Пўртанали уммонда сузар ҳаёт қайиғи (ИККИНЧИ КИТОБ). Тохир Хабилов
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Пўртанали уммонда сузар ҳаёт қайиғи (ИККИНЧИ КИТОБ) - Тохир Хабилов страница 88
Название: Пўртанали уммонда сузар ҳаёт қайиғи (ИККИНЧИ КИТОБ)
Автор: Тохир Хабилов
Издательство: SHARQ
isbn: 978-9943-26-373-4
isbn:
Биламан, Отелло, биламан,
Отелло ҳақлими?.. Шоир жим!..
Асқарнинг қисқа сукутидан фойдаланиб, шеърнинг давомини мен илиб кетдим:
Жим!.. Уфқда ботар қуёшни
Шарт кесилган бошга ўхшатдим.
Парча-парча куйган шафақлар
Тирқираган қонни эслатди!
Энди улоқ Асқарга ўтди. Биз гўё шеър ёдламасдик, балки ўзаро шеърий баҳс юрита бошлаган эдик. Бу сатрларга келиб, Асқар анча жиддийлашди, руҳида пўртана кўтарилганини сезиш қийин эмасди:
Қандай қўрқинч! Қандай қабоҳат!
Мумкин эмас ҳеч қийналмасдан!
Ақлидан озганми муҳаббат?
Мумкин эмас, қарши турмасдан!
Асқар дафтарчани ёпиб, стол устига авайлабгина қўйди. Бошини эгди. Мен буни сезмагандай шеърни у бошлаган оҳангда давом этдим:
Мумкин эмас, эй, олийжаноб,
Неча юракни айлаб хароб,
Шоҳона тож кийган муҳаббат,
Мумкин эмас! Қандай қабоҳат…
Асқар бошини кўтармаган ҳолда, паст овозда улаб кетди:
Ки одамнинг ўзигинамас,
Ҳиссини ҳам хароб қилса давр!
Қийналаман!.. Юрагимда ҳовур…
Бу – қаршилик! Ён! Гина эмас.
Бу – қаршилик! Кўринг тарихни.
Мен гўё Асқарнинг фикрини маъқуллаётгандай давом этдим:
Парвонадек қаноти куйган,
Бу – қаршилик! Кўринг тарихни.
Умр тепасида мушт туйган…
Қийналаман виждон билан мен.
Мумкин эмас, қарши турмасдан!
Асқар китоб муқовасини кафти билан силаган бўлиб, менга қаради. Кирганида хушчақчақ эди. Энди кўзларига дард булути соя солган эди:
Ўз зиммамга катта иш олдим:
Эҳтимолки, тамом қилмасдан –
Умрим тугар. Аммо бўлмайди.
(Кўнглим ўрнига ҳеч тушмайди).
Сенга қарши бош кўтармасдан
Асрларни йиғлатган севги!..
Ўзига хос бу мушоира чоғида мен Асқарнинг оҳангига эътибор бердим. Унинг овозида маҳзунлик бор эди. Мен эсам шеърнинг дардини ҳали чуқур англаб етмагандим. Чунки Усмон Носир шеърияти билан мен шу ерда таниша бошлагандим. Асқар эса мактабда ўқиётгандаёқ ёдлаган экан. Асқар Усмон Носирнинг аянчли ҳаётини зўр бир дард билан ҳикоя қилиб берди.
– Бизларда Чўлпоннинг ҳам, Усмон Носирнинг ҳам юраги йўқ. Лекин уларни халққа танитиш бурчимиз бор. Агар Усмон Носир ҳақида битта достон ёзолсам, дунёдан армонсиз кетардим, – деди-да, бир оз сукут сақлаб, яна тилга кирди:
Шоирнинг дўстлари ёзиб бермиш хат:
“Усмон – халқ душмани, у анти шўро…”
Кўнглим бу туҳматга бермайин тоқат
Шу ёруғ оламда қўзғади бўрон!
Наҳот ёлғондакам меҳру оқибат,
Наҳот дўст дўстини чулғайди ғамга?
Қани, қайда виждон, қани муҳаббат?
Наҳот бўри эрур одам одамга!
Бошим тез айланиб кўзим олдида
Бедармон юлдузлар пирпираб учди.
Бир муддат асабий юргач ҳовлида
Шоирнинг “дўстлари” ёдимга тушди.
Улар СКАЧАТЬ