Kriteri I Leibnizit. Maurizio Dagradi

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ provuar tashmë kjo ... Makineri?>

      <Ekziston një prototip i vogël në gjendje të zhvendosë objekte me pak centimetra brinjë. Me ndihmën e një ekipi shkencëtarësh midis më të mirëve në botë, profesor Drew arriti të ngrejë një teori të funksionimit të Makinerisë, dhe pikërisht dje më kishte nxjerrë disa rezultate të provave. Për këtë jam i çuditur që ju jeni në dijeni të gjithë kësaj. Tani,> dhe fiksoi sytë direkt tek ata të Farnsworth <mund ta di si ia bëtë që e morrët vesh? Më detyroheni, për këtë.>

      <Kemi sistemet tona. Dhe nuk mund t’jua zbuloj, përndryshe do të bëheshin të pavlefshme. Por, meqë keni qenë bashkëpunues, do t’ju them këtë. Shërbimet e Sigurisë që unë koordinoj merren me mbledhjen e informacioneve të çdo lloji që mund të jenë me interes për Vendin, dhe jemi të zotë në punën tonë.>

      <Shërbimet Sekrete, pra.> konstatoi McKintock.

      <Po.> u përgjigj thjesht Farnsworth. <Dhe nëse ju zbuloj këtë informacion e bëj sepse jam i bindur që ju jeni vërtet një patriot, dhe nga pozicioni që keni mendoj se jeni edhe një njeri me ndjenjë të lartë përgjegjësie. Teknologjia të cilën ju e dispononi mund të jetë e një vlere të pamatshme për Britaninë e Madhe, në pikën që ju ndoshta nuk e keni kuptuar akoma.>

      ‘Dhe si do kisha mundur?’ mendoi McKintock, ‘Më kanë thënë vetëm dje në darkë ç’farë mund të bënte Makineria...’

      <Sepse, siç e dini,> vijoi Farnsworth <vendi ynë po jeton një periudhë stanjacioni ekonomik dhe politik. Me teknologjinë që ju përshkruat, me Makinerinë, Britania e Madhe do të kishte një avantazh teknologjik të pallogaritshëm krahasuar me gjithë vendet e tjera të botës, dhe kjo e bën automatikisht projektin tuaj të një rëndësie themelore. Nga gjithë kjo rrjedh që Makineria nga ky moment do jetë një Sekret Shtetëror, dhe asnjë, them asnjë, nuk duhet të vihet në dijeni veçse me autorizimin tim. Sa persona janë në dijeni?>

      Gjatë gjithë kohës McKintock nuk kishte bërë gjë tjetër veçse të dëgjonte dhe miratonte. Direktiva e fshehtësisë ishte e njëjta që ai vetë ia kishte imponuar Drew-së dhe të tjerëve, dhe tani po gjendej ai vetë që po e vuante. Kështu ishin gjërat.

      Numëroi me mendje.

      <Nja dhjetë, përfshirë mua.>

      <Kaq shumë?> u alarmua Farnsworth, i çuditur. <Këta persona ç’farë raporti kanë me ju? Dua të them, janë të besuar? Do mund t’ua tregonin të tjerëve ekzistencën e Makinerisë?>

      <Jo. Unë vetë i kam detyruar ata që projekti qe një sekret, dhe jam i sigurtë që kanë ruajtur paktin. Janë të gjithë shkencëtarë ose bashkëpunëtorë me integritet të provuar, dhe është në interesin e tyre që, të paktën në këtë fazë studimi dhe prove, projekti të mbetet sekret. E kuptoni, do kenë pastaj meritën e tyre me publikimet shkencore që do të vijojnë, efekti do të emërtohet në bazë të emrave të tyre, e kështu me rradhë.> U vrenjt, i menduar. <Por, pavarësisht të gjithave, duhet të supozoj që dikush nga ata të ketë folur. Përndryshe nuk shpjegohet si i keni marrë ju informacionet.>

      <Jo. Asnjë nga ata nuk ka folur, jua konfirmoj.> e qetësoi Farnsworth. <Siç po ju thoja, kemi sistemet tona. Teknologjia.>

      <Ah! Përgjimet!> pati një intuitë McKintock.

      Farnsworth nuk e pasoi shpërthimin e rektorit dhe u ngrit nga karrigia.

