Czas dobiega końca. Przemysław Słowiński
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Czas dobiega końca - Przemysław Słowiński страница 43

Название: Czas dobiega końca

Автор: Przemysław Słowiński

Издательство: PDW

Жанр: Эзотерика

Серия:

isbn: 9788380795365

isbn:

СКАЧАТЬ w swojej biografii Stanisława Augusta. Historyk zwracał też uwagę, że większość szlachty prawosławnej przeszła na katolicyzm lub przystąpiła do Kościoła unickiego, a protestancka szlachta liczyła około tysiąca osób. Kwestia politycznego równouprawnienia dotyczyła niewielkiej części szlacheckiego społeczeństwa. Problem polegał na tym, że przyznanie praw forsowała Rosja. A jako narzędzia używała Stanisława Augusta. Gdy zaczął mówić o dysydentach na sejmie koronacyjnym, usłyszał – jak złośliwie pisał Adam Zamoyski – cierpiętnicze jęki biskupów i ksenofobiczne wrzaski posłów.

      15

      Wojskiem polskim w sile 45 tys. żołnierzy (w tym ok. 30 tys. Polaków i ok. 15 tys. Tatarów) dowodzili Stanisław Rewera Potocki i Jerzy Sebastian Lubomirski, a Rosjanami i Kozakami (ok. 50 tys. ludzi), Wasyl Szeremietiew.

      16

      Dzisiaj las grąbliński oddziela od ruchliwej drogi wysoki płot. Kiedyś było inaczej – pasterze wypasali tu bydło, a bogactwa naturalne zapewniały skromne utrzymanie miejscowej ludności. Mimo przeniesienia obrazu do Lichenia pielgrzymi odwiedzali święty las. Mieli w zwyczaju odłupywać korę z sosny, na której kiedyś wisiał wizerunek Maryi, przypisując jej właściwości lecznicze. Dlatego kikut drzewa został zabezpieczony i zamknięty w kapliczce. Można go oglądać do dziś. Także w obecnym czasie wielu pielgrzymów swoje spotkanie z Maryją Licheńską zaczyna właśnie od modlitwy w tym miejscu.

      17

      W 1858 r. kościół Matki Bożej Częstochowskiej utracił funkcję parafialnego na rzecz nowo wybudowanego, większego kościoła św. Doroty, przy którym z czasem powstało sanktuarium Maryjne. (W latach 1940–1945 kościół św. Doroty był siedzibą obozu Hitlerjugend – młodzieży hitlerowskiej). Kościół MBC po utracie funkcji sakralnych niszczał i z czasem uległ ruinie. Został odbudowany w obecnej formie w latach 1969–1971. Od tego czasu pełni funkcję kościoła filialnego.

      18

      Niestety, nie istnieje żadne źródło współczesne Justowi, które zawierałoby choćby najmniejszą wzmiankę o pustelniku. Pozostają ludowe podania i opowieści. Dopiero żyjący na przełomie XVI/XVII w. Marcin Baroniusz z Jarosławia napisał życiorys pustelnika – ale, jak sam podał, na podstawie opowiadań ludzi z okolic. Zawarł w nim m.in. informację, że Just żył na górze „Łobzów”, gdzie zmarł i został pochowany w 1007 r. Czy „Łobzów” to wzniesienie zwane do dzisiaj „Justem” – to wciąż nierozwiązana zagadka. Teorii dotyczących pustelników z Doliny Dunajca jest kilka, ale tradycja mówi, że św. Just żył i został pochowany właśnie w tym miejscu, gdzie dziś stoi drewniany kościółek pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Według tradycji zapisanej w 1609 r. przez Marcina Barańskiego, przejętej od zakonników znających lokalne opowieści i zapisy, Just był uczniem św. Andrzeja Świerada. Obu wymieniono w krakowskiej Litanii do Wszystkich Świętych w roku 1427. Prawdopodobnie imię Just – Jodok pochodzi od pielgrzymów i misjonarzy z Irlandii, którzy w swoich misjach odwiedzali Europę Środkową i mogli docierać do Doliny Dunajca. Wcześniej takie imiona nosił tylko iro-szkocki kapłan pustelnik z francuskiej Bretanii, żyjący w VII w. Wspomniani pielgrzymi z Irlandii czcili go jako patrona swojego i pielgrzymów i propagowali po Europie kult świętego. Wszystko jednak wskazuje na polskie pochodzenie św. Justa.

      19

      Pałac dziś jest w rękach prywatnych i jego wnętrza nie są dostępne dla zwiedzających. Może to i dobrze, bo ponoć w środku straszy… Drzwi, choć zamknięte wcześniej na klucz, trzaskają, do jednego z pokoi w ogóle nie da się wejść, bo silna energia od razu „wyrzuca” śmiałka z pomieszczenia. To prawdopodobnie nieumiejętnie wywołane przed laty duchy, które nie mogą wrócić do swojego świata i czekają na medium, które im w tym pomoże…

      20

      Jak tam trafić? Jadąc drogą krajową nr 75 od strony Krakowa, w centrum Tęgoborzy skręcamy w prawo, w drogę lokalną. Pałac położony jest po jej prawej stronie.

      21

      Stanisław Hadyna (1919–1999) – kompozytor, dyrygent, muzykolog i pisarz. Założyciel i wieloletni kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”.

      22

      W 1919 r. na Uniwersytecie Praskim naukowcy badali i potwierdzili podobno jej nadprzyrodzone zdolności.

      23

      W swojej publicystyce Załuski próbował godzić tendencje patriotyczne z obowiązującą wówczas ideologią komunistyczną.

      24

      Pewna liberalizacja systemu monarchii dokonana przez tak uwielbianego do dziś przez niektórych (szczególnie w Krakowie) Franciszka Józefa I była reakcją na przegraną wojnę z Francją i Piemontem w 1859 r., gdy armia austriacka została sromotnie pobita i autorytet władcy, który w bitwach pod Solferino i Magentą wystąpił w roli naczelnego wodza, uległ poważnemu uszczerbkowi. Początki rządów austriackiego cesarza wcale nie rokowały jednak dobrze dla sprawy polskiej.

      25

      20 maja 1901 r. dzieci wrzesińskich szkół zbojkotowały naukę religii w języku niemieckim. Uczniów karano chłostą i skazywano na kary więzienia. Mimo represji bojkot języka niemieckiego trwał we Wrześni do 1904 r.

      26

      W okresie zaborów celebrowanie rocznic Konstytucji 3 maja było zakazane przez wszystkich zaborców. Polacy, którzy odważyli się obchodzić publicznie to święto, byli surowo karani przez policję.

      27

      10 czerwca 1997 r. Jan Paweł II na chwilę zatrzymał się w Miejscu Piastowym i zobaczył to proroctwo wypisane na frontonie sanktuarium. Obecni wówczas wspominają, że popatrzył wtedy na napis, pokiwał głową i powiedział: „Znam, znam”…

      28

      Określenie grypa wprowadzili Włosi podczas epidemii w 1504 r. i uznali ją za chorobę zależną od wpływu gwiazd. W późniejszych latach badacze uznali, że pojawia się on jako reakcja na zimno.

      29

      Miejsce Piastowe – wieś położona w dzisiejszym województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim.

      30

      Pierwsza sesja procesu beatyfikacyjnego odbyła się jeszcze w roku 1958. 2 lipca 1994 r. w obecności papieża Jana Pawła II został ogłoszony Dekret o heroiczności cnót ks. Markiewicza.

      31

      W 1849 r. Paweł Szuwałow brał udział w pochodzie granicznym na Węgry podczas interwencji wojsk rosyjskich СКАЧАТЬ