Название: Wesele Figara
Автор: Пьер Бомарше
Издательство: Public Domain
Жанр: Зарубежная драматургия
isbn:
isbn:
BAZYLIO
Czy to ja wymyśliłem? Powtarzam, co wszyscy mówią.
HRABIA
wstając
Jak to, wszyscy mówią!
ZUZANNA
O nieba!
BAZYLIO
Cha! cha!
HRABIA
Biegnij, Bazylio, niech go wypędzą.
BAZYLIO
Och, jakże mi przykro, że wszedłem tutaj.
ZUZANNA
pomieszana
Boże, Boże!
HRABIA
do Bazylia
Słabo jej. Posadźmy ją w fotelu.
ZUZANNA
odpychając go żywo
Nie chcę. Wchodzić tak przemocą to niegodnie!
HRABIA
Jest tu nas dwóch, moja duszko. Nie ma żadnego niebezpieczeństwa!
BAZYLIO
W istocie, jestem w rozpaczy, że tak sobie ostrzyłem język na paziku, skoro pan hrabia mógł słyszeć. Chciałem jedynie wybadać uczucia panny Zuzi; w gruncie bowiem…
HRABIA
Pięćdziesiąt pistolów, konia i niech go odeślą do rodziców.
BAZYLIO
Ekscelencjo, dla prostego żarciku?
HRABIA
Mały ladaco: wczoraj jeszcze złapałem go z córką ogrodnika.
BAZYLIO
Z Franusią?
HRABIA
W jej izdebce.
ZUZANNA
oburzona
Gdzie pan hrabia też widać czegoś szukał!
HRABIA
wesoło
Doskonałe spostrzeżenie.
BAZYLIO
I dobrze nam wróży.
HRABIA
wesoło
Ależ nie; szukałem wujaszka Antoniego, pijaczyny ogrodnika, aby mu dać jakieś rozkazy. Pukam, długo nikt nie otwiera; kuzyneczka wydaje się zmieszana, zaczynam coś podejrzewać, zagaduję ją i tak, wśród rozmowy, przyglądam się spod oka. Była tam za drzwiami jakaś firanka, wieszadło, nie wiem co zresztą, jakieś schowanie na szmatki; otóż nie pokazując nic po sobie, powoli, powoli, odsłaniam firankę naśladując gest, podnosi suknię z fotela i widzę… spostrzega pazia A!…
BAZYLIO
Cha! cha!
HRABIA
Ta sztuka warta tamtej.
BAZYLIO
Jeszcze lepsza.
HRABIA
do Zuzanny
Wybornie, panienko: ledwie zaręczona, już sobie poczynasz w ten sposób? Więc to dla mego pazia tak pragnęłaś zostać sama? A ty, paniczu, brakowało jeszcze tego, abyś, niepomny szacunku dla chrzestnej matki, obrócił oczy na jej garderobianą, żonę twego przyjaciela? Ale ja nie ścierpię, aby Figaro, człowiek, którego szanuję i kocham, padł ofiarą podobnej zdrady. Czy on wszedł z tobą, Bazylio?
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
1
Wstęp – wstęp T. Żeleńskiego (Boya) w obecnej postaci jest skróconą przedmową do Cyrulika sewilskiego (opuszczenia zaznaczono w tekście kropkami w nawiasie), która została uzupełniona wstawką ze wstępu tegoż autora do Wesela Figara (od słów „I teraz” do „pokazało mu nowe drogi”). [przypis redakcyjny]
2
Jan Jakub Rousseau (1712–1778) – pisarz francuski, zaliczany do nurtu sentymentalnego, zwolennik życia blisko natury, krytyk cywilizacji, prekursor romantyzmu; autor epistolarnego romansu Nowa Heloiza, autobiograficznych Wyznań, filozoficzno-politycznego dzieła Umowa społeczna i in. [przypis edytorski]
3
do Hiszpanii (…) sprawy rodzinne – chodziło o siostrę pisarza uwiedzioną przyrzeczeniem małżeństwa przez niejakiego Clavijo. Beaumarchais opisał później w swoich Memoriałach całe zdarzenie i swoją interwencję w sposób tak żywy i dramatyczny, iż opis ten stał się natchnieniem Wolfganga Goethego (1749–1832) do jego tragedii Clavigo. [przypis tłumacza]
4
furia francese (wł.) – francuska gwałtowność. [przypis edytorski]
СКАЧАТЬ