Uzak yerlere
Işıklar içindeki
Kalabalık şehirlere,
Işıkları açık pencerelerden
Sel gibi fışkıran
Beyaz salonlara,
Sabaha dek dans eden
Şuh civanlara.
Arıyor
Arıyor saadetini,
Dünyada biricik muhabbetini.
Kız bakıyor
İçleniyor
Boynunu bükmüş.
Ama o bilmiyor, bilmiyor kesin,
Onun saadeti
Yanı başında durmuş.
HERKESE MEKTUP
Tesadüfen yolda bugün
Üzerinde adres yazmayan bir mektup buldum.
Açtım.
Baktım.
Satırları
Genç bir kızın
Tebessümü ışığında
Yazılmıştı.
Orada arzu kokusu vardı,
Çiçek açıp bahar olmuştu.
Yazı kalp yazısıydı;
Aşk yolu
Deli dolu
Bazen eğri… Duyguların
Sert dönüşü.
Bazen doğru… Düşüncenin duygunun
Söz birliği
Buluşması.
Yer yer de okunamıyordu.
Böyle bir mektup
Gerçekten seven kalbe
Misafir gelir
Bir kere.
Gençlik gibi…
Ömür gibi.
Söz dedim
Sözümü yere saldı.
Kendisini kaybettim
Kitabı kaldı.
Okudum
Hoşuma gitti.
Eskisi gibi alkışladım
Ama hayattakini değil,
Kitaptaki dostu.
ÖZGÜR İNSAN
Sokakta öyle konuşuyor ki,
Sanırsın bütün insanlara
Konferans veriyor.
Sesi de güzel.
Birisinin fısıltısını bölüyor,
Başkasının düşünce dolu sessizliğini.
Sanki herkesin özgürlüğü
Verilmiş buna.
Edepten özgür
Saygıdan özgür
Her şeyden özgür
Her şeyden arı46.
Konuşuyor âli, âli47.
Bağırıyor kadı kadı,
Cehaletin bu sevimli
Bu özgür evladı.
Yalnızlık boşluk değil,
Seni bekleyen var ise.
Doludur umut güneşiyle,
Hasret hilaliyle,
Kırılgan bir hüznün alacakaranlığıyla.
Doludur Brezilya stadı gibi
Kaprisle, nazla,
Çılgınlıkla,
Jean d’Ark gibi kahraman umuduyla.
Bekleyenin yoksa
Yalnızlığın da yok.
Dünya nereden başlar
Tamamını
Bilmiyorsun.
Dünyayla nerede bütünleşirsin
Onu da bilmiyorsun.
Yaşıyorsunuz
Birbirine bir umut pırıltısı
Vermeyen
Kötü komşular gibi.
Yalnızlık istiyorum…
Büyük, derin,
Dolu bir yalnızlık.
ŞAŞIRMAK İSTİYORUM YOLUMU
Kayboldum bu şehirde ben,
Adresi unuttum.
Öyle garip oldum ki,
Adımdan bile korktum.
Şimdi Doğu ne,
Batı nedir?
Şimdi her şey çok gariptir…
Şimdi sol sağımdır,
Şimdi sağ da solumdur.
Şehrin tamamı evimdir,
Bütün yollar yolumdur.
Gözden kaçırtmıyorum
Bir karış kaldırımı ben.
Çabuk olan akşamı ben,
Şehrin sakini ben,
Şehrin ressamı ben.
Dolaşıyorum, geziyorum
Deminden her yanı ben.
Şehrin çok düşünceli,
Çok sevecen başkanı ben.
Dolaşıyorum,
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
1
Kür – Başlangıcını Çoruh vadisinden alarak, Gürcistan üzerinden Azerbaycan’a geçen ve Hazar Denizine ulaşan büyük bir nehirdir.
2
Öğrenelim.
46
Arı – arınmış, pak, saf.
47
Ali – yüce, yüksek.