Don Kichot z La Manchy. Мигель де Сервантес Сааведра
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Don Kichot z La Manchy - Мигель де Сервантес Сааведра страница 52
Название: Don Kichot z La Manchy
Автор: Мигель де Сервантес Сааведра
Издательство: Public Domain
Жанр: Зарубежная классика
isbn:
isbn:
największy interes dzieła – tu: najbardziej interesujący aspekt dzieła. [przypis edytorski]
9
interes – dziś: zainteresowanie. [przypis edytorski]
10
hidalgo (hiszp.) – szlachcic. [przypis redakcyjny]
11
hidalgo – szlachcic. [przypis edytorski]
12
spisa – pika, lanca, dzida. [przypis edytorski]
13
świtka – sukmana; wierzchnia odzież wieśniaków lub drobnej szlachty. [przypis edytorski]
14
starunek (daw.) – staranie, dbałość. [przypis edytorski]
15
Feliciano de Silva (1491–1554)– popularny pisarz hiszp.; autor „sequeli” powieści rycerskich, m. in. Amadisa z Grecji. [przypis edytorski]
16
szram – dziś popr. szrama. [przypis edytorski]
17
kiereszunek – pokiereszowanie, uszkodzenie, zranienie. [przypis edytorski]
18
upornie – dziś popr. uporczywie. [przypis edytorski]
19
niewywczas – brak wypoczynku. [przypis edytorski]
20
na piękne – dziś: na dobre; całkowicie. [przypis edytorski]
21
Cyd Ruy Dias – Rodrigo (Ruy) Diaz de Vivar (ok. 1043–1099), zw. Cydem (z arab. El Cid: Pan), rycerz rodem z Kastylii, hiszp. bohater narodowy, brał udział w walkach chrześcijan o wyparcie Maurów z Półwyspu Iberyjskiego (czyli tzw. rekonkwiście). Do literatury i tradycji kultury europejskiej wszedł jako uosobienie cnót rycerskich, stając się bohaterem anonimowych ballad, średniowiecznego eposu rycerskiego Pieśń o Cydzie i dramatu Pierre'a Corneille'a Cyd, będącego najsłynniejszym z wymienionych dzieł. [przypis edytorski]
22
naddziadowie – pradziadowie, przodkowie. [przypis edytorski]
23
szyszak – rodzaj hełmu rycerskiego. [przypis edytorski]
24
qui tantum ossa et pellis fuit (łac.) – która była samą skórą i kośćmi. [przypis edytorski]
25
Babieka – a. Bawieka, koń Cyda. [przypis edytorski]
26
Rosynant (z hiszp. Rocinante rocin: szkapa)– wychudły, kościsty koń; końcówka (hiszp. -ante) jest końcówką imiesłowową służącą do tworzenia przydomków, zwykle o charakterze nobilitującym, dystyngowanym. [przypis edytorski]
27
jakoś długo ani oko – jakoś długo nie było widać. [przypis edytorski]
28
nie wiada – nie wiadomo. [przypis edytorski]
29
amfitrion – gospodarz wydający ucztę, człowiek gościnny; od imienia króla Tyrynsu i Teb w mit. gr. [przypis edytorski]
30
kirys – zbroja płytowa osłaniająca korpus. [przypis edytorski]
31
pancerz – elementy elastyczne zbroi rycerskiej. [przypis edytorski]
32
skop – kastrowany baran a. kozioł. [przypis edytorski]
33
odgróżki – dziś: pogróżki. [przypis edytorski]
34
austeria – karczma. [przypis edytorski]
35
zagrodnik – ubogi gospodarz wiejski, właściciel jednej zagrody. [przypis edytorski]
36
tylki – tyciutki, malutki. [przypis edytorski]
37
nie bawiąc – tu: nie zwlekając. [przypis edytorski]
38
widząc się sam – widząc, że jest sam. [przypis edytorski]
39
dziurgiem – dziś popr.: ciurkiem. [przypis edytorski]
40
foliant – a. foliał wielka, najczęściej stara księga, wielkości połowy arkusza (wg dziś stosowanych norm jest to format A1, a więc arkusz o rozmiarach 594 na 841 mm). [przypis edytorski]
41
kacerski – heretycki; kara kacerska tj. kara przeznaczona dla heretyków, tu: spalenie na stosie. [przypis edytorski]
42
Ariost – właśc. Ludovico Giovanni Ariosto (1474–1533) poeta, satyryk i komediopisarz wł., autor eposu rycerskiego Orland СКАЧАТЬ