Rivoyat va ertaklar. USMON QO‘CHQOR

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ style="font-size:15px;">      O‘z xalqidan o‘ch-qasos

      Qilayotir talab-a!

      Shohim, yaqindir zafar,

      Juda yaqin g‘alaba.

      So‘rmoqchiydim Dorodan

      Bir haqiqat, bir haqni:

      Yaxshiroq bilasizmi,

      Shohim, o‘zi bu xalqni?

      Biroq ayshdan bosh karaxt,

      Ko‘zlarida g‘ubordir.

      Menga qarab turmasdan

      Kengash boshlab yubordi…

      DORO LASHKARINING

      SHIROQ YETOVIDA YO‘LGA

      TUSHISHI

      Tongda Doro chodirga

      To‘plab ashraf-a’yonni,

      Amr ayladi: “Keltiring

      O‘sha badbaxt cho‘ponni!”

      Shiroq keldi. Doroning

      Ko‘zlarida yonar shaxt:

      “Men dushmanning ustiga

      Yurish uchun qildim ahd.

      Aldar bo‘lsang, bilib qo‘y,

      Ko‘zlaringni yoshlayman.

      Mana shu qilich bilan

      Boshing uzib tashlayman!”

      Shiroq dedi: “O‘ch olmoq

      Bor ekan bu yoziqda.

      G‘amlangiz yetti kunlik

      Pichan, suv va ozuqa.

      Yettinchi kun deganda

      Bir ma’voga yetamiz.

      Dushmanning lashkarini

      Yer-la yakson etamiz!”

      Hozir qilindi bir-bir

      Shiroqning aytganlari.

      Cho‘pon yo‘lboshchi bo‘ldi,

      Ortda – Doro lashkari.

      Doroga go‘yo cho‘pon

      Zo‘r bir suyunchi edi.

      Hammaning yuragida

      Zafar ilinji edi.

      Kimningdir ko‘z oldidan

      O‘tar qiz-u xotinlar.

      Kimdir sanar xayolan

      Jaraq-jaraq oltinlar.

      Kimlar yalar lablarin

      Bol yegandek bemalol.

      Kimdir, qancha qul qilsam,

      Deya surardi xayol.

      Telba ochko‘zlik bilan

      Yonar Doroning ko‘zi.

      Go‘yo yotar poyida

      Butun dunyo, yer yuzi.

      Ikki kun yo‘l bosishdi,

      Oldinda – sarbon Shiroq.

      Gullagan vodiy tugab,

      Cho‘l boshlandi qovjiroq.

      Bir taqir yerga boqib,

      Bir ko‘z tashlab osmonga,

      Gumon bilan shahanshoh

      Tikildi-ku cho‘ponga.

      “Parvo qilmang, – der Shiroq, –

      Shohim, qilmang e’tibor.

      Oraliqda besh kunlik

      Kattagina sahro bor.

      Shundan o‘tsak bir joy bor –

      Jannatlarning jannati.

      Ana shunda keladi

      Qo‘shiningiz navbati”.

      Xuddi Shiroq aytgandek

      Sahro boshlandi lov-lov.

      Qum sochar jazirama,

      Osmon yog‘dirar olov.

      Uyurmada chang-to‘zon

      Raqqosadek o‘ynardi.

      G‘ijirlar har tishlam non,

      Meshlarda suv qaynardi.

      Saksovuldan lol boqar

      Echkiemar tasqara.

      Yumronlar ta’zim ila

      Qilar edi masxara.

      Toshbaqa kosasiga

      Tortib olgan boshini.

      Ilonlar qochib qolar

      Sudragancha loshini.

      Ko‘kda to‘rg‘ay muallaq –

      Izhor etar dilini.

      Kim ham tushungay axir

      Bu sahro bulbulini.

      Qurib qolgan quduqdan

      Par-r etib uchar ukki.

      Cho‘lchumchuq chivirlaydi –

      “Chikki-pukki, chik-pukki”…

      “Qayt-qayt” deya havoni

      Kesadi qirg‘iyaklar.

      Unda-munda sochilib

      Yotar oppoq suyaklar.

      Borgan sari qo‘shinda

      Mashaqqat ortar edi.

      Go‘yo ulkan ajdaho

      Domiga tortar edi.

      Otlar tiziga qadar

      Qumga cho‘kib boradi.

      Hamma bundoq sahroni

      Qarg‘ab, СКАЧАТЬ