Skąpiec. Мольер (Жан-Батист Поклен)
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Skąpiec - Мольер (Жан-Батист Поклен) страница 4
Название: Skąpiec
Автор: Мольер (Жан-Батист Поклен)
Издательство: Public Domain
Жанр: Зарубежная драматургия
isbn:
isbn:
HARPAGON
Myślę, co myślę; ale chcę, abyś powiedział, do kogoś to mówił.
STRZAŁKA
Mówiłem… mówiłem do mojej czapki.
HARPAGON
Ejże, bo ja przemówię do twojego grzbietu.
STRZAŁKA
Zabroni mi pan wymyślać na skąpców?
HARPAGON
Nie; ale zabronię odpowiadać i być zuchwałym. Milczeć!
STRZAŁKA
Nie wymieniłem nikogo.
HARPAGON
Piśnij jeszcze, a kości ci połamię.
STRZAŁKA
Uderz w stół…
HARPAGON
Nie zmilczysz?
STRZAŁKA
Niech stracę.
HARPAGON
Ej! ej!
STRZAŁKA
pokazując Harpagonowi jeszcze jedną kieszeń
O, jeszcze jedna: czyś pan zadowolony?
HARPAGON
Dalej, oddaj bez obszukiwania.
STRZAŁKA
Co?
HARPAGON
To, co wziąłeś.
STRZAŁKA
Nic nie wziąłem.
HARPAGON
Z pewnością?
STRZAŁKA
Z pewnością.
HARPAGON
No, to z panem Bogiem. Ruszaj do wszystkich diabłów!
STRZAŁKA
na stronie
Ładna odprawa, daję słowo!
HARPAGON
Odpowiesz za to przed twoim sumieniem.
SCENA CZWARTA
HARPAGON (sam)
Oto mi kawał obwiesia! Wygląda mocno podejrzanie; wolałbym, aby ten pies kulawy raz zniknął mi już z oczu. Ach, cóż to za straszny kłopot mieć w domu tak znaczną sumę; szczęśliwy, kto ma cały majątek w bezpiecznej lokacie, a zachowa sobie tylko to, co potrzebne na codzienne wydatki! To niemała rzecz znaleźć w domu bezpieczną kryjówkę; co do mnie, wszystkie zamknięcia i skrzynie uważam za mocno niepewne i nierad na nich polegam. To istna przynęta dla złodziei: każdy przede wszystkim tam się dobiera.
SCENA PIĄTA
HARPAGON; ELIZA i KLEANT rozmawiają z sobą w głębi
HARPAGON
myślqc, że jest sam
Mimo to, nie wiem, czy dobrze uczyniłem, zakopując w ogrodzie dziesięć tysięcy talarów, które mi wczoraj oddano. Dziesięć tysięcy talarów w złocie, to suma dosyć… (Na stronie, spostrzegając Kleanta i Elizę) O nieba! sam się zdradziłem! Zapał mnie uniósł; lękam się, iż rozprawiając sam ze sobą, mówiłem zbyt głośno. (Do Kleanta i Elizy) Co się stało?
KLEANT
Nic, ojcze.
HARPAGON
Dawno jesteście tutaj?
ELIZA
Weszliśmy właśnie.
HARPAGON
Słyszeliście…
KLEANT
Co, ojcze?
HARPAGON
To…
ELIZA
Co takiego?
HARPAGON
To, co mówiłem.
KLEANT
Nie.
HARPAGON
Owszem, owszem.
ELIZA
Wybacz, ojcze…
HARPAGON
Widzę dobrze, że was coś doleciało. Rozmawiałem właśnie sam ze sobą, jak ciężko dziś jest wydostać pieniędzy; mówiłem, że bardzo jest szczęśliwy, kto ma w domu z jakie dziesięć tysięcy talarów.
KLEANT
Obawialiśmy się zbliżyć, aby ci nie przeszkodzić, ojcze.
HARPAGON
Bardzom rad, że wam to mogę powiedzieć, abyście sobie nie tłumaczyli fałszywie i nie wyobrażali, że to ja mam dziesięć tysięcy talarów.
KLEANT
Nie mieszamy się do twoich spraw, ojcze.
HARPAGON
Dałby Bóg, abym je miał, owe dziesięć tysięcy.
KLEANT
СКАЧАТЬ