Mister. E L James

Чтение книги онлайн.

      W KTÓRYMŚ MOMENCIE NOCY materac się ugina, a Caroline wchodzi do łóżka i kładzie się obok mnie. Czując ulgę, że mam na sobie spodnie od piżamy, biorę ją w ramiona.

      – Maxim – szepcze i słyszę w jej głosie zachętę.

      – Idź spać – mamroczę i zamykam oczy.

      Nie ma dla mnie znaczenia to, że była żoną mojego brata. Jest moją najlepszą przyjaciółką i kobietą, która zna mnie jak nikt inny. Znajduję pocieszenie w cieple jej ciała, tak jak ona opłakuję Kita – ale pieprzyć się z nią już więcej nie będę.

      Nie. Koniec z tym.

      Kładzie głowę na mojej piersi, a ja całuję jej włosy i natychmiast zasypiam.

      ROZDZIAŁ SZÓSTY

      ALESSIA NIE JEST w stanie zapanować nad podnieceniem. Ściska parasol i wchodzi do jego mieszkania. Dziś jest zadowolona, że alarm się nie odzywa.

      On tu jest!

      W nocy na swym wąskim łóżku znów o nim śniła – o jego malachitowych oczach, promiennym uśmiechu i tej wyrazistej twarzy, kiedy pochłonięty muzyką grał na fortepianie. Obudziła się zdyszana i przepełniona pożądaniem. Gdy go ostatnio widziała, był tak dobry, że pożyczył jej parasol, który nie pozwolił jej zmoknąć w drodze do domu i przez cały wczorajszy dzień. Niewiele zaznała dobroci, odkąd przyjechała do Londynu, oczywiście z wyjątkiem tej, której doświadczyła od Magdy, więc jego gest znaczył naprawdę wiele. W przedpokoju zdejmuje buty z cholewkami i zostawia parasol, po czym spieszy przez kuchnię. Nie może się doczekać, żeby go zobaczyć.

      Staje w progu.

      O nie!

      W kuchni stoi kobieta ubrana tylko w męską koszulę – jego koszulę – i robi kawę. Podnosi wzrok i posyła Alessii zdawkowy, lecz ciepły uśmiech. Alessia odzyskuje zdolność ruchu i idzie przez kuchnię do pralni ze spuszczoną głową i w szoku.

      – Dzień dobry – mówi kobieta.

      Wygląda, jakby dopiero co wstała z łóżka.

      Z jego łóżka?

      – Dzień dobry pani – mruczy pod nosem Alessia, kiedy ją mija.

      Wszedłszy do pralni, stoi przez chwilę, usiłując ogarnąć myślą ten druzgocący zwrot wydarzeń.

      Kim jest ta kobieta o wielkich niebieskich oczach?

      Dlaczego ma na sobie jego koszulę? Koszulę, którą nie dalej jak w zeszłym tygodniu Alessia sama wyprasowała…

      Ta kobieta z nim jest. Na pewno. Inaczej dlaczego snułaby się po mieszkaniu w jego koszuli? Musi ją z nim łączyć coś bardzo intymnego.

      Intymnego.

      Oczywiście, że kogoś ma. Kogoś pięknego.

      Takiego jak on.

      Marzenia Alessii legły w gruzach. Twarz jej chmurnieje, a serce ściska rozczarowanie. Wzdychając, zdejmuje czapkę, rękawiczki i kurtkę i zakłada fartuch.

      Czego się spodziewała? On nigdy się nią nie zainteresuje – jest tylko jego sprzątaczką. Dlaczego miałby jej pragnąć?

      Maleńka bańka radości, z którą obudziła się tego ranka – pierwsza od bardzo dawna – pękła. Alessia zakłada tenisówki i rozstawia deskę do prasowania. Wcześniejsze podekscytowanie staje СКАЧАТЬ