Wesele. Stanisław Wyspiański

Чтение книги онлайн.

       ZOSIA

      drużba tańczy, proszę ze mną

       KASPER

      panienka obcesem wpada

       ZOSIA

      a w kółeczko

       KASPER

       do okoła.

      Panienka se ta wesoła.

      Ano Kaśka będzie rada,

      jak przestoi

       ZOSIA

       Kaśka, jaka?

       KASPER

      ano ta, co w kącie taka

       ZOSIA

      druchna?

       KASPER

       juści, druchna pirso,

      co mi ją na żone rają

       ZOSIA

      raz dokoła, raz dokoła

       KASPER

      panienka się nie zgniwają,

      że ją lepiej gabne w pasie,

      ano Kaśka w sobie syrso

       ZOSIA

      pewno drużba kocha Kasie

       KASPER

      Panienka se ta wesoła

       ZOSIA

      raz dokoła, raz dokoła

        HANECZKA

      Jakby Jasiek chciał tańcować,

      tobym z Jaśkiem tańcowała

       JASIEK

      a mogę sie ofiarować,

      by ino panienka chciała

        HANECZKA

      Proszę, proszę, chwilkę w koło,

      jak wesoło, to wesoło.

      Jasiek dzisiaj pierwszy drużba

       JASIEK

      najmilso mi tako służba

        RADCZYNI

      cóżta gosposiu na roli,

      czyście sobie już posiali

       KLIMINA

      tym ta casem sie nie siwo

        RADCZYNI

      a mieliście dobre żniwo

       KLIMINA

      Dzięka Bogu, tak ta bywo

        RADCZYNI

      jak złe żniwo, to was boli,

      żeście się napracowali

       KLIMINA

      zawszeć sie co przecie zgarnie

        RADCZYNI

      dobrze sobie wyglądacie

       KLIMINA

      i pani ta tyz nie marnie

        RADCZYNI

      jeszcze się widzicie młoda

       KLIMINA

      jak po Marcinie jagoda

        RADCZYNI

      może jeszcze się wydacie

       KLIMINA

      a cóz sie ta tak pytacie

       PAN MŁODY

      Ksiądz dobrodziej łaskaw bardzo.

      Proszę nas niezapominać

       KSIĄDZ

      Są i tacy co mną gardzą,

      żem jest ze wsi, bom jest z chłopa.

      Patrzą koso, – zbędą prędko,

      a tu mi na sercu lentko.

      Sami swoi, polska szopa

      i ja z chłopa i wy z chłopa

       PAN MŁODY

      ksiądz dobrodziej już niebawem

      będzie nosić pelerynkę

       KSIĄDZ

      może i należy mi się;

      lecz pewnego nic nie wi się.

      Inni także robią ślinkę;

      może sprawię pelerynkę, —

       PAN MŁODY

      może z konsystorza przecie

      popatrzą okiem łaskawem,

      życzę bardzo

       PANNA MŁODA

       choć co dadzą;

      ino te ciarachy tworde,

      trzaby stoć i walić w morde

       PAN СКАЧАТЬ