АСАРЛАР (II жилд). Сирожиддин Саййид

Чтение книги онлайн.

      Ярмисининг қорни, ярмин кўзи очдир,

      Ярми шимда, ярми эса яланғочдир.

      Қўшилмайди гарчи ҳаргиз мозорлари,

      Лек уларга хушдир ўзбек бозорлари.

      Олганини истаганча олиб кетгай,

      Бу ҳам камдай яна бунда қолиб кетгай.

      Чопонининг йиртиқлари тупроқ ўзбек,

      Бу тупроқда бўлса ҳамки тупроқ ўзбек,

      Бориб ўзга шаҳарларда яшолмайди,

      Ўзга келса, ўзбек кет, деб айтолмайди.

      Сарҳадларда букун шўру удувват бор,

      Лекин бунда ҳали меҳру мурувват бор.

      Бироқ букун қолмабди-ку ҳеч нарсаси,

      Меҳрнинг ҳам бўлса яхши чегараси.

      Маъзур тутинг, бу сўзларим қўрслик эмас,

      Дўстлик ҳаддан ошиб кетса, дўстлик эмас.

      Иқлимларнинг авзолари ёмон келди,

      Дарвозалар асқотгувчи замон келди.

      Надир шаҳрим бу тўзонлар, оломонлар?

      Чиғатойлар қани? Қани Камолонлар?

      Ҳар хил нусхаларга тўлмиш кўчаларинг,

      Қайда қолди Самарқанду Кўкчаларинг?

      Оқтепанинг тепалари йилу ойлар

      Ўтган хону тўралардан фиғон айлар.

      Маҳкам бўлсак юртни шикаст этмасдилар,

      Қодирийни балки олиб кетмасдилар.

      Бедарвоза шаҳар йўқдир, боболардан

      Қолган гап бу, олмадим мен ҳаволардан.

      Бироқ сенинг бу соҳада овозанг йўқ,

      Дарвозасан Шарққа, лекин дарвозанг йўқ.

      Мен ҳам бир қур сўз сўйладим ҳозирлардан,

      Келажакдан келдим, гоҳи мозийлардан.

      Тинч яшасин дейман ҳар ким ўз уйида,

      Ўз уйида қўшиқ айтсин ўз куйида.

      Ҳар элат ўз ошу нонин ўзи есин,

      Ўғил-қизин тўйига ҳам нони етсин.

      Бунинг учун бўлиб юртнинг кўрку нақши,

      Ҳар шаҳарнинг дарвозаси бўлса яхши.