Beş Çember Kitabı. Musashi Miyamoto

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ kalırsa Katsuno tamamen suçsuzdur, aksine iyi bir eylemde bulunmuştur.”

      Shichiroyemon ve O-Tora dışında orada bulunan herkes Hachiya’nın güzelce konuşarak Katsuno’yu müdafaa etmesini hayranlıkla dinledi. Kara kalpli çiftse kızın kaleden kovulmasında ısrar etti ancak Nobuyuki bu tartışmaları duymazdan gelerek meseleyi dinlendirmeye karar verdi. Bunca zaman bahçede dizlerinin üzerinde duran Katsuno şimdi duyduğu minnet sayesinde neredeyse kurtarıcısına tapacaktı.

      III

      Tsuda Hachiya artık otuz bir yaşındaydı. Bir çiftçinin oğlu olarak doğmuştu fakat yakışıklı ve iyi eğitimli bir zat olduğundan on altıncı yaş gününde Nobuyuki’nin evinde uşaklığa atandı ve çok geçmeden efendisi ona büyük bir yakınlık göstermeye başladı. Genç samuray boş vakitlerini edebiyat çalışmalarını ilerletmeye ve kılıç alıştırmaları yapmaya adadı ve o günlerin entelektüellikten yoksun samuraylarının arasında nadir bulunan idare becerisi hızla açığa çıkınca çabucak yükseldi, en sonunda hâlâ genç bir adamken hem Baş Meclis Üyesi hem Kâhya olmuş ve büyük bir yetki kazanmıştı. Fakat böylesi genç biri için mevki ve güç baş döndürücü olsa da o hem insan içinde hem de özel yaşamında mütevazı davrandı ve lorduna sadakat ve gayretle hizmet edip böylece şahsiyeti ve fazileti sayesinde bütün klanının takdirini kazandı.

      Bir akşam Hachiya, acilen çağrılması üzerine lordunun huzuruna çıktı.

      “Hachiya,” diye söze girdi Nobuyuki ansızın, cana yakın bir gülümsemeyle. “Bence tam zamanı, değil mi?”

      “Affedin, lordum ama sizi anlayamadım,” dedi Hachiya şaşkınlıkla bakarak.

      “O mühim meselenin.”

      “Hangi mühim meselenin?” dedi genç adam tekrar edercesine, öncekinden daha da şaşkındı.

      “Ha, ha! Bugün ne kadar kalın kafalısın! Katsuno meselesini diyorum!”

      Hachiya konuşmadı. Hachiya’nın evlenmesi konusunda heyecanlı olan Nobuyuki ilk kez onunla Katsuno’ya aracılık etmeye çalışmıyordu. Önerilen geline karşı çıkmak şöyle dursun, gerçi Hachiya’nın eğilimi o yöndeydi ancak ihtiyatlılığı buna şimdiye dek engel olmuştu; “Dolunay mutlaka küçülür,” sözünü hatırladı. Yaşlı adamların yerine Baş Meclis Üyeliği’ne atanması zaten insanları gücendirmişti, bir de klanın meşhur güzeli Katsuno’yla evlenirse kıskançlığa ve düşmanlığa daha fazla sebep olmaz mıydı? Üstelik Shichiroyemon’un ona olan çılgın ilgisinden bihaber değildi ve bu kini daha fazla kışkırtmaya niyeti yoktu. Bu yüzden çeşitli bahanelerle aylarca lordunun ısrarlarından kaçındı.

      “Yine ‘sonraki aya’ mı diyeceksin?” dedi Nobuyuki, genç adam sessiz kalırken tehdit edercesine. “Beni öyle kandıracağını sanma sakın!”

      Hachiya yanıt vermedi, başını saygılı bir şekilde eğmişti.

      “Derhal cevap ver bana! Hâlâ sessiz mi kalıyorsun? Söyle, o kızdan haz etmiyor musun?”

      “Ah, hayır lordum ama beni reddedeceğinden korkuyorum.”

      “Bu yani! O konuda için rahat olsun, kendisini dinledim. Zavallı kız! Akgözlü vakasından beri ‘hastalığı’ iyice ilerledi ve pek zayıfladı!”

