Kinders wat moor. André le Roux

Чтение книги онлайн.

      1. In hul kinderdae

      Marlene Lehnberg

      Sy is uiters konserwatief en streng grootgemaak. Mooi, jonk, naïef en onskuldig. Haar ouers was onbetrokke, volgens die misdaadprofielsamesteller Micki Pistorius. Hulle het ook nie later haar hofsaak bygewoon nie.

      Christiaan van der Linde was vir Marlene ’n vaderfiguur, en sy was 16, 17 toe hul verhouding seksueel geword het. Hy het haar “Sweets” genoem.

      Vroeër in haar lewe was Marlene baie godsdienstig, skryf Pistorius, en baie kerkvas, ook as Sondagskoolonderwyseres. Sy is op 16 uit die skool en op 17 het sy alle godsdiensbande verbreek en in haar vrye tyd as kelnerin en naakmodel gewerk. Op 19 word sy swanger met Van der Linde se kind, maar het kort daarna ’n miskraam.

      Marlene het Marthinus Choegoe, die “hinkende huurling”, by die Rooi Kruis-kinderhospitaal in Kaapstad ontmoet waar sy gewerk het. Hy het sy been in ’n motorongeluk verloor en sy het hom onder meer ’n beenprostese, ’n motor, seks en ’n radio belowe. Hy wou nie die moord pleeg nie, het hy getuig, en wou Van der Linde se vrou gaan waarsku, maar Susanna het hom weggejaag.

      Hy’s deur Marlene met ’n rewolwer in die hand gedwing om Susanna se “lugpyp toe te druk”.

      ’n Jong wit vrou, in ’n minirok met platformskoene en ’n donkerbril, in die hof saam met ’n bruin man? Baie sensasioneel in ’n land van apartheid. Meer as 1 000 nuuskieriges het daagliks tydens die verhoor in en om die hofsaal in Kaapstad saamgedrom.

      Die regter het die saak as “vreemd en bisar” beskryf.

      Volgens Pistorius het Marlene nooit insig in haar misdaad ontwikkel nie en het geglo haar straf was “onregverdig”.

      “Ek dink nog steeds ek is nie skuldig aan die daad nie,” het sy tydens vonnisoplegging gesê.

      Sy het almal behalwe haarself die skuld gegee. Sy is ’n narsis en selfsugtig, meen Pistorius.

      (Van der Linde is nooit aangekla van medepligtigheid nie, maar toe hy in die teenwoordigheid van die polisie sy vrou moes uitken, het hy haar liggaam doodluiters met sy voet gelig.)

      Marlene is die doodstraf opgelê, in daardie stadium die jongste vrou in die land om skuldig bevind te word aan moord. Sy was 19. Haar vonnis is later op appèl tot 20 jaar versag waarvan sy 11 jaar uitgedien het.

      Sy het ’n skoonheidsalon in Johannesburg oopgemaak.

      Charmaine Phillips en Pieter Grundlingh

      Charmaine het Pieter ontmoet toe sy dagga vir haar pa by hom wou koop.

      Pieter laat tatoeëer sy naam op Charmaine se maag om te wys sy is sy eiendom. Hy was obsessief jaloers op haar. Hy rand haar aan. Sy vlug na haar broer op Vryheid, maar Pieter gaan haal haar.

      Twee jaar later begin hulle moor. Teen dié tyd was hul gesigte op die destydse TV-program Police File.

      Charmaine raak maklik geïrriteerd, met ’n honger, huilende baba in die motor. Later in die hof sou sy op fotograwe en hofpersoneel spoeg en vloek. In die tronk het sy haar eie bende gestig en lede het tatoeëermerke gekry.

      Charmaine se pa, Leo (Hoppy) Phillips, was ’n sterk dwelmgebruiker en psigopaat (Micki Pistorius sê hy was ’n skisofreen). Haar ma, Magdalene Bernadette, was ’n alkoholis en prostituut, geneig tot depressie met selfmoordneigings, wat ’n jong Charmaine aanskou het. Haar ma is later in ’n beskonke bakleiery met haar kêrel dood.

