'n Belofte vir Bippie. Elsa Winckler

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ

      Wat hy nie vir die tantes vertel, is dat geld nie vir hom ’n kwessie is nie, danksy die erfporsie wat hulle pa, asook hy en sy broer, na hulle geliefde oupa Alex se dood gekry het. Dit was dus vir hom nie nodig om dadelik finaal te besluit wat hy vir die res van sy lewe wil doen nie.

      “Maar hoekom die restourasie van ou huise?” vra Trina.

      “My oupa Alex het huise gerestoureer en hy het my lief gemaak vir houtwerk, vir bou, en om met my hande te werk. Hy het ook op Wellington gebly waar ek grootgeword het. My pa is ’n mediese dokter en het sy praktyk nog daar. Om te sien hoe ’n ou plek tot sy oorspronklike glorie gerestoureer word, was altyd vir my besonders.”

      “So jou oupa het jou geleer?” wil oom Fred weet.

      Riekert knik. “Op hoërskool en as student het ek hom dikwels gedurende vakansies gehelp met die restourasie van ou geskiedkundige geboue en huise. Ek is nog nie seker wat ek die res van my lewe wil doen nie, en tot tyd en wyl restoureer ek huise.”

      “Het jy enige ander opleiding?” vra Cora.

      “Ek het ’n kursus gevolg en restourasie is wat ek die afgelope twee jaar doen. Ek het ’n uitstekende span byeengekry, baie van die manne weet meer as ek daarvan af.”

      “En Derek sê jy bly in die Paarl?”

      “Cora, skei uit,” sê Fred. “Die man het nog nie eens koffie gedrink nie en jy peper hom al met die vrae.”

      Riekert glimlag. “Ja, tant Cora, ek het ’n huis in die Paarl. Dis nie baie groot nie, maar ek bly lekker.”

      Sy eie plek. Dis nog elke dag vir hom opwindend om daarin te stap. Dis netjies. Elke voorwerp is op sy plek en hy weet waar om wát te kry. Sy lewe is op die oomblik soos hy dit wil hê – rustig en ongekompliseerd. Die vae onrus en die gevoel dat sy voete jeuk, ignoreer hy op die oomblik. Hier is ’n werk waarvoor hy ja gesê het en een wat hy gaan klaarmaak voor hy besluit wat hy verder wil doen.

      Duidelikheid oor sy toekoms het hy nog nie, maar hy is nie daaroor bekommerd nie. Hy hoef vir niemand anders te sorg behalwe homself nie, en hy kom met min reg. Die meeste van die wins wat hy die afgelope paar jaar gemaak het, spaar hy, en saam met sy oupa se erfporsie, het hy ’n stewige aandeleportefeulje.

      En dis hoekom hy uit Bippie se pad bly. Een kyk in haar groen oë ’n paar maande gelede het hom so uitgeboul dat hy dae lank omgekrap was. Vroumense, het sy pa reeds vroeg by hom en sy broer, Lex, ingeprent, veroorsaak net moeilikheid.

      Dis nie asof hy vroumense vermy nie, maar vroeër of later wil hulle oor gevoelens praat en sy gevoelens en emosies het hy lank gelede stewig agter slot en grendel toegesluit en dis waar hulle bly. Konflik en dramas vermy hy.

      Hy neem vroue uit, soms selfs meer as een keer, maar hy maak telkens baie seker sy verstaan hy is nie van plan om ooit ernstig te raak nie en by die eerste teken van enige drama, maak hy hom uit die voete.

      Maar toe maak hy die fout om vir Bippie in sy arms op te tel.

      Dit was die dag dat hy kom kyk het na die huis wat hy gevra is om te restoureer. Derek en sy broer was ook hier en kort daarna het nog ’n voertuig stilgehou. Drie vroue het uitgeklim. Reina, wat intussen met Derek getroud is, haar vriendin Larissa en Bippie – skraal, asvaal en swanger.

      Sy het teen die motor begin afsak toe hy haar optel. Groot groen oë het in syne opgekyk. Gefassineerd het hy probeer om die sproete oor haar neus te tel en binne sekondes het vreemde gevoelens en emosies van hom besit geneem. Tot sy ontsteltenis het hy selfs ’n duidelike prentjie van ’n klein dogtertjie met rooi vlegsels en sproete oor haar neus gesien, en dis toe dat hy geweet het uit dié vroumens se pad moet hy bly.

