Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Карим Тинчурин страница 62

СКАЧАТЬ юк, Тәңре ярлыкар.

      Һава.

      Ул куркыр.

      Адәм.

      Мине коткар!..

      Гөнаһ (Һавага).

      Кул тиермә! Ул сиңа хәрәм!

      Барысы.

      Тотма, җибәр!y

      Һава.

      Җитәр!

      (Адәмне Һавадан аермакчы булалар.)

      Җитәр сезгә, хаин җаннар! Кагылмагыз!

      Бу безнең җир, безнең тәхет, безнең оҗмах!

      Шәйтан.

      Безгә үпкә асравыгыз, Һава, нахак,

      Әмер мәгъруф әһле хакка фарыз бит ул.

      Илче күңеле, саф су төсле, кердән азат.

      Без тик илче. Бездән теләк – мәңге яшь бул!

      Мәэҗүҗ.

      Һәм чибәр бул!

      Барысы.

      Ха-ха-ха!

      Һава.

      Көлмәгез!

      Хакыгыз юк безне монда кимсетергә!

      Барысы.

      Ха-ха-ха!

      Һава (читкә).

      Аһ, боларның авазлары агу төсле.

      Саф йөрәкне кисәк-кисәк телеп ала.

      Дәҗҗал.

      Ул уйлана.

      Шәйтан.

      Әйе, шомлана.

      Дәҗҗал.

      Гарше көрси, ләүхелмәхфүз, утлы канун

      Адым саен, сулыш саен сезне тотар.

      Балкып торыр матурлыгың, зифалыгың,

      Тауда үскән ал гөл төсле, тиздән сулыр.

      Һава.

      Юк, юк, хата! Мин мәңгелек, мин мәңге яшь!

      Шәйтан.

      Мәңгелек тик Тәңре генә, бер ул гына.

      Ә син әрсез Газазилнең теләгенә

      Курчак булган тик вакытлы бер җан гына.

      Бер көн килер, син сулырсың, сулган гөлдәй.

      Матурлыктан калыр авыр хәтер генә.

      Бер көн килер, карачкыдай, күләгәдәй

      Кибеп калыр сылу тәнең мәңгелеккә.

      Бер көн килер, бу җирләрдә кош-корт калмас,

      Барсы кайтыр, Тәңремезнең үз аслына,

      Бер көн килер, тау, таш, дәрья – берсе калмас.

      Дәҗҗал.

      Гасыйларга утын булыр Һавиядә.

      Шәйтан.

      Бер көн килер, син матурдан ямьсез диеп,

      Зәвыксыз дип, кызык итеп көләчәкләр.

      Бер көн килер, мәңгелеккә сине моннан

      Ямьсез диеп, дәртсез диеп сөрәчәкләр.

      Һава.

      Юк, юк, мин мәңгелек! Мин мәңгелек!

      Дәҗҗал.

      Мәңгелек тик Тәңре генә,

      Аның кискен әмере генә.

      Барысы.

      Аның кискен әмере генә.

      Һава.

      Адәм, Адәм, коткар мине, коткар мине!

      Утлы сүзләр, шомлы уйлар шомландыра.

      Җиргә иңгән хаин Алла хыянәте

      Саф йөрәкне, аямыйча, аһ, яндыра.

      Китик моннан, качыйк моннан мәңге-мәңге

      Тәңре мәкре ирешмәгән пакь илләргә:

      Болытларга, йолдызларга, ак күкләргә,

      Болар белән тумас шатлык безгә җирдә.

      Адәм.

      Мин арыдым, көч калмады, дәртләр сүнде,

      Йөрәгемне чолгап СКАЧАТЬ