Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3. Ахат Гаффар
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Сайланма әсәрләр. 4 томда. Том 3 - Ахат Гаффар страница 44

СКАЧАТЬ яучы җибәрер идем.

      Шәмсия. Хәрәмләшмәгез. Тавыш белән табышу юк.

      Аллаһияр. Бер-берсен иң кызык итеп, көтелмәгәнчә тоткан кешегә приз!

      Йосыф. Ә призга – шашлык белән коньяк!

      Бикчәнтәй. Ә мине кем тота?

      Йосыф Бикчәнтәйнең сакалыннан эләктереп ала.

      Йосыф. Кем чәче бу?

      Аллаһияр. Кызлар куарга керешкәнче, егетләр сакалы белән кызлар чәчен аерырга өйрән!

      Көлешү.

      Йосыф (Бикчәнтәйне этеп җибәрә.) Тфү!

      Рахман. Ә синең хатыныңны тотсам?

      Аллаһияр. Минем үле гәүдәм аркылы атлап кына.

      Шәмсия. Сөйлисең дә инде!

      Нурзадә. Уеннарның уймак чыгарганнарын яратам мин!

      Йосыф. Нурзадә, минем йөрәгем ялкынын сизмисеңмени? Качма инде, кил бире!

      Шәмсия яулыгын кинәт чишә дә, читкә китеп, карап кына тора башлый.

      Шәмсия (юри шаулап). Егетләр, зарыктырмагыз! (Аллаһияр каршына атлый.) Ялындырасыз, инде үзем аулыйм!

      Аллаһиярның үз тавышыннан читләшүен күреп, тәэсирләнеп, нишләргә белмичә тора.

      Аллаһияр (аны эзләгәндәй кыланып). Кайда син, фәрештәм?

      Нурзадә (аның тавышына таба бара). Кайда син, Рахман? Шәмсия ник дәшми?

      Зөлфирә. Дөрес уйнамыйсыз – сөйләшмәгез!

      Нурзадә. Курыкма, синең Бикчәнтәеңә калмаган!

      Аллаһияр Нурзадәне тотып ала.

      Аллаһияр. Бикчәнтәй күптән Зөлфирә кочагындадыр инде, мут.

      Нурзадә Аллаһияр кочагына сыена, үбешәләр.

      Шәмсия (тавышсыз елый, шаккатып аларны әйләнеп чыга). Башкалар гадел уйный бит, Аллаһияр! (Нурзадәне Аллаһиярдан йолкып атарга үрелә, читкә китә.) Мин уеннан чыгам.

      Бикчәнтәй Зөлфирәне тотып ала. Бермәл назланышып торалар да йөгереп чыгып китәләр.

      Мөкатдәс күренә. Яшьләргә бераз карап тора да Рахман каршына килеп баса, Рахман аны тотып ала.

      Рахман. Кайсыгыз бу минем кочагымда?

      Мөкатдәс. Мин, улым.

      Рахман (аны читкә этеп җибәрә). Мин сине эзләмә- дем!

      Мөкатдәс. Аның каравы мин сине эзлим, улым. Гомерем буена эзлим.

      Аллаһияр Нурзадәне юри Мөкатдәс кочагына этеп кертә.

      Нурзадә. Бу синме, Рахман? (Юри кочаклый.)

      Аллаһияр. Әттә-тә! (Күзен чишә.) Мөкатдәс абзыйга приз, егетләр!

      Барысы да яулыкларын чишәләр.

      Йосыф. Юк, сизмисең йөрәгем януларын, Нурзадә! (Җырлый.)

      Бу йөрәгем белеп яна,

      җаныем-бәгърем, –

      Сөйгәнем ятка кала.

      Шәмсия. Ятка…

      Нурзадә. Зөлфирәләр кайда?

      Аллаһияр (як-ягына карана, кул селтәп). Оригиналь түгел.

      Шәмсия. Аның каравы гадел. Гашыйкларча.

      Нурзадә. Күз бәйләшкә гаделлек нәрсәгә ул? Кем өлешенә нинди көмеш эләгә инде!

      Аллаһияр (Нурзадә белән Мөкатдәскә). Иң оригинале – сез. (Барысына да.) Килешәсезме?

      Йосыф. Аңынчы… (Фотоаппарат СКАЧАТЬ