Ⴕართული ლექსიკონი. Ⴒექსტის ადაპტაცია თანამედროვე მკითხველისათვის – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე. Ⴌიკო Ⴙუბინაშვილი

Чтение книги онлайн.

СКАЧАТЬ შვილი.

      Ⴁადრაგა – მატარებელნი მოგზაურთანი უვნებელად მეკობრეთაგან.

      Ⴁადრი – გავსილი მთუარე.

      Ⴁადრიჯანი – ბადლიჯანი.

      Ⴁადუა – (ვბადავ, ვბადებ) შექმნა, გაჩენა წარმოება.

      Ⴁავთი – სავალალოს ამბვის მოთხრობა [მობავთე ამგუარის მოამბე; საბავთო სავალალო]

      Ⴁავლი – გასამარათვის ქორისაგან პირველ დაჭერილი მფრინველი.

      Ⴁავრაყი – ბაირაღი.

      Ⴁავრუკი, ბორაკი – ტბის ხაშურია, ოქრომჭედელთაგანხმარებული ოქროს დასადნობად, ვითა ნიშადური კალის დასადნობად.

      Ⴁაზარი – საფარდულო, სავაჭრო ადგილი.

      Ⴁაზი – სომხურად ქორს ჰქვიან, ხოლო ქართულად ეწოდების ზოგად მონადირეთა მფრინველთ: ქორთა, შავარდენთა, მიმინოთა და მისთანათა, რომელთაც ნემესიოს ორბად სახელსდებს.

      Ⴁაზიერი – დამგერშველი და ზედამხედველი ამა მფრინველთა.

      Ⴁაზიერთუხუცესი – უფროსი ბაზიერთა.

      Ⴁაზმა, ბაზმაკი – სანათი, სანთელი ანუ კანდელი.

      Ⴁაზმანდი – თილისმით შელოცვა დაწერილი (ნახე Ⴒილისმა).

      Ⴁათალი, ბაითალი, ბეითალი ანუ პეიტარი – ცხენთ აქიმი.

      Ⴁათმანი – 5 ჩარექი (Ⴑაწონთან ნახე).

      Ⴁაია – გუგათუალისა, შავი, მრგუალი საშუალსა შინა, სადაცა არს მხედველობა.

      Ⴁაია – რტო, ნოშო ფინიკისა, ანუ დანაკის კუდისა.

      Ⴁაია, ბაო – ჩჩვილნი ესრეთ უწოდებენ ურთიერთსა.

      Ⴁაირაღი – დროშა, ალამი.

      Ⴁაკანი – ხის ჯამი. // Ⴉუვის ბუდე, რომელსა ძუალი სრულიად გარემოვლებული გარდა თავისა და ფეხების ადგილისა (ნახე Ⴕერქი და Ⴒყავკეცი).

      Ⴁაკი – მრგულად მოვლებული ღობე ან ფიცრული ხვასტაგთ დასაყენებელი (Ⴆღუდე ნახე). // Ⴋზისა ანუ მთოვარის გარემო ზოგჯერმე ხილული ნათლის სარტყელი.

      Ⴁაკლა – ხნდური ცერცვი, ფახლა [არაბ.].

      Ⴁაკუნი – ფეხის ხმა, ბასტანი.

СКАЧАТЬ