Ibong Adarna. Unknown

Чтение книги онлайн.

      Doon niya napagmalas

      ang cahoy na Piedras Platas

      ang balát ay guintóng uagás

      anaqui'i, may piedrerías.

      Sa toua niya't, ligaya

      sa cahoy niyang naquita,

      oras nang á las cinco na

      madlang ibo'i, nagdaan na.

      Sa gayong daming nagdaan

      manga ibong cauan-cauan,

      ualang dumapo isa man

      sa cahoy niyang namasdan.

      Ganitong diquit na cahoy

      ualang ibong humahapon,

      ito'i, di co mapagnoynoy

      cahalimbaua co'i, ulól.

      Ang cahoy na caagapay

      mayroong ibong nagdaan,

      ito'i, siyang tangi lamang

      bucód na hindi dapuan.

      Cahit anong casapitan

      ay hindi co tutugutan,

      na cun anong cabagayán

      sa cahoy na gaua't, laláng.

      Ay ano'i, nang lumalim na

      ang gabí ay tahimic na,

      doon sa batóng naquita

      ay nangublí capagdaca.

      Ay ano'i, caalam-alam

      sa caniyang paghihintay,

      siya na nganing pagdatál

      nang ibong Adarnang mahal.

      Dumapo na nganing agád

      sa cahoy na Piedras Platas,

      at naghusay nangang caguiat

      balahibong sadyang dilág.

      Sa príncipeng napagmasdan

      ang sa ibong cariquitan,

      icao ngayo'i, pasasaan

      na di sa aquin nang camay.

      Ay nang macapaghusay na

      itong ibong encantada,

      ay siya nangang pagcantá

      tantong caliga-ligaya.

      Sa príncipenapaquingan

      ang voces na sadyang inam,

      capagdaca'i, nagulay-lay

      sa caniyang pagcasandal.

      Sino cayang di maidlip

      sa gayong tinig nang voces,

      cun marinig nang may saquít

      ay gagaling siyang pilit.

      Macapitong hintó bagá,

      ang caniyang pagcacantá,

      pitó naman ang hichura

      balahibong maquiquita.

      Nang matapos nganing lahat

      yaong pitóng pagcocoplas,

      ay tumáe namang agad

      itong ibong sadyang dilág.

      Sa casam-ang capalaran

      si don Diego ay natai-an,

      ay naguing bató rin naman

      cay don Pedro'i, naagapay.

      Di anong magagaua pa

      nang siya'i, maguing bató na,

      paghihintay sabihin pa

      nang haring caniyang amá.

      Hindi niya mautusan

      ang anác na si don Juan,

      at di ibig mahiualay

      cahit susumandalí man.

      Si don Jua'i, naghihintay

      na siya ay pag-utusan,

      aayao tauaguin naman

      nang hari niyang magulang.

      Siya nanga'i, nagcusa na

      dumulog sa haring amá,

      nag-uica capagcaraca

      nang ganitong parirala,

      Aco po'i, pahintulutan

      nang haring aquing magulang,

      aco ang quiquita naman

      nang iyo pong cagamutan.

      Ngayon ay tatlóng taón na

      hindi dumarating bagá,

      ang capatid cong dalaua

      saquít mo po'i, malubha na.

      Ang sagót nang haring mahal

      bunsóng anác co don Juan

      cun icao ay mahiualay

      lalo co pang camatayan.

      Mapait sa puso't, dibdib

      iyang gayác mo't, pag-alís,

      hininga co'i, mapapatid

      cun icao'i, di co masilip.

      Isinagót ni don Juan

      ó haring aquing magulang,

      sa loob co po'i, masucal

      mamasdan quitang may damdam.

      Cundi mo pahintulutan

      ang aquing pagpapaalam,

      ay di mo mamamalayan

      ang pag-alis co't, pagpanao.

      Sa uinicang ito naman

      ang hari ay natiguilan,

      at segurong magtatanan

      ang príncipeng si don Juan.

      Lumuhod na capagdaca

      sa haráp nang haring amá,

      bendición po'i, igauad na

      siya cong maguing sandata.

      Capagdaca'i, guinauaran

      at siya'i, binendicionan,

      at sa reinang iná naman

      ay lumuhód capagcuan.

      Ay ano'i, nang matapos na

      na mabendicionan siya,

      ay nagtindig capagdaca

      itong príncipeng masiglá.

      Ang despensa ay binucsán

      nuha nang limang tinapay,

      siyang babaunin lamang

      sa talagang parurunan.

      Di sumacay sa cabayo

      nag-lacad nangang totoo,

      ang príncipe nganing itó

      cabunducan ang tinungo.

      Doon sa paglacad niya

      ualang tauong naquiquita,

      paratí sa ala-ala

      ang Vírgen Santa María.

      Cung mahustong isang buan

      paglacad niya sa parang,

      ay siyang pagcain lamang

      nang isang baong tinapay.

      Sa isang buan ang isa

      nang pagcaing muli niya,

      parang СКАЧАТЬ