Аё ҳикматсевар қуш, бу замонда
Не истарсен бу янглиғ ошиёнда?
Қанот ёз, маънилар осмонига уч,
Фалакнинг етти юксак қопқасин қуч.
Ошиб ўт тўрту тўққиздин баҳарҳол,
Кечиб ўздин, Худойингга назар сол.
495 Нечун сен дев ила ҳамхонадирсен,
Бўлиб девона, чун ҳайронадирсен?
Биларсен, кетмагинг ғоятда маъқул
Ва лекин кетамгингни истамас ул.
Не ҳожат сенга жойи макру талбис,
Кечиб дунёданам, тарк айла Иблис.
Билиб қўй, мулки иблисдир бу дунё,
Саройи макру талбисдир бу дунё.
Бериб иблисга мулкин, кечгил ондин,
Кўзинг осмонга тик, кечгил жаҳондин.
500 Сенинг жойингда ул иблисга не кор?
Унинг жойини ҳам тарк айла зинҳор.
Қўйиб гулханни, гулшанга етарсен,
Ҳамон гулханлигин инкор этарсен.
Оёқ бос аввало қудсий жаҳонга,
Кейин қўйгил қадам унсий жаҳонга.
Яшил шоҳи либосда ўлтирурсен,
Ўзингсен жумлаву лек бехабарсен.
Кечаркан сўнгра неча пардаву дом,
Неча бирларга пешвосен шу айём.
505 Кўриб қаршингда хуршиди жаҳонни,
Кўрарсен сўнгра ул дарёйи жонни.
Ўзингга пешводирсен, нигоҳ қил,
Кейин ул азму жазми боргоҳ қил.
Ўзингни билганингда Ҳақни билдинг,
Амин бўлким, етиб манзилга келдинг.
Магар борлиқ ҳижоб эрди кўзингга,
Ўшал ҳолат даме хуш эрди сенга.
Сени қўймас эди бормоққа борлиқ,
Чу Ҳақ эшигида тургайсен ортиқ.
510 Бўлур қаршингда пайдо ўзга парда,
Келур бир ўзга ҳолат ҳам ўшанда.
Хабар топдингми, бас, бир ўзга лаззат
Тушар кўнгилга, қучгай жонни албат.
Урар парвона ўзни ўтга ҳар дам,
Дегай: шу борлиғимдин мен қутилсам…
Ўшал борлиқ ҳижобин ташлаган он
Бўлур мастлик унинг дардига дармон.
Йиқилгай гоҳ ўшанда, гоҳи тургай,
Гаҳи бежон, гаҳи жон бирла бўлгай.
515 Гаҳи лаззат аро, гоҳи фанода,
Гаҳи фурқат аро, гоҳи бақода.
Дегаймен сенга шу сўзимни, сарбоз,
Гаҳи ғамлар чекиб, гоҳ айлабон ноз.
Қадамнинг ҳад ила ҳамдамлиги йўқ,
Анга ҳамдам эмас, маҳрамлиги йўқ.
Сен эрсанг офтобсен сояга ғарқ,
Эрурсен доянинг қўйнида ҳар вақт.
Бу шиддат олами ичра чопарсен,
У ҳолат оламида не топарсен?
520 Аё саҳро қуши, кел, тарки дом эт,
Етиб ул боғи жаннатга, хиром эт.
Сиру асрор бўлиб кўнгилда борлиқ,
Етишсин сенга ишқдин СКАЧАТЬ