      <Mirë.> tha i prerë. <Tani duhet të veprojmë. Dhe duhet ta bëjmë shpejt.> Pa nga McKintock. <Ju jeni në dijeni të detajeve teknike të projektit?>

      <Jo. Unë jam profesor i letërsisë së vjetër, dhe nuk kuptoj asgjë nga fizika dhe teknologjia. Profesor Drew është në krye të projektit. Ai i di të gjitha.>

      <Mirë.> përsëriti Farnsworth. <Sot do të flasim me këtë Drew-në.>

      ‘Sot?’ mendoi i çuditur McKintock. ‘Kaq me nxitim?’

      <Sigurisht, sot.> iu kthye Farnsworth duke parë shprehjen e rektorit. <Më thatë që bëhej fjalë për fizikë dhe teknologji. Shkëlqyeshëm. Tani do t’ju them ato që ju duhet të bëni jashtë nga këtu. Ju dhe makina juaj do çoheni në një vend të përshtatshëm, ju do hipni në makinë dhe do të shkoni në Universitet sikur të mos kishte ndodhur asgjë. Do jeni vetëm pak me vonesë.> pa orën. <Do justifikoheni me një problem mekanik të makinës. Në orën pesëmbëdhjetë fiks do prisni vizitën e zotit Crenshaw,> dhe tregoi burrin e ulur pranë <me të cilin do të thoni që keni takim për disa furnizime të pajisjeve shkollore. Instruktoheni sekretaren tuaj për këtë. Crenshaw do t’ju shoqërojë jashtë nga zyra juaj, dhe do të bashkoheni me disa specialistë të sektorit që ju më treguat. Do të shkoni pastaj në vendin ku gjendet Makineria, një laborator, mendoj?> McKintock pohoi <dhe atje, në prezencën e të gjithë atyre që janë përfshirë dhe që ju do t’i mblidhni, do të bëni një demonstrim të funksionimit. Ç’farë ka? Nuk jeni mirë?>

      McKintock ishte zverdhur.

      <Jo, jam mirë.> u përgjigj i ngathët. <Puna është që ata janë shkencëtarë të kategorisë së parë, dhe do të mendojnë që dikush do t’u marrë atyre shpikjen. Mund të kthehet në një problem, ai demonstrim.>

      <Jo, nuk është kështu.> e qetësoi Farnsworth. <Asnjë nuk do t’u vjedhë atyre projektin, as famën. Ajo që duam, që Kombi do > dhe bëri një shenjë të paqartë për lart, me dorë <është që Makineria të përdoret për të mirën e Britanisë së Madhe, në vend që të kufizohet vetëm në eksperimente të laboratorit. Pse, ju si donit ta përdornit?> dhe vështroi McKintockun me shikim penetrues.

      <Po e mendoja.> u përgjigj ai pafajësisht. <Të zhvendosësh mallra, të zhvendosësh njerëz, dhe ndërkohë do të kishim edhe zbatime në fushën mjeksore. Është një gjë kaq e re sa nuk kam patur akoma kohë të bëj plane.> dhe kjo ishte e vërtetë, mbi të gjitha.

      <Kuptoj.> miratoi Farnsworth i bindur mjaftueshëm. <Mbi zbatimet do vendosë kush e ka për detyrë. Por, e theksoj, që këta shkencëtarë mund të rrinë të qetë. Atributi i zbulimit nuk është në diskutim. Unë marr vesh nga astronomia, e dini?> shtoi pak me lajka <Unë e di se sa vlerë ka për një studiues të njihet si zbulues i diçkaje. Merrni kometat, për shembull. Shumë individë kalojnë netët e tyre të ngjitur pas okularit të një teleskopi në kërkim të një komete akoma të pa dalluar. Nëse arrijnë qëllimin, emri i tyre do t’i vendoset kometës, dhe përgjithmonë ajo do të quhet me atë emër. Është shpaguese, e dini?>

      McKintock shpresoi që gjërat të shkonin siç parashikonte Farnsworth. I pëlqente, ai burrë. Për Shërbimet Sekrete kishte imazhin e njerëzve me kostume të zeza, këmishën e bardhë, syzet e diellit dhe dorën gjithmonë mbi pistoletë. Ndërsa, ai, ishte madje edhe gaztor, kur fliste për një argument që kishte pasion.

      <Dakord.> miratoi McKintock. <Në orën pesëmbëdhjetë, me zotin Crenshaw.> dhe pa burrin e ulur. Ai këmbeu shikimin pa buzëqeshur. Nuk ishte një person i qeshur.

      Crenshaw e udhëhoqi McKintock-un drejt ashensorit. Kur arritën tek dera erdhën edhe dy të tjerët, dhe hynë të gjithë. Ndërsa zbrisnin Crenshaw iu kthye McKintockut.

СКАЧАТЬ