      En kyk waar is hy nou!

      Hy het ingestem om die huis aan die oorkant te restoureer voor hy nog van Bippie se bestaan geweet het. As hy besef het sy bly hier, in die huis regoor die een waaraan hy werk, sou hy die projek van die hand gewys het. En vandat hy weet hy kom hier werk en sal haar noodwendig sien, bid hy daaroor. Die liewe Vader weet tog baie goed hoekom hy nooit oor enige vroumens ernstig kan raak nie. Dié situasie verstaan hy, met ander woorde, glad nie.

      “Toe, hartjie, sit gerus. Ek skep vir jou kos in,” sê Cora weer.

      Nog voor hy sy stoel kan uittrek, stap Bippie die kombuis binne. Haar oë vlieg verbouereerd na syne. Binne sekondes sien hy alles raak – sy lyk minder bleek as die vorige keer, haar hare is nog dieselfde ligte rooi, haar agterdogtige oë die mosgroen wat hy onthou en die rits sproete oor haar neus nog net so fassinerend.

      Vir die eerste keer kan hy nou ook sien sy is swanger. Onder die ligte somerrok wat sy aanhet, is die swelling van haar buik duidelik sigbaar. Ongenooide emosies keer sy binnegoed om.

      Sy beduie na buite. “Riekert? Maar jy was in die straat …” Sy onderbreek haar sin en byt haar lip vas. Haar wange word rooi.

      Mmm, so dit wás toe sy wat agter die kantgordyn na hom gestaan en kyk het.

      “Ons het hom in die straat gaan haal, hartjie,” glimlag Cora breed. “Ek en Trina was so opgewonde toe ons die vragmotor sien, ons het dadelik oorgestap om Riekert vir koffie te nooi. Sit, sit julle,” beduie sy terwyl Trina vir hom spek en eiers inskep.

      “Ek … het nie regtig tyd –”

      “’n Mens eet nie lank aan ontbyt nie, maar dis tog belangrik om die dag reg te begin, dink jy nie so nie? Gee die man ’n drukkie, Bippie, julle is mos nie vreemdelinge nie, of hoe?”

      Bippie se oë rek nog, toe druk Cora haar al liggies teen haar rug sodat sy verplig is om vorentoe te tree. Riekert lig sy arms op om te keer dat sy haar balans verloor, en die volgende oomblik is sy arms om Bippie. Haar hande beland op sy skouers. Vir een verbysterende oomblik staan hulle so.

      “Tsskk!” klik sy haar tong voor sy teen sy skouers druk en wegdraai.

      “Ons het mekaar nog net ’n paar keer gesien, tant Cora,” sê Bippie met ’n stywe glimlag. “Dis nie asof ons boesemvriende is nie.”

      “Iets wat reggestel kan word, of hoe? Kyk of jy vanoggend bietjie meer kan eet, hoor! Ek het vir jou vrugte ingepak vir die dag, want dit gaan warm word. En hartjie, ek wil nou nie vir jou sê wat jy moet doen nie, maar ek wonder darem of jy in die hitte moet winkel toe stap? Dis reeds so warm. Oom Fred kan jou neem as jy petrol wil spaar. Gelukkig het Reina en Derek lugverkoelers vir ons in die huis laat insit. En in die winkel.”

      “Derek het daarvan gepraat. Waar is die winkel?” vra Riekert.

      “Naby die kerk. ’n Lieflike ou huisie. Reinatjie en Bippie het van vroeg Januarie af begin uitpak. Hulle gaan net kleinerige meubelstukke hier aanhou en porseleinware, messegoed, linne, ensovoorts. Dis ’n pragtige ou dubbelverdieping-geboutjie, jy moet gaan kyk. Die winkel is in die onderste gedeelte, op die oomblik is die boonste vloer leeg.”

      “Is Derek en Reina nog in die ronde?” wil Riekert weet.

      “Nee, hartjie, hulle is gisteraand terug stad toe, maar sal die naweek weer hier wees. Van vandag af is Bippie alleen in die winkel, maar jy gaan darem iemand kry om te help skoonmaak?” vra Trina vir Bippie.

      “Ek sal kyk hoe besig dit raak. Ek moet ook iemand soek wat die bestuur van die winkel by my kan oorneem wanneer ek iewers vorentoe ’n ander pos kry.”

      “Sy СКАЧАТЬ