Название: Икки жаҳон оворалари
Автор: Абдужаббор Обидов
Издательство: Kitobxon
isbn: 978-9943-577-83-1
isbn:
Янга кирди.
Ўртача хона. Тўрда раҳбар столи. Ўнг тарафда кирган заҳоти кўринмайдиган тарафда диван кресло “г” ҳарфи шаклида, олдидаги журнал столида яхши вино, бокаллар ва шоколад қутиси.
− Нега алдадингиз! Бу нима маскарад? Бошингизга чиндан ташвиш тушган деб ўйлагандим.
− Бу синов эмас. Ишонинг! Қийин аҳволдаман. Сизни кўргим келди.
− Раҳмат. Мана кўрдингиз. Энди кетсам ҳам бўлар, − деди Қалдирғоч эшикда тик турганча.
− Ўтиринг, кетманг, илтимос.
− Йўқ, хайр!
Шундай деб Қалдирғоч ўгирилганди, ортидан: «сизни яхши кўриб қолдим. Олдингизга боришга журъат этолмай, ҳар куни хонам ойнасидан кузатаман. Умидсизлик бўлса ҳам айтдим», деди йигит. Янга индамай эшитди, бир зум қотиб турди-да, бошини мағрур тутганча бу хонани тарк этди.
Курорт ҳудудида анча айланиб юрди. Ўйга тушиб, севилиш бахтига муяссар бўлибман. Ҳиссиётдан узоқ пандавақи одамнинг эмас, ўзига қараган, нозиктабиат йигит муҳаббати. Ажабо. Мендачи, унга нисбатан бирор туйғу борми? Йўқ. Уйғонсаям уят-а?! Пок номимни шубҳага солиш билан баробар. Унинг вақтинчалик ис берадиган букетига навбатдаги гул бўлиб қўшилмоқ кимга ҳам керак…
Мактабда ўқиган йиллари у анча дуркун, кўзга яқин қиз эди. Юқори синф ўсмирлари гап ташлаб қўйишмасди. Фақат отасининг қаттиқ туришидан қиз уларга эътибор бермас, дарсдан ташқари вақтда йигитлар билан ҳангомалашиб турганини ҳеч ким кўрмаган, ўшанга, шу ҳуснига у одамови ўсди. Ўқиш, дарс биринчи ўринда, вақти уй ишлари, дарс тайёрлаш ва мактабда ўтган машғулотларига банд бўлди. Ўзига жуда эътибор бериб кийинмас, мактаб формаси асосий либоси ҳисобланар, илк ишқ туйғулари, биринчи муҳаббатга на вақти, на хоҳиши бўлган, институтда ўқишга кирса-да, тез орада эрга тегиб, ўқишини сиртқига ўтказди. Натижада ўқиш пайтида ҳам бирорта йигит билан учрашиш хаёлига ҳам келишга улгурмаганди. Турмушга чиққачгина у ҳаётга, бахт, саодат тушунчаларига қанот бериб, кўп ўйга чўкадиган бўлиб қолган, Акобирни илк туйғу, пок ҳиссиёти билан қабул қилган, оилада рафиқаликни бажариб, намунали хотин обрўсини олиб берди. Яна нима керак. Бу жойларга келганда, Қуддус унга рўпарў. Садоқатини синамоқчими? Бефойда. Унинг юраги доимгидек бир текис уради, овора бўлмасин.
Шу пайт, қулоғи остида, гўзал қиз танишайлик, ёлғиз экансиз, деган овоздан чўчиб бошини кўтарди. Унга тикилганча, йўлини тўсган давангирдек йигит, русча гапирганди. Йўқ, раҳмат, деганча янга нари кетди. Шу ҳолига давангир, уни ушлаб қолиш учун қўлини чўзмади. Танишиши учун бундай жўн таклифлар курорт шароитида оддий ҳолдек қабул қилиниб, ҳеч бир аёл хафа бўлмас, чунки дам олувчилар ичида эркаклар озлигидан, давангир таклифи саргузашт талаб аёлларга шараф саналарди.
Хонасига кириб, душ қабул қилиб кравотига чўзилди. Бу ерларда кундуз ва тун ўртасида ҳарорат икки-уч градус фарқ қилгани учун, салқинлаб олиб ётмаса, уйқу келмасди. У СКАЧАТЬ