หน้าที่ของผู้กล้า . Морган Райс

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ แต่เมื่อทุกคนไปถึงแอนโดรนิคัส และเจ้าชายเคนดริคทรงเห็นถนัดว่าแอนโดรนิคัสตัวใหญ่และป่าเถื่อนเพียงใด พระองค์ทรงภาวนาให้แผนการนี้ได้ผล เพราะหากมันไม่ได้ผล ชีวิตของพวกเขาก็คงจะต้องดับสิ้น

      พวกเขาเดินต่อไป เสียงเดือยรองเท้าดังกรุ๊งกริ๊ง จนในที่สุดแม่ทัพคนหนึ่งของแอนโดรนิคัสก็ก้าวออกมา ท่าทางคุกคามและใบหน้าบึ้งตึง เขายื่นฝ่ามือหยาบมายันพระอุระของเจ้าชายเคนดริค ทุกคนหยุดอยู่ห่างจากแอนโดรนิคัสราวยี่สิบฟุต น่าจะเป็นการระวังความปลอดภัย ทหารจักรวรรดิฉลาดกว่าที่เจ้าชายเคนดริคทรงคาดไว้ พระองค์ทรงหวังว่าจะสามารถเดินไปจนถึงตัวแอนโดรนิคัส แต่เห็นได้ชัดว่าคงจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำเช่นนั้น เจ้าชายเคนดริคพระหทัยเต้นเร็วขึ้น พระองค์ทรงหวังว่าระยะห่างนี้จะไม่ทำให้แผนผิดพลาด

      ขณะที่ทุกคนยืนนิ่งเงียบ มองหน้ากัน เจ้าชายเคนดริคทรงกระแอมขึ้น

      “พวกเรามาเพื่อยอมจำนนต่อแอนโดรนิคัสผู้ยิ่งใหญ่” เจ้าชายเคนดริคตรัสด้วยสุรเสียงดัง พยายามใช้น้ำเสียงที่น่าเชื่อถือ ขณะที่ทรงประทับนิ่งอยู่พร้อมกับคนอื่น ๆ ไม่เคลื่อนไหว เงยพระพักตร์ขึ้นสบพระเนตรแอนโดรนิคัส

      แอนโดรนิตัสทรงใช้นิ้วพระหัตถ์แตะศีรษะย่อส่วนที่ร้อยไว้กับสร้อยพระศอ ก้มมองดูพวกเขาด้วยสีพระพักตร์ราวกับแสยะหรืออาจะแย้มสรวล

      “พวกเรายอมรับข้อเสนอของท่าน” เจ้าชายเคนดริคตรัสต่อ “พวกเราขอยอมแพ้”

      แอนโดรนิคัสทรงเอนมาด้านหน้าเล็กน้อย พระองค์ประทับอยู่บนม้านั่งหินตัวใหญ่ ทอดพระเนตรมองทุกคนด้วยพระพักตร์ราวกับแย้มสรวล

      “ข้ารู้ว่าพวกเจ้าต้องยอม” СКАЧАТЬ