Название: Илоҳийнома
Автор: Шайх Фаридуддин Аттор
Издательство: Yangi asr avlodi
isbn: 978-9943-20-945-9
isbn:
Ажаб йўқ, лойиқи дийдор эрурсен.
Кўрингай сенга ҳам қадрингча жонон,
Бўлурсен аҳли тавҳид бирла ҳар он.
Агар ёрлиқ топарсен Мустафодин,
Дилинг равшан этиб нури сафодин.
Шариатнинг йўлин тут, айла ихлос,
Бўлурсен у сабабли соҳиби роз.
265 Кишига қадрича сир сўйласанг гар,
Очилгай унга бир эшик муқаррар.
Муҳаммад тавҳиди бирлан назар сол,
Висол излаб, кўнгилга сен назар сол…
Аё, Аттор, топиб нури Муҳаммад,
Чу маъсуд бўлдингу мансур, муаййад16.
У боис жонда нури анваринг бор,
Кўнгилда бўйла дури гавҳаринг бор.
У боисдин тилингда бўйла инжу,
Ниҳондир баҳри жонинг ичра инжу.
270 Анга ким қуллуқ этса, комрондир,
Ҳар икки олам ичра унга номдир.
Унинг йўлига кир, манзилни кўзла,
Ўшал манзилда ул жононинг изла.
Расулинг, пешвойинг, раҳбаринг ул,
Набийлар сарвари, Паямбаринг ул…
Расуло, баски Аттор раҳбарисен,
Кўнгилда ишқ сиррин сарвари сен.
Ки сендин топди ул дури маоний,
Ўзингсен йўллагувчи йўлга они.
275 Дилу жони сенга пайваста доим,
Биларсен, ул нечук ишқингда қойим.
Тилармен, менга васли Куллни кўрсат,
Ҳидоят айла, асли Куллни кўрсат.
Аниқким, сен мени шоир демассен,
Бу шоир, деб назар солган эмассен.
Биларсен, бундан ортиқ не дегум сўз,
Сени истаб, хаёлим сенда ёлғиз.
Адойи Ҳазрати покинг эрурмен,
Оёғинг остида хокинг эрурмен.
280 Қабул этгил мени, Ҳаққа қабулсен,
Топиб сирри яқин, соҳиб вусулсен.
Тилармен даргоҳи покингни, сурма,
У даргоҳ хокимен, хокингни сурма.
Не бўлгай, етса ул пойингга бул хок,
Бошингда Тангри берган тожи Лавлок17.
Мунаввар айла Аттор кўнглини сен,
Яна этгил гуҳарбор кўнглини сен.
Ба ҳаққи чор ёр, лутф айла ҳар дам,
Йироқ тутма мени, эй нури дийдам…
АМИРУЛ МЎМИНИН АБУ БАКР СИДДИҚ РОЗИЙАЛЛОҲУ АНҲУ ВАСФИДА
285 Сари мардони дин, Сиддиқи Акбар,
Имоми содиқи асҳоби маҳшар.
Маҳини раҳмати маҳдат у эрди,
Дин ичра сабқи ул ҳайрат у эрди.
Эди хилват тунида дўсти ғор ул,
Нисор этмишди илк қирқ минг динор ул.
Абу Бакр бўйлаким этди, шу асно
Очилди унга буткул ажри дунё.
Имони унга ёр эрди азалдин,
Асл ҳам устувор эрди азалдин.
290 Тиши оғриб, чу ўн йил этди жонсўз,
Паямбарга вале ул очмади сўз.
Паямбарга буни Ҳақ этди таҳқиқ,
Паямбар дедики, эй дўсти содиқ.
Нечун сен этмадинг менга ҳикоят?
Деди: мен этмагум Ҳақдин шикоят.
Кишиким, тан сирин пинҳон тутар чун,
Унинг жон сирри бўлгай Ҳаққа маълум.
Юрарди СКАЧАТЬ
16
Муаййад – бахтиёр.
17
«Сен бўлмасанг, осмонларни яратмасдим» деган ҳадиси Қудсийга ишорат.