Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин

Чтение книги онлайн.

      Ха-ха-ха!

      Ела!

      Ела, ела! Мәңге ела, беткәнчегә,

      Күз яшьләре тамырыңнан кандай аксын.

      Күз яшьләре тәкәбберлек утын баса,

      Күз яшеңә син яшәгән җиһан тулсын.

      Ела!

      Ела, Адәм! Елау кадерен белеп ела,

      Әлмисактан яралган бу саф тамчылар

      Кыямәттә кәүсәр булыр ак җаныңа.

      Күз яшендә тик табарсың ярдәмчеләр,

      Шәфкатьче алар гына булыр сиңа.

      Аһ!

      Нинди сүзләр сез сөйлисез? Нинди бетү?

      Нәрсә тагын ул кыямәт, мин мәңгелек!

      Мин мәңгелек җиһан шаһы, белдегезме,

      Мин әбәди, мин мәңгелек, мәңге терек!

      Әгәр дә күрсәң ләүхелмәхфүзнең

      Утлы юлларын, котларың очып,

      Мәңгегә шунда тораташ булып

      Калыр идең син!

      Ләкин ул сер кыямәткәчә

      Сиңа фаш булмас һәм аңлашылмас.

      Нигә соң Ходай зар-тәкъдиремне

      Кайлап баглаган ләүхелмәхфүзгә,

      Нигә яраткан соң мине Тәңре,

      Минем көчемнән куркырлык булгач?!

      Сине күтәреп гарше көрсигә,

      Тәхетләр сайлап куелган иде,

      Ләкин алдандың син Газазилгә…

      Калганын үзең син аңла инде.

      Тәхетләр сайлап, җәллад итәргә,

      Сине яраткан куркак Тәңре.

      Тәхетләр мине әле һаман да

      Көтәләрме соң гарше әгълада?

      Тәхетләр көтә тик ялгызыңны.

      Ялгызымны?! Юк, юк!

      Хәйләле тозак корылган анда,

      Калам мин монда мәңгегә, җирдә.

      Бергә.

      Гомергә.

      Аермас безне…

      Хәтта кабер дә.

      Ха-ха-ха!

      Нәрсә ул кабер?

      Иң көчле тәхет.

      Ха-ха-ха!