Великолепный век. Самые лучшие истории о героях. Уровень 1. С. А. Матвеев

Чтение книги онлайн.

      5.

      именительный ağaç

      винительный ağacı

      родительный ağacın

      дательный ağaca

      местный ağaçta

      исходный ağaçtan

      Ahmed ve Hükümdar Yesevî

      Ahmed Yesevî’nin çocukluk çağlarında Türkistan’da Yesevî adında bir padişah varmış. Bu padişah, kış mevsimini Semerkant[8] şehrinde geçirir, yazları da Türkistan dağlarında ava çıkarmış. Bir yaz günü bu hükümdar Karaçuk Dağı’na avlanmaya gitmiş. Fakat dağ çok dik ve sarp olduğu için avlanamamış. Bu durum karşısında çok sinirlenen padişah, bu dağın ortadan kaldırılmasını istemiş. Bunun üzerine Türkistan’daki bütün ermişlere haber göndermiş. Çünkü padişah, ermişlerin dua ve himmetleri ile dağın ortadan kalkacağına inanıyormuş. Ermişler dağın ortadan kalkması için çok dua etmişler ama duaları hiçbir işe yaramamış.

      Bunun üzerine padişah “Türkistan’daki bütün ermişler gelip dua etti mi?” diye sormuş. Yanındakiler, “Şeyh ibrahim’in oğlu Ahmed var. Ama o çok genç biri. Bu nedenle onu çağırmadık.” diye cevap vermişler. Padişah, Ahmed’i çağırmaları için adamlarım göndermiş.

      Padişahın adamları Ahmed’in evine gidip durumu Ahmed’e anlatmışlar ve padişahın kendisini çağırdığını söylemişler. Ahmed, annesi ve babası öldüğü için ablasıyla yaşıyormuş. Ahmed bu durum karşısında ne yapması gerektiğini ablasına danışmış.

      Ablası da “Babamın türbesine git, orada kapalı bir sofra[9] var. Eğer o sofrayı açabilirsen senin ermiş olma zamanın gelmiştir. Çünkü babamın vasiyeti böyleydi.” demiş. Bunun üzerine Ahmed, babasının türbesine gitmiş ve sofrayı açmış. Ahmed, sofrayı yanına alıp Yesi şehrine hareket etmiş. Yesi’de önceden toplanmış olan bütün ermişler Ahmed’i bekliyorlarmış. Ahmed, sofrada bulunan bir parça ekmeği oradakilere uzatınca, bütün ermişler Fatiha suresini okumuşlar. Bunun üzerine Ahmed, bir parça ekmeği orada bulunan herkese pay etmiş ve ekmek herkese yetmiş. Orada hükümdar, askerleri ve ermişler dâhil yaklaşık on bin kişi varmış. Az ye, uzun ye.[10]

      Bir süre sonra çok şiddetli bir yağmur başlamış, yağmur o kadar şiddetliymiş ki oradaki ermişlerin seccadeleri3 bile suda yüzüyormuş. Ahmed’in üzerinde babasından kalma eski hırka varmış. Ahmed bu hırka ile başını, kollarım ve bütün vücudunu kapatmış. Ahmed bir süre sonra hırkadan başını çıkarınca yağmur durmuş ve güneş çıkmış. Oradakiler başlarını yukarı kaldırınca, Karaçuk Dağı’nın yok olduğunu görmüşler. Oradaki insanlar bu keramet karşısında Ahmed’in büyük bir ermiş olduğunu anlamışlar.

      Padişah Yesevî, Ahmed’e “Bana bir dua et de adım kıyamete kadar anılsın.” demiş. Ahmed, “Cihanda beni kim severse, beni senin adınla birlikte ansın.” diye dua etmiş. Bu olaydan sonra Ahmed adı Yesevî adıyla birlikte anılmaya başlamış.

      1. В каком городе проходила великая трапеза, о которой рассказывается в истории?

      1) Yesi

      2) Semerkant

      3) Karaçuk

      4) Arslan

      5) Buhara