      Dikkatli ve anlayışlı Nobuyuki, Katsuno’nun Hachiya’nın aşkından hastalandığını öğrenmişti.

      “Benimle alay etmeyin, lordum! Bu tereddüdün gerçek nedenini anlatacağım.”

      Ve bu girişle beraber Hachiya nedenlerini saydı, her birinde yaşlı adam katılarak başını salladı.

      “İhtiyatını ve sağduyunu takdir ediyorum,” dedi, Hachiya konuşmayı bitirdiğinde. “Ama unutma, başkalarının hislerini bu kadar düşünürsen asla bir şey yapamazsın. O ahmak, yaşlı Shichiroyemon’a gelecek olursak; ondan korkma. Ben senin mutluluğuna gönül verdim ve asla yarım iş yapmam. Ayrıca dileğim Katsuno’ya kalbinin arzuladığını vermek. Fakat yıl sonu çok yakın olduğundan düğünü yeni yıla erteleyeceğiz, sonrasında daha fazla reddetmeyeceksin. Evet, evet, işte böyle yapacağız Hachiya.”

      Bunu söyledikten sonra Nobuyuki bir hizmetçi çağırdı ve kısık sesle bir emir verdi. Hemen bir şişe saké ve birkaç kadeh getirildi. Bu odayla yandaki arasındaki fusuma açıldı ve eşikte zarafet dolu hareketlerle çömelmiş, canlı renkli uchikaké, yani elbise giymiş genç ve güzel bir kadın belirdi. Bu, Katsuno’nun ta kendisiydi.

      “Arzunuz nedir, lordum?” dedi, önce Nobuyuki’ye sonra da Hachiya’ya saygıyla selam vererek.

      “Ah, sen misin Katsuno? Senden bize saké doldurmanı istiyorum. Yakınıma otur, Hachiya; gel, biraz saké içelim.”

      “Affedin beni, lordum. İçimden bir ses bana evde ihtiyaçları olduğunu söylüyor, üstelik saat geç oldu. İzninizle hemen eve döneyim.”

      “Hayır, hayır, henüz olmaz, Hachiya. Geç olsa da dönmeni bekleyen bir sevdiğin yok tahminimce. Ha, ha! Gel, reddedemezsin. Katsuno, ona bir kadeh saké doldur!”

      Hachiya’nın kadehini ağzına kadar doldurdu.

      Katsuno çekinceyle tereddüt etse de Nobuyuki emrini tekrar edince şişeyi aldı ve titreyen eliyle Hachiya’nın kadehini ağzına kadar doldurdu. Bakışları buluştu ve ikisi de kıpkırmızı oldular.

      “İçtiysen kadehi Katsuno’ya ver,” dedi Nobuyuki.

      “Kadehi lort hazretlerine iade etmem uygun düşer.”

      “Hayır, ben ondan sonra alacağım. Katsuno’ya ver.”

      Hachiya’nın söyleneni yapmaktan başka çaresi yoktu, o yüzden biraz daha saké doldurduğu kadehi nedimeye uzattı; genç kız utangaçlığını yenip onu aldı ve dikkatle yudumladı.

      “Bana ver.”

      Nobuyuki üç kadeh dolusu içti, ardından sinsice gülerek şöyle dedi:

      “Nişan şarap kadehlerini birbirinize vermenize fazlasıyla sevindim! Ha, ha! Sizi içtenlikle kutlarım!”

      Genç âşıklar bu iyilik karşısında yere kapandılar ancak o sırada yüksek sesli bir çınlamayla uyarı çanları gecenin sessizliğini deldi ve hepsi dinlemeye başladı.

      “Ne olabilir?” diye haykırdı Hachiya, bakmak için shōjiyi5 açtı. Bu soruyu sormaya gerek yoktu; kızıl gökyüzü, hızla yükselen alevler ve düşen bir sürü kıvılcım evde yangın çıktığını belli ediyordu!

      “Yangın, lordum! Ve hendeğin yatağındaki çam ağaçlarından en fazla beş chō uzakta. Hemen gitmeliyim!”

      “Yangın olduğu su götürmez,” dedi Nobuyuki, aynı şekilde dışarı bakarak. “Senin evinin olduğu yerde değil mi?”

      “İzin СКАЧАТЬ