Maandans. Amy Blankenship

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ Trevor weg is.’

      â€˜Je kunt me niet verbieden om weer naar binnen te gaan. Ik ben aan het werk!’ snauwde Trevor zonder na te denken.

      â€˜Ja, we hebben gezien waar je mee bezig was.’ Jason’s handen balden zich tot vuisten, maar toen Chad hem gevat aankeek wist hij dat hij naar binnen moest gaan indien hij niet wilde dat er nog iemand in de boeien zou worden geslagen. Hij draaide zich om en riep nog een opmerking over zijn schouder, gericht naar Trevor. ‘Je kunt ons op de dansvloer vinden… dicht tegen elkaar aan geplakt.’

      Trevor schoot naar voren, maar Chad duwde hem terug tegen de wagen. Tot Chad’s verbazing was Trevor veel sterker dan hij eruitzag en het kostte hem betrekkelijk veel moeite. ‘Ik heb je gewaarschuwd dat je niet met mijn zus moest neuken tenzij je haar vertelde wie je echt bent en waarom je altijd in clubs rondhangt. Verdomme kerel, Envy denkt dat je een studentje bent. Als je indruk op haar wou maken, dan had je haar maar de waarheid moeten vertellen. Het enige waar ze niet mee overweg kan is een leugenaar. Vooral als er tegen haar wordt gelogen.’

      Kat concentreerde haar blik op Trevor. Wat betekende dat allemaal?

      â€˜Jij weet net als ik dat als ik haar vertel dat ik undercover werk, ze zich altijd zal blijven afvragen of ik haar alleen maar gebruikte wanneer ik met haar uitging,’ riep Trevor terwijl hij zich oprichtte. Toch probeerde hij niet om terug naar de club te gaan. Als hij zijn echte kracht zou gebruiken, dan zou Chad dood zijn en Trevor geen moer beter dan de mensen waar hij jacht op maakte.

      Die kennis hielp om hem lang genoeg te kalmeren om zijn dierlijke instincten in te tomen, maar hij kon er niet aan doen dat hij zich nog steeds enorm pissig voelde. ‘Ze heeft me verdomme getaserd!’

      â€˜Dat heb je verdiend omdat je achterbaksen niet te vertrouwen bent. Hé, dat krijg je nu eenmaal als je de waarheid niet vertelt. Jouw avond zit erop, tenzij je een beetje in een andere bar wilt gaan ronddolen. Envy heeft die taser trouwens nog steeds bij zich,’ grijnsde Chad. ‘Mijn advies voor jou is dat je haar de rest van de nacht met rust laat… of nog beter, de rest van haar leven als je niet eerlijk met haar wilt zijn.’

      Trevor ontblootte zijn tanden, maar zei niets meer. Chad kon hem niet dwingen om bij Envy uit de buurt te blijven, maar haar laten afkoelen was waarschijnlijk geen slecht idee.

      â€˜Ok, maar dat daar,’ hij wees naar de club, ‘is geen veilige plaats voor je zuster om rond te hangen en dat weet je!’ Hij snokte het autoportier open en dwong Chad een stap achteruit te zetten om er niet door geraakt te worden. Hij sloeg de deur achter zich dicht en het duurde slechts enkele seconden voordat hij met de geur van brandend rubber over de parkeerplaats scheurde.

      Toen hij ver genoeg was en wist dat Chad de autolichten niet meer kon zien, greep Trevor zijn mobieltje vast en toetste het nummer in van iemand die nog bij hem in het krijt stond. Hij zette zich bij de eerste winkel die hij tegenkwam aan de kant en parkeerde zich achter een vrachtwagen waar hij niet zou worden opgemerkt.

      Het frustreerde hem dat hij haar daar moest achterlaten nadat hij Devon op die manier naar haar had zien kijken. En ook al bestond de mogelijkheid dat Devon niet de moordenaar was, toch beloofde die blik niet veel goeds. Dus Chad dacht dat hij hem de baas kon wanneer het op Envy aankwam, hé? Wat zou hij ervan vinden wanneer hij ontdekte dat hij de zwakkere was? En hij zou ook iets voor Jason regelen terwijl hij bezig was.

      Kat verborg zich dieper in de schaduwen toen Chad zich omdraaide en in haar richting keek. Ze fronste en wist dat het onmogelijk was dat hij haar zag… hij beschikte niet over nachtzicht zoals de gedaanteverwisselaars. Ze blies haar haren weg van voor haar ogen en wachtte terwijl hij in haar richting bleef staren. Ze zuchtte toen hij zich eindelijk omdraaide en weer de club binnenging.

