530 Ёпиб парда, берибдир муҳлатин то,
Аҳилдин ноаҳил бўлгуси пайдо.
Аҳил эрсанг, ўзингни зарра этгил,
Анингдек йўлга туш, даргоҳга етгил…
Чу аввалдин назар йўқ эрди сенга,
У боисдин сафар йўқ эрди сенга.
Бугун ул нури аввал раҳбарингдир,
Нечун танбаллик этгайсен, тушунтир.
Ҳузури Ҳақ муяссар эрса сенга,
Етар кўнглингга нури лаҳза-лаҳза.
535 Олар бўлса назарни сендин ул ёр,
Тиларсен, топмайин тиллога зуннор.
Агар равшан эса ойинайи дил,
Очилгай сенга неча сийнайи дил.
Очар бўлса эшикни маҳбуб ул дам,
Эшикка пардасин тутмас фалак ҳам.
Сенга икки жаҳон амр этди, эй мард,
Билиб, бунга амал этмоқлигинг шарт.
Ибодат бирла илминг ўтру бўлсин,
Дилинг икки жаҳонга кўзгу бўлсин…
Бешинчи мақола
540 Дило, бир дам қўйиб тур обу гилни47,
Чақир ишқ бонги бирлан аҳли дилни.
Ёқиб ишқ нури бирлан жонни, ўртан,
Муҳаббат дарсини жонондин ўрган.
Не эрмиш дарди ишқи зор, дегайсен,
Чу булбул безабон асрор дегайсен.
Довуддек оят айт саргашталарга,
Забури ишқ ўқи ошуфталарга.
Ҳадиси ишқни айт ишқ аҳлига бот,
Дилу жонларни ишқ созига ўйнат.
545 Муҳаббат оташида уд бўлиб ён,
Куюк бир шам каби ўтларга чулғон.
Хирад жомига қуйгил ишқ шаробин,
Ки андин қатра-қатра жонга томсин.
Хирадким маст бўлибдир, бермагил соф48,
Тирикликдин, дегилким, урмасин лоф.
Чу ишқ келди, хирад кўзига мил чек,
Ўзингга ишқ навоси бирла нил49 чек.
Хирад сув эрса, ишқ оташдир албат,
Сув эрса, борми оташга зарурат?
550 Хираднинг билгани икки жаҳондир,
Вале ишқ билгани жонони жондир.
Хирад – мисли тузоқ қайдида чумчуқ,
Валекин ишқ – унинг олдида Симурғ.
Хирад – дебочайи девони роз ул,
Вале ишқ – дурри шоҳбайти ниёз ул.
Хирад – нақди саройи коинотдир,
Вале ишқ – жонга иксири ҳаётдир.
Хирад – зоҳирнамое ҳар ҳоле,
Ва лекин ишқ – санги лоуболе50.
555 Хирад дил эшиги олдида тургай,
Вале ишқ унданам олдинда юргай.
Хирадга хирқайи таклиф эрур тўн,
Вале ишқ эгнида ташриф эрур тўн.
Хирад сўз сўйламоққа сўз сўрар, бас,
Вале ишқ оҳи жонафрўз сўрар, бас.
Хирад жонпарвару жонсоз эмишдир,
Вале ишқ – оташи жонбоз эмишдир.
Хирад – ёш бир бола, ишқ – устакордир,
Тафовут СКАЧАТЬ