Пьесалар / Пьесы. Карим Тинчурин
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Карим Тинчурин страница 41

СКАЧАТЬ ничек?

      Берәү. Эш сезнең кулда. Без катыша алмыйбыз.

      Салих. Хәзрәттән узып булса да әйтим, боларның гөнаһлары бик зур, шуның өчен ут төртеп яндырырга кирәк үзләрен. Алар бик яхшы янарлар.

      Хәзрәт. Кем, шәкерт, яндыру – Аллаһы Тәгалә, фаразан, эше. Ахирәттә, фаразан, болай да янарлар. Дөньяда, фаразан, җәзаларын күреп үтсеннәр.

      Салих. Дөньяда ук яндырырга кирәк.

      Хәзрәт. Юк, анысы, фаразан, ярамый, гөнаһ була.

      Салих. Боларны җиргә күмүдән эш чыкмас.

      Хәзрәт. Анысы, фаразан, шәргъ шәриф боерганча була.

      Салих. Минемчә, алар утыннан башка нәрсәгә яраклы түгелләр.

      Мөәззин. Җәмәгать, картлар, хәзрәтнең сүзеннән узып булмас, әйдә, минемчә, үтермәскә, ике мең таяк кына орырга кирәк үзләренә.

      Староста. Хәзрәтләр, шуңар ризамысыз?

      Хәзрәт. Риза, риза!

      Староста. Кая, Ибраһим, яткыр үзләрен. Китерегез таяк. Үзем сугам. Хәзрәт, суккан өчен савап булыр бит?

      Хәзрәт. Фаразан, кырык корбан чалганның савабы булыр, дигән.

      Староста. Яткыр үзләрен, чувашыннан башлыйк.

      Мөәззин. Менә минем таяк нык тамыр агачыннан. Бисмиллаһ-иррахман-иррахим.

      Ибраһим. Йә, әйдә, картлар алдына барып ят. Йә, ни эшләттең? Нәрсәгә бүкән төсле катып торасың. Әйдә, дигәч, әйдә, диләр сиңа! (Төртә. Агач ава.) Җәмәгать, үлгән!..

      Хәзрәт. Юк, фаразан, һушыннан гына тайгандыр. Ятып торсын.

      Староста. Әйдә, икенчесен китер!

      Ибраһим. И, син, чуваш калдыгы, әйдә, ят! Әйдә, дим, инде! Әллә син дә… (Агач авып китә.) Җәмәгать, монысы да үлде!..

      Xалык. Үлгән!..

      Җыелып карый башлыйлар.

      Салих. Җәмәгать, агачка әверелгәннәр.

      Хәзрәт. Яһу хуҗа Бәһаветдин! Кәрамәт[15] бу, фаразан, кәрамәт!

      Мөәззин. Җәмәгать, нишлибез инде боларны? Үрәдник, становой хәзрәтләренә ни җавап бирәбез инде?

      Хәзрәт. Фаразан, Алланың кодрәте белән бүрәнәгә әверелделәр, диярбез.

      Мөәззин. Гөнаһлары бик зур булган икән. Соң син, кем, Ибраһим, агачка әверелгәннәрен сизмәдеңме? Фәрештәләр яки иблиснең килеп-китеп йөрүен күрмәдеңме?

      Ибраһим. Һич сизмәдем. Яннарыннан бер адым да читкә китмәдем.

      Хәзрәт. Фаразан, күк капусы-фәлән ачылмадымы? Хуш?

      Салих. Җәмәгать! Бу Алла тарафыннан безгә иңдерелгән бик зур бер гыйбрәт инде.

      Староста. Соң, хәзрәтләр, боларны нишлибез инде?

      Мөәззин. Күмәргә кирәк.

      Староста. Бүрәнәләрнеме?

      Мөәззин. Ие. Алар бит – заһирән[16] генә бүрәнәләр. Асылда, синең шикелле үк кешеләр.

      Хәзрәт. Дөрес, дөрес, фаразан, өсләрендәге киемнәре фидияләреннән булыр.

      Ибраһим. Ничек инде, хәзрәтләр, җеназасыз гына күмәбезме?

      Хәзрәт. Китапта бүрәнәгә, ягъни агачка, фаразан, җеназа укылыр, дигән мәсьәлә күренми. СКАЧАТЬ



<p>15</p>

Кәрамәт – могҗиза.

<p>16</p>

Заһирән – тыштан караганда.