      Trevor was dus een undercover flik en Chad’s zuster wist er niets van… en Jason duidelijk evenmin. Wat bleef hangen was dat Trevor gezegd had dat hij hier was om aan een zaak te werken. Kat klemde haar tanden op elkaar en wist dat het met de moorden te maken moest hebben. Ze moest Warren zeggen dat hij zich diende te haasten om uit te vinden wie er een spoor van bloed achterliet. Voordat zij de schuld zouden krijgen.

      *****

      Envy stond langzaam op en vroeg zich af waarom Devon niet gewoon toegaf dat hij de eigenaar was en haar zelf kon aannemen als hij dat wilde. Ze haatte het wanneer mensen tegen haar logen, maar ze kende hem niet en hij was haar niets verschuldigd, dus ze slikte de woorden die ze wou zeggen terug in. Jammer dat ze daar niet zouden blijven.

      â€˜Dat was verschikkelijk snel.’ Ze keek hem verwachtingsvol aan en kruiste haar armen voor haar borst.

      â€˜Ik heb een goed woordje voor je gedaan. Af en toe luisteren ze eens naar me.’ Devon keek haar nieuwsgierig aan en rook hoe haar geur veranderde. Ze was kwaad op hem. Het rook verrukkelijk.

      â€˜Misschien omdat jij de eigenaar bent?’ Envy’s glimlach verdween.

      Dus daarom was ze kwaad. Ze hield er niet van als iemand iets voor haar verborgen hield. Hij zou dat in gedachten houden. Devon bracht zijn hoofd langzaam met een lichte buiging naar beneden.’Ik ben slechts een van de eigenaars. Ik, mijn twee broers en mijn zus zijn allemaal eigenaars. We proberen samen te beslissen of we nieuwe mensen aanvaarden.’

      Envy keek hem aan en voelde zich plotseling slecht. ‘Het spijt me. Ik bedoelde niet om…’ Ze zuchtte en liet haar armen zakken.

      â€˜Je taser is gelukkig in je zak gebleven,’ lachte Devon in de hoop de stemming een beetje op te beuren.

      Envy bloosde en voelde de behoefte om zich uit de voeten te maken voordat ze zichzelf nog belachelijker zou maken. ‘Ik werk meestal in de namiddag en morgen ben ik vrij, dus…’ zei ze met een nerveuze stem terwijl ze de uitgang in het oog hield en in die richting begon te bewegen. Ze wilde niet dat dit de korste job uit de geschiedenis zou worden.

      â€˜Morgenavond dan.’ Devon opende de deur voor haar. ‘Om zeven uur.’

      Hij keek toe hoe ze wegliep en liet haar gaan omdat hij wist dat hij haar kon vangen indien ze te ver wegliep. Hij sloot de deur van het kantoor en richtte zich naar de monitor. Hij zag hoe Envy zich langs de zijkant van de dansvloer naar de trap begaf. Zijn ogen vernauwden zich toen een van de jongens van daarnet haar arm vastgreep om haar aandacht te krijgen. Devon liep naar de deur, maar Kat kwam binnen voordat hij Envy achterna kon gaan.

      â€˜Dat meisje met de taser…’ begon Kat, maar haar zin werd afgebroken door een strenge blik van haar broer.

      â€˜Ze noemt Envy en morgen mag je haar de kneepjes van het vak leren. Ik heb haar zonet aangenomen als barmeid.’ Devon kruiste zijn armen op zijn borst en leunde achterover tegen de rand van het bureau.

      â€˜Steek je klauwen weg.’ Kat hield haar hoofd schuin toen Devon terug naar het beeldscherm keek. Ze volgde zijn blik en grijnsde toen ze Jason en Envy in het midden van het scherm zag. ‘Wel, wel, wat een hoop aanbidders heeft dat meisje vanavond.’ Ze wist dat dat niet helemaal waar was, maar ze wilde de reactie van Devon zien. Ze kreeg haar antwoord toen het dunne plastiek aan de achterkant van de bureaustoel kraakte doordat hij er te hard op duwde.

      Devon’s ogen richtten zich weer op Kat. ‘Wat doe je in mijn kantoor?’

      Het enige wat Kat kon doen was lachen naar hem. Dit was te leuk. Ze liep naar de monitor en wees op het scherm. ‘Deze СКАЧАТЬ