Haar ma se kind. Helena Hugo

Чтение книги онлайн.

      Dania luister na die geluid wat haar hardloopskoene op die gruisgrond maak, vinniger en vinniger om weg te kom en terug te kom voor die son te hoog sit. Sy was sesuur reg om Jo-Anne se e-pos te skryf, maar oom Jonnie het haar aangesê om te help met die hoenders – antie Dora het verslaap en hy los haar, sy het rus nodig. Dania het gedoen soos hy sê, én vir hom koffie gemaak, niks gestry nie, anders het hy haar nie toegelaat om op sy rekenaar te werk nie. Sy het kans gekry, terwyl hy gestort en aangetrek het. Toe skryf sy sy kan nie wag vir Londen én Desember nie, hulle sien uit na Jo-Anne se Kerfees-kuier en inkopies in die Kaap, sy het genoeg gespaar – of dink Jo-Anne sy moet haar geld hou vir Londen? Die televisienuus sê daar is agttien rand in een Engelse pond, dis baie. Is Jo-Anne seker sy sal ’n vakansie in Londen kan bekostig? Oom Jonnie sê sy is die enigste kind in die skool wat volgende jaar oorsee gaan en hulle is nie ryk nie. Hy stuur groete.

      Sy wou nog skryf die mense van Londen is seker skatryk as hulle soveel rande in een pond kan gooi, maar toe vee sy dit uit voor dit lyk of sy bedel.

      Sê nou sy moet al haar spaargeld trek om saam te neem? Jo-Anne het nog niks gesê van sakgeld nie. Dania struikel amper by die gedagte daaraan. Om te val sou die uncoolste ding wees wat haar vanoggend kan tref. Sy hardloop juis verby kinders wat vandag eksamen skryf en skool toe loop, party met oop boeke soos hulle vir oulaas iets in hul koppe probeer prop. Hier en daar groet een met: “Skryf jy nie?”

      “Môre! English composition!”

      Sy was vanoggend so besig met die rekenaar, sy het nog nie haar ma gebel nie, maar miskien is dit te vroeg. Later is beter, dan kan hulle lekker lank gesels – veral as antie Dora by die werk is. Almal is vanoggend laat. Die son bak al so warm, sy sweet, en los hare plak teen die kant van haar kop. Haar neus water, maar sy draf aan tot by ouma Mara se roosheining. Daar stop sy aan die oorkant van die pad en haal ’n snesie uit haar sak. Haar hande bewe – nie van uitputting nie, sy is superfiks, maar van opwinding, want sy het gehoor Rodger is terug.

      Met haar rug teen ’n sypaadjieboom kyk sy verlangend na sy huis.

      Rodger Davids is haar grootste geheim. Nie eens Lylane weet nie, en Lylane is haar beste maat. Niemand, behalwe die Here, weet hoe sy oor Rodger voel en wat in haar kop aangegaan het toe Rodger vir Talita van den Heever gekies het nie. Sy wou Talita en haar engelvlerke verwoes. Maar haar plan was so simpel, sy kon dit liewer gelos het, dan was haar gewete nou skoon – en Talita se pa die enigste vark in die verhaal.

      Dat Rodger so erg seergekry het, is haar straf omdat sy gewens het iets moet gebeur om sy oë oop te maak. So blind verlief was hy, hy kon nie eens sien hoe besitlik Talita se mal pa oor sy dogters is, of dat Maria met meer as ’n bietjie toneelspeelliefde na Josef opkyk nie.

      Dania trek haar poniestert styf en wil net koers vat toe haar hartsbegeerte vervul word. Die tuinhekkie gaan oop en hy kom op sy krukke uitgehink.

      “Haai, Dania,” groet hy.

      Haar asem slaan weg en al wat by haar keel uitkom, is ’n hees gepiep.

      “Haai …”

      Sy moet nader stap en hoor hoe dit met hom gaan, maar sy staan soos ’n stok en wag vir hom om oor die pad te sukkel. Die regtervoet trap, die linkereen hang slap – dit oor ’n meisiekind wat nie vir hom bedoel was nie. Een van die boekies wat Dania gelees het, se titel is Verbode liefde, en daai liefde was nie naastenby so verbode soos Rodger s’n vir Talita nie. Sulke verliefdes, het sy in ander boeke ook gelees, kom nooit by mekaar uit nie. Hartseer en eensaamheid is net eenvoudig die uiteinde.

      “Ek het nie geweet jy is terug nie,” jok sy koel en kalm.

      “Eergister al,” antwoord hy.

      “Hoe СКАЧАТЬ