Илоҳийнома. Шайх Фаридуддин Аттор
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Илоҳийнома - Шайх Фаридуддин Аттор страница 11
Название: Илоҳийнома
Автор: Шайх Фаридуддин Аттор
Издательство: Yangi asr avlodi
isbn: 978-9943-20-945-9
isbn:
Мачитга ғишт таширди, гоҳи лой ҳам.
175 Гаҳи кафшин ямарди, мойлар эрди,
Гўдаклар бирла ўйнаб, қувнар эрди.
Жаноза бўлса, қолдирмай борарди,
Касаллар ҳолини доим сўрарди.
Расулуллоҳ, сифотингким чунондир,
Ки юз олам элига ақлу жондир.
Агарчи сўйладим васфинг, нечук ул,
Билолмасмен, магар келгайму маъқул?
Агар маъқул десанг ушбу суханни,
Қурардим қайтадин чархи кўҳанни.
180 Агарчи даргоҳинг баҳри азимдир,
Вале бу қатра ҳам дурри ятимдир.
Денгизда гарчи сувлар беканордир,
Вале ҳар қатранинг бир тоби бордир.
Денгизким, унда офтоб сайр этар, ой,
Берар ҳар қатрага ўз бағридин жой.
Не дейман, ё Расулуллоҳ, тағин мен?
Кучим етганча васфинг сўйладим мен.
Каримдирсен ўзинг, кўргувчи ҳам сен,
Берарда юз тўним бергувчи ҳам сен…
МЕЪРОЖ
185 Кўринди Жаброил бир кеча хуррам,
Дедиким, эй Расул, эй Садри олам,
Бу зулмат юртидин юргил, гузар қил,
У дорулмулки Оллоҳга сафар қил.
Юриб, ул Ломакон сори қадам қўй,
Тутиб ҳалқа, қадам сўйи ҳарам қўй.
Бу кеч сенга фалаклар кўз тутарлар,
Фалак узра малаклар кўз тутарлар.
Набийлар кўз тутарлар сенга чанқоқ,
Жамолингни кўришга зору муштоқ.
190 Эшик очмиш биҳишт ҳам, осмон ҳам,
Сени деб барча кўнгилларда байрам.
Бу кеча не сўрарсен, сўргил, илло,
Кўрарсен, юз очар қаршингда Оллоҳ.
Баён эт умматинг дардин аён сен,
Ҳақиқат, жумла асрори жаҳон сен…
Буроқ омода эрди, мисли чақмоқ,
Уни нурдан яратмиш эрди Ҳаллоқ.
Чу Оллоҳ нури пайваст эрди унга,
Югурса, ел етолмас эрди унга.
195 Набий минди Буроққа, йўлга тушди,
Макондин Ломакон сорига учди.
Жўшиб, тебранди шунда Арши аъзам,
Ана, келмоқда, деб офтоби олам.
Малаклар ҳам табақларни тутиб, ҳай,
Нисор сочмоққа ҳозир турдилар, шай.
Тамомий анбиёни кўрди йўлда,
Уларга не хабарлар берди йўлда.
Биринчи Одам очди ўз жамолин,
Анга ул ошно этди висолин.
200 Кейин Нуҳ айлади Куллдин хабардор,
Ки бўлди бу хабардин соҳиб асрор.
У Иброҳимда топди улфати Кулл,
Аён бўлди анга, чун қурбати Кулл.
У Исмоилдин олди тарбиятлар
Ва Исҳоқдин тополди тақвиятлар12.
Ва Яъқуб айлабон ғамлардин озод,
Азиз зотини ишқдин этди обод.
Яна Юсуф анга роз айтди дилдан,
Садоқат розини боз айтди дилдан.
205 У истар эрди нур, Мусойи муштоқ
Уни ишқ оламида айлади тоқ.
Ва Довуд сўйлади рози ниҳонлар,
Сулаймон айлади шарҳу баёнлар.
Кейин Исо кўриб чун бўлди СКАЧАТЬ
Тақвият – куч-қудрат.