На заснежаны востраў. Анка Упала
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу На заснежаны востраў - Анка Упала страница 10

СКАЧАТЬ Але яна сказала, што для яе гэта гучала не вельмі трывожна, а так, быццам ён пачаў курыць, ці піць, ці ўжываць наркотыкі і бравіруе тым, які ён сапсаваны.

      Зэйн апынуўся ў Швецыі як уцякач і два гады жыў у шведскай сям’і, якую называе “мае шведскія тата і мама”. Ён пазнаёміўся з імі, калі працаваў на цвінтары кімсьці накшталт падсобнага рабочага. Шведская мама – матэматык, а шведскі тата – пастар. Пры гэтым Зэйн заявіў на занятках, што ўсе шведы – расісты, нават ягоныя тата і мама, бо не ўзялі б яго, калі б ён не быў хрысціянінам.

      Зэйн хутка заводзіцца, не ўмее кантраляваць свае эмоцыі, мала ведае і ўпэўнена сцвярджае розную лухту. Тунтэматон заўважыла, што ён не разумее, калі адштурхоўвае людзей сваімі паводзінамі. Я згодная, хоць веру і ў тое, што Зэйн зазнаваў ксенафобію. “На такіх чарнявых, як я, заўжды думаюць, што мы злачынцы!” – скардзіўся ён.

      23

      На пачатку семестра, каб лепш пазнаёміцца, мы згулялі ў “снежны ком”. Трэба было называць сваё імя, казаць, што ты любіш рабіць, а потым паўтараць усё, што сказалі астатнія перад табой. Я сядзела апошняя.

      “Мяне завуць Алена, я люблю фатаграфаваць, Ніна любіць чытаць кнігі, Зэйн – катацца на ровары, Ванг Вэй – слухаць музыку, Ясмін любіць жыццё, Сулаф любіць падарожнічаць, Эміко – гатаваць, Тунтэматон любіць трэніравацца, Фартун любіць гаварыць”.

      Фартун – усмешлівае дзяўчо з Самалі, яна суседзіць з Тунтэматон у Нургордэне і часта займаецца з нашай групай. Яе куратар – Лопэ з фатаграфічнай лініі, гэтак жа, як і ў Эвеліны.

      Фартун можа размаўляць толькі гучна. Яна нават выказала сваё захапленне тым, як мы з Нінай умеем перамаўляцца шэптам.

      – А вось ты, наадварот, гаворыш вельмі голасна! – зрабіла ёй заўвагу Эміко, якая часта абураецца, калі Фартун перабівае выкладчыцу Марту.

      Тунтэматон жа мяркуе, што Фартун проста кепска чуе і таму так гучна размаўляе.

      – Я хацела пафарбаваць валасы ў срэбны і ўнізе блакітны, – распавядае Фартун на перапынку, – а цырульніца кажа, што больш пасавалі б чырвоныя адценні, “бо вы ж афрыканка”. Але я ўсё адно мару пра срэбны!

      Пакуль жа яе дробныя кудзеры залацяцца на сонцы, як навюткі каштан, толькі што вызвалены ад скуркі.

      Зэйн хаміць Фартун, можа сказаць ёй па-арабску “Заткніся!”, а нядаўна скамечыў і кінуў у сметніцу аркуш з заданнем, які яна папрасіла перадаць Ванг Вэю, бо той праз працу раней сышоў з урока.

      Тым не менш Фартун дзялілася з Тунтэматон меркаваннем, што Зэйн усё-ткі вельмі добры чалавек. Днямі ён запрасіў яе да сябе на кухню ў абед і прапанаваў частавацца чым заўгодна з ежы. Фартун сціпла ўзяла яблык – яна веганка. А яшчэ Зэйн зваў яе прыходзіць да яго ў пакой, каб разам рабіць хатняе заданне.

      – Яна малая і наіўная і верыць, што ўсе людзі добрыя, – кажа Тунтэматон.

      – Э-э-э, можа табе пагаварыць з ёй, каб яна пільнавалася? – адказваю.

      – Я не ведаю, што Фартун мне на гэта скажа. Усім заўважна, які ён, а яна ўсё адно лічыць, што ён добры.

      – Дакладна… СКАЧАТЬ