Oğluma nəsihət. Низами Гянджеви
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Oğluma nəsihət - Низами Гянджеви страница 19

Название: Oğluma nəsihət

Автор: Низами Гянджеви

Издательство: TEAS PRESS

Жанр:

Серия:

isbn: 978-9952-311-21-1

isbn:

СКАЧАТЬ damğa gördü eynidi.

      Bir də, bir də xəlifə o bərbəri sınadı,

      Gördü bədbəxt ustanın qırılmayıb inadı.

      – Vaxtdır, – dedi, – bu işi ayırd eləmək gərək,

      Vəzirilə qonuşdu: – Bir məsləhət ver görək.

      Adicə bir dəlləyin göz qoyun təlaşına,

      Nə cür alın yazısı yazmaq istər başıma.

      Mənə damad olmağı heç ona yaraşarmı?

      Görün, nə deyir mənə, üzündə həya varmı?

      Yəqin, bəla gətirir başıma qəza-qədər,

      Gövhərimə atılan daş deyilmi bu məgər?

      Öz ülgücü əlində, söz ülgücü ağzında,

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      Kamiran (kamran) – kam alan, arzusuna çatan, xoşbəxt

      2

      Nafə – ahunun göbəyi. “Müşk” deyilən qara maddə ahunun göbəyində – dəri kisəcikdə yerləşir.

      3

      Bal – qanad

      4

      Kafur – ölünü yumaq üçün işlədilən kəskin qoxulu ağ, kristal maddə

      5

      Natəvan – zəif, gücsüz, taqətsiz

      6

      Əfsanəyə görə, zülmətdə dirilik suyu tapmış və bu sudan içməklə ölməzliyə qovuşmuş Xızır peyğəmbər və nəfəsi ilə ölüləri diriltməyə qadir Həzrət İsa nəzərdə tutulur.

      7

      Kölgə yalnız divara düşdükdə aydın görünür, başqa hallarda sürünür. Hədsiz zəifləmiş qocaların divardan tuta-tuta getməsinə işarə olunur.

      8

      Yəzdan – qədim zərdüştilərdə xeyir allahı

      9

      Nizami cahanın Tanrı tərəfindən “Kun – Ol!” əmrilə yaradılmasına işarə edir. Onun əzəli qələmi “Lövhi-məhfuz”da kainatın taleyini sözlə yazıb, deməli, hər şeydən öncə sözü yaratmışdır.

      10

      Yaradıcı şəxsiyyətin canı – bu aləmə yadigar qoyub getdiyi sözündədir, bədəni, cismi, gövdəsi gəldi-gedərdir, tələl (skelet) hökmündədir.

      11

      Kainatın yaradılışında məqsəd sözdür, onun sonu da sözdən ibarətdir. Əbədi qalan yalnız sözdür.

      12

      Yalnız həqiqəti axtaranlar və tapanlar böyük söz yaratmağa və bu sözün sayəsində yaşamağa qadirdirlər. Sözü gerçəkliyi pərdələmək vasitəsinə çevirənlərə, bomboş xəyal uydurmaçılarına söz heç vaxt üz göstərmir, yalançıları, saxtakarları yaxına buraxmır.

      13

      Yaradıcı insanın taleyi yaratdığı sözün dəyərindən asılıdır.

      14

      Damarları donanlar, bağrı yananlar – bədii və elmi söz yaradıcıları, şairlər və alimlər

      15

      Söz – Tanrının “Kun – Ol!” əmri. Candakı şah damar – ruh. Kələfin ucu – maddi aləm. Beytin mənası: Tanrı neməti söz kəşf edilməsəydi, ruhu və bu maddi aləmi tapmaq olardımı? Yox!

      16

      Təbiətin və şəriətin bütün qanunları yalnız bədii və elmi sözün sayəsində kəşf olunub və möhürlənib, təsdiq olunub.

      17

      Söz qasidi – qələm və dil

      18

      Poemanın ilk beytindəki hədisin məzmunu yenidən yada salınır: “Ya Cəbrayıl, bu nə qəsddir?”, “Ya Məhəmməd, bu ərşin altındakı Tanrı xəzinəsidir, onun açarı isə şairlərin nitqidir”.

      19

      Sözün tərəzisini quran ulu hökmdar – Tanrı. Sözün aşiqləri – peyğəmbərlər

      20

      Ərşin bülbülləri – şairlər

      21

      İlham məqamında şairlər mələk səviyyəsinə ucalırlar.

      22

      Şairlik əvəzinə saray məddahlığı edən, eybəcəri gözəl kimi qələmə verən şeirbazların həyasızlığı, sərvət, şöhrət düşkünlüyü ucbatından poeziyanın ləyaqəti ayaqlar altına salınmışdır.

      23

СКАЧАТЬ