หน้าที่ของผู้กล้า . Морган Райс

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ พระองค์ทรงกลืนพระเขฬะอย่างยากเย็น ในที่สุดก็ทรงตรัสตามพวกมัน คำต่อคำ

      “และจะขอรับใช้ดุจทาสไปตราบสิ้นกาล…”

      พระองค์ทรงคลื่นเหียนที่ต้องทำเช่นนั้น พระหทัยเต้นดังอยู่ในพระอุระ ในที่สุดความเจ็บปวดก็ผ่านพ้นไป

      เกิดความเงียบน่าอึดอัดตามมา ในที่สุดแอนโดรนิคัสก็แย้มสรวลออกมา

      “พวกแม็คกิลเช่นพวกเจ้าอ่อนแอกว่าที่ข้าคิด” พระองค์ทรงคำราม “ข้าคงพอใจที่ได้พวกเจ้ามาเป็นทาส และทำให้พวกเจ้าได้เรียนรู้วิถีของจักรวรรดิ ไปได้แล้ว พาตัวนางมาก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจ แล้วฆ่าพวกเจ้าทั้งหมดเสียเดี๋ยวนี้”

      ขณะที่เจ้าชายเคนดริคทรงคุกพระชงอยู่นั้น พระองค์ทรงเห็นภาพที่ผ่านมาในพระชนม์ชีพแวบผ่านเข้ามาในสมอง ทรงรู้ว่านี่จะเป็นช่วงเวลาสำคัญช่วงหนึ่งในพระชนม์ชีพ ถ้าทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ทรงต้องการ พระองค์ก็จะทรงมีชีวิตอยู่เพื่อเล่าเรื่องราวให้ลูกหลานฟัง แต่หากไม่เป็นเช่นนั้น พระองค์ก็คงต้องนอนเป็นศพในไม่ช้านี้ เจ้าชายเคนดริคทรงรู้ว่าโอกาสมีน้อย แต่พระองค์ก็ต้องคว้าไว้ เพื่อพระองค์เองและราชวงศ์แม็คกิล และเพื่อราชินีเกว็นโดลีน ถ้าไม่ทำตอนนี้ก็คงไม่มีโอกาสอีก

      ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เจ้าชายเคนดริคทรงเอื้อมไปด้านหลัง หยิบพระแสงดาบสั้นที่ซ่อนไว้ใต้ฉลองพระองค์ออกมา แล้วประทับยืนขึ้น ทรงตะโกนออกมาแล้วพุ่งมันออกไปเต็มแรง

      “ชาวซิเลเซียน โจมตี!”

      พระแสงดาบของเจ้าชายเคนดริคหมุนคว้าง ตรงไปที่อุระของแอนโดรนิคัส มันการขว้างที่ทรงพลังและแม่นยำ รุนแรงพอที่จะสังหารนักรบคนใดก็ได้

      แต่แอนโดรนิคัสทรงไม่ใช่นักรบคนใด ๆ เจ้าชายเคนดริคทรงอยู่ไกลไปเพียงไม่กี่หลา СКАЧАТЬ