гоняць мяне прэч,
А я трапляю, дзе шмат жарту!
Сур’ёзнасць мне б набыць у словах,
Размовы былі б бяз хлусні.
А я жыву з людзьмі ў умовах
І цяжка мне ад іх сысці.
Калі не цалкам разабрацца:
Дзе праўда ёсць, а дзе няма.
Тады не варта расчыняцца!
Тут па-сапраўднаму ідзе гульня.
І ставяцца па-рознаму, у абліччах,
У розны дзень, у розны час!
І выяўляецца гэта ў звычках.
Я вывучаю на фальшывасць вас.
12.2018
*****
Думкі збіраюцца, як ліхтары на небе.
Вясновы час, начны палон людзей.
Дзе прачынаецца ахвота і сумленне,
Адлегласці становяцца радзей.
Думкі мацней, захопліваюць стан
І цяжкія наступствы разважанняў.
А месяц, у адрозненні, як пан.
Збірае на сябе ўвагу зазіранняў.
Бадай, ёсць яшчэ адзінае жаданне!
Адзіна зорка, што збіраецца ўніз.
Але патрэбна намаганне,
Каб не міргнуць, ажыццявіць капрыз.
Прыклыхлае становішча ў цемры,
Калі хутчэй не атрымаць сваё.
Здаецца, вось той час, ён недармны!
Але чаканае, насамрэч, не прыйшло.
Месяц хаваецца за хмару на хвіліну
І зорка падае, яе ўж не стрымаць.
Начная СКАЧАТЬ