Batı Trakya'da Türk Edebiyatı'na Gönül Verenler. Анонимный автор

Чтение книги онлайн.

      (“Örümcek Ağı”-hikâye- Azınlık Postası, sayı:114, 115, Temmuz-Ağustos 1971)

      (“Kimine Denizin Tuzu, Kimine Yolun Tozu”-hikâye- Azınlık Postası, Sayı:116, 117, Ağustos 1971)

      (“Ayrılış”-hikâye- Azınlık Postası, sayı:125, 126, Kasım-Aralık 1971)

      (Anası İstedi-hikâye- Azınlık Postası, sayı:129, 130, Ocak 1972)

      (Yoksul Kâğıdı”-hikâye- Azınlık Postası, sayı:132, 133, 134, yıl:1972

      (Düdük Sesleri-hikâye-(Sayı:135, 136, 137)

      (Ödüllendirilen Öğrenci-hikâye- (Sayı:33, Temmuz 1977)

      (İşin İçinden Pestallozi Çıkamaz-deneme-sayı:34, Ağustos 1977)

      (Pancar Çapacıları-hikâye- (Sayı:35, Eylül 1977), (Şafak dergisi, sayı: 7, Haziran 1990)

      (İsmet’e-şiir-“Cepheden Eve Giden Yol-öykü- (Sayı:36, Ekim 1977)

      (Cepheden Eve Giden Yol-öykü, 2.bölüm- Kavak Dallarına Asılı

      Umutlar-şiir- (Sayı: 37, Kasım 1977)

      (Salı Pazarının Köylüleri-şiir-(Sayı:38, Aralık 1977)

      (Tütüncü Hasanın Türküsü-şiir-(Sayı:39, Ocak 1978) (Öğretmen Zühtü-öykü, “e.i. Rodopelli” takma adıyla- İleri, sayı:64, Ocak 1977)

      (Bizim Öğretmensin ya…-anlatı, “: N.Egehan” takma adıyla- İleri, sayı:68, Mart 1977)

      (Biz ve Tarlalarımız-köşe yazısı, “N. Egehan” takma adıyla- İleri, sayı:72, Nisan 1977)

      (Arabalar-şiir- İleri-106, Şubat 1978)

      (Memet Gitti-şiir- İleri, sayı:109, Mart 1978)

      (Kiraz Ağacı-şiir- İleri, sayı:176, Mayıs 1980)

      (Kapılar-şiir- İleri, sayı:183, Eylül 1980)

      Uzaktan, yakından gelen horoz sesleri… Baca ve ev siluetleri. Tütüncü arabalarının tangırtıları… Tepelerin ardındaki kızarıklık. Doğan bir gün… Sabaha karşı.

      Ortalıkta bir tazelik… Altın ışıklarıyle güneş. Gözlerini oğuşturan çocuk. Sürüsünü süren çoban, ineğini sağan ana… Sabah.

      Sağda solda bir hareketlilik… Ovaya gidenler, ovadan gelenler. Hayvanlarını otlağa götüren batık suratlı, çorapsız, sandallı çocuklar… Öğleden önce.

      Issızlık sırasında ağlıyan bir küçüğün sesi. Güneşten kızarmış kiremitler. Yerden alevlenen ısı… Kavak yaprağının altındaki daracanın cıvıltısı. Tepeyi delen güneş… Öğle.

      Uzamış gölgeler, kıpırdıyan rüzgâr. Yavrularına yem taşıyan kuş… Sığındıkları gölgelerden yavaş yavaş çıkanlar; bir kıpırdanış… İkindi.

      Koca karınlı inekleriyle evlerine dönen çocuklar. Kapılardan içeriye giren arabalar. Kahve önünde oturmuş birkaç kişi. Yoldan, bir yere yetişmek için hızla geçen motorlu. Tanın kızıllığını batıya fırçalayıp kaybolmuş güneş… Akşam.

      Ve gömülmek isteyen ölmüş bir gün…

      (Hüseyin Mahmutoğlu’nun şiirlerinde azınlık insanının çilesi vardır, resmi vardır. Bir hikâye havası yatar bu şiirlerde. Ama okurken insanı duygulandıran şiirler. İşte bu şiirlerden bazı örnekler)