      Hulle was sewe kinders in die huis. Charmaine beland jonk-jonk in ’n kinderhuis, daarna in pleegsorg, loop weg, word ’n straatkind in Durban waar syself ’n prostituut word.

      Op 14.

      Op 15 raak sy swanger. Haar kind beland in pleegsorg en is later saam met sy nuwe ouers Ierland toe.

      Pieter, daarenteen, was ’n stil kind, huisvas, hardwerkend, pligsgetrou. Maar hy raak deurmekaar met verkeerde maats en beland in die tronk weens motordiefstal. Later sou die regter Charmaine se ongelukkige kinderjare waarin sy nie ’n gesonde morele oordeel kon opbou nie, in ag neem.

      Grundlingh is in 1985 gehang. (Die doodstraf in Suid-Afrika is 10 jaar later afgeskaf.) Charmaine is einde 2004 op parool vrygelaat. Sy het in die tronk ’n haarkapster geword en is ná haar vrylating getroud.

      Haar seun, Pietertjie, is in 2006 op 23 aan ’n oordosis heroïen of vigs dood. Nes sy ma het hy van kinderhuis tot pleegsorg geswerf. Hy het by die verkeerde maats ingeval en deurmekaar geraak met dwelms en manlike prostitusie. Só het hy die binnekant van tronke leer ken.

      Charmaine was stil op die agtergrond by sy begrafnis.

      Angelique Orsö en Lawrence van Blerk

      Satanisme, heksery, gebroke ouerhuise en mishandeling.

      Sielkundiges getuig Angelique het Lawrence oorheers en gemanipuleer, dat sy “meervoudige persoonlikheidstipes” gehad het. ’n Distriksgeneesheer het getuig: “Sy het ’n intense uitdrukking op haar gesig gehad, veral in haar oë. Dit was asof haar oë gebrand het; die pupille het ’n mens deurboor.”

      Dis soos psigopate kyk.

      Albei het uit gebroke huise gekom. Daar was mishandeling en Angelique is blykbaar seksueel gemolesteer. Sy het ’n denkbeeldige maatjie genaamd Julian gehad, soos sy later ook vir Lawrence sou noem.

      Hul verdediging het op duiwelbesetenheid berus in die tyd toe Suid-Afrika in die greep van sogenaamde “Satan-paniek” was. Angelique het aangevoer sy is deur ’n “slegte heks” daartoe gedryf om haar ma te vermoor. Sy was self ’n heks.

      Maar die hoof van psigiatrie by die Valkenberg-hospitaal in Kaapstad het getuig nie een van die twee het aan ’n geestesiekte tydens die moord gely nie.

      Angelique is langer tronkstraf (11 jaar) as Lawrence (8 jaar) opgelê.

      Salomé Deyzel

      Salomé se pa, Solly, was werkloos en meestal dronk. Hy het Salomé op 15 uit die skool gehaal en haar laat werk as karwag en prostituut vir drankgeld vir hom. Hy het haar ook huur laat betaal.

      Hy het haar begin molesteer, siende dat sy reeds ’n prostituut was …

      Solly het doodgebrand nadat Salomé die petrol oor hom uitgegooi het, maar Neeltjie Reese het nog ’n ruk gelewe en kon Salomé se naam prewel.

      Salomé beland in ’n plek van veiligheid, maar die saak teen haar word teruggetrek weens onvoldoende getuienis, al het sy ’n bekentenis afgelê. (Dit was ontoelaatbaar in die hof omdat dit nie in die teenwoordigheid van haar voog of regsverteenwoordiger was nie.)

      Op 18 word sy weer van die moorde aangekla en skuldig bevind.

      Dis duidelik dat Salomé se huislike omstandighede uiters sleg was. Haar ma, Amelia, wat eers met Solly getroud was, had ’n nuwe man in haar lewe en wou haar nie hê nie. Sy het wel die hofsaak bygewoon, maar het voor die vonnis uitgeloop, skryf die joernalis Charné Kemp.

      “Waar is my ma?” het Salomé dadelik gevra nadat sy gevonnis is.

      Alta СКАЧАТЬ