Sieci widma. Leszek Herman

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ chciałam go spłoszyć. Zadawanie zbyt wielu pytań często może zniechęcić informatora. Poza tym przecież dał mi numer telefonu. Zakładałam, że jak sam nie zadzwoni, to ja się z nim skontaktuję.

      Policjantka sięgnęła do klawiatury i spojrzała na ekran.

      – No właśnie, ten numer telefonu, który pani od niego dostała… To się nie trzyma kupy, wie pani?

      – Jak się nie trzyma kupy?

      – My mamy jego telefon. Ale to polska komórka i jej numer nawet w przybliżeniu nie pokrywa się z tym, co pani mi pokazała. Można się pomylić, wpisując numer, ale nie aż tak. To kompletnie inne cyfry, pomijając pomyłki literowe.

      – Przecież mógł mieć jeszcze jakiś telefon. Skoro bał się o swoje życie, to może specjalnie na potrzeby kontaktu ze mną kupił sobie prepaid.

      – Rzeczywiście to możliwe – beznamiętnie przytaknęła sierżant Górnik. – A te poprzednie artykuły na temat kradzieży zabytków, na które rzekomo powołał się ten mężczyzna?

      – Ukazały się w kwietniu w „Dzienniku Szczecińskim”.

      – Czy tamte rzeczy pisała pani także w oparciu o uzyskane od kogoś informacje?

      – Oczywiście – przytaknęła Paulina i z satysfakcją wymieniła nazwisko jednego z bardziej rozpoznawalnych w tej części kraju policjantów zajmujących się kradzieżami dzieł sztuki.

      – No tak. – Policjantka postukała długopisem w biurko i obrzuciła Paulinę niechętnym spojrzeniem. – Chodziło mi raczej o informatorów nieco bardziej podejrzanego pochodzenia.

      – To nie były żadne teksty śledcze. Zwykłe artykuły na ten akurat temat. Nie miałam żadnych informatorów.

      Policjantka przez moment jeszcze coś robiła przy swoim komputerze, po czym odwróciła się w kierunku stojącej za jej plecami niewielkiej laserowej drukarki. Poczekała, aż urządzenie wypluje dwie kartki, sięgnęła po nie i położyła na stole przed Pauliną.

      – Proszę to przeczytać i jeśli nie ma pani żadnych uwag, podpisać.

      Paulina pochyliła się nad biurkiem i przez dłuższą chwilę czytała.

      Jak na blisko dwie godziny zeznań protokół był zadziwiająco krótki. Pomyślała, że sama po takiej rozmowie napisałaby felieton na kilka stron. Z trudem powstrzymała się przed zasugerowaniem kilku zmian stylistycznych i składniowych i w końcu podpisała się na dole protokołu.

      – Czy zamierzacie coś zrobić z tym przerzutem do Rosji? Przecież to mogą być cenne rzeczy. Możliwe, że są tam także dzieła sztuki skradzione na Pomorzu.

      – Nie prowadzimy postępowania w tej sprawie. Co miałabym zrobić według pani?

      – No nie wiem. – Paulina wzruszyła ramionami. – Skontaktować się z holenderską policją? Służbą celną? Interpolem?

      Policjantka uśmiechnęła się protekcjonalnie.

      – Żeby przekazać Interpolowi jakieś informacje, musiałabym je mieć, prawda? Na razie mamy tylko zamordowanego mężczyznę, notowanego wprawdzie, ale nieposzukiwanego w żadnej międzynarodowej sprawie. Pomijając wszystko inne, on pani niczego przecież nie zdradził. A przynajmniej pani tak twierdzi.

      – A ta holenderska fabryka mebli?

      – Wie pani, jak wielu pracowników tego typu prywatnych przedsiębiorstw podejrzewa swoich szefów o rozmaite przestępstwa? Od szwindli podatkowych po szmuglowanie narkotyków. To żaden dowód.

      – Ale ten trust przecież chyba istnieje? Skoro wyznaczyli nagrodę?

      – A wie pani, który to trust? Wiele z takich spraw jest tajnych z uwagi na negocjacje prowadzone z towarzystwami ubezpieczeniowymi. Facet mógł podsłuchać jakąś rozmowę, ale na przykład wyciągnąć z niej zupełnie błędne wnioski. Prawdopodobieństwo tego, że rosyjska mafia przyjeżdża do Szczecina, żeby go sprzątnąć, tylko dlatego, że coś wiedział, jest znikome. Ale oczywiście weźmiemy pod uwagę pani zeznania.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      Nordkapp – skalisty przylądek położony na wyspie Magerøya w prowincji Finnmark w Norwegii, nazywany północnym krańcem Europy.

      2

      Stan pogody – przebój Anny Jurksztowicz z 1986 r. ze słowami Jacka Cygana.

      3

      Inner doors – szczelne drzwi wewnętrzne, usytuowane za furtą dziobową (dziobnicą) i rampą wjazdową.

      4

      Komunikacja na statkach odbywa się przede wszystkim za pomocą radiotelefonów UHF, potocznie walkie-talkie. Czasami marynarze posługują się także komórkami lokalnej sieci pokładowej.

      5

      Elementy (urządzenia zamykające) dziobowych wrót wewnętrznych.

      6

      Stan morza – umowne określenie stanu powierzchni morza w zależności od siły wiatru i wysokości fal. Stan morza określa skala od zera do dziewięciu.

      7

      Navtex – Navigational Text Messages – system przekazujący ze stacji brzegowych ważne dla bezpieczeństwa żeglugi informacje.

      8

      Karaki i holki – typy średniowiecznych bałtyckich okrętów żaglowych.

      9

      Pawęź – rodzaj dużej, СКАЧАТЬ