Хыял + Чынбарлык. Шигырь. Том 7. Стихи. Рузил Фазлыев
Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Хыял + Чынбарлык. Шигырь. Том 7. Стихи - Рузил Фазлыев страница 9

Название: Хыял + Чынбарлык. Шигырь. Том 7. Стихи

Автор: Рузил Фазлыев

Издательство: Издательские решения

Жанр:

Серия:

isbn: 9785005915238

isbn:

СКАЧАТЬ була тормыш, бу дөньяда,

      Дога сүзен читкә этәрсәк.

      Ялагайлык дуслык кебек диеп,

      Ике флаг бергә күтәрсәк.

      Түрә булса, аны хуҗа диеп,

      Тормышларны аңа тапшырып.

      Басу корып, иген үсмәс булса,

      «Яңгыры юк» диеп гәп корып.

      Күп сыналды халык мохтаҗлыкта,

      Бирелмәде, өмет көч бирде,

      Байлык сыналуы авыр икән…

      Нәфесләргә шактый көч килде.

      Юк вакытта, кеше юмартырак,

      Булмаганны юк бит бирәсе.

      Бар өстенә, кат кат өелгәндә,

      Юмартлыкны килми күрәсе.

      Тую сүзе шактый шартлы икән,

      Чамаларын авыр табуы…

      Байлык бит ул бүген булганнары,

      Башка килми… барысы калуы.

      Калу гына түгел, әле исраф булып,

      Кирәксезгә түккән көч булып.

      Көндезләре үтеп, китеп бара,

      Кояш баеп килә, кич булып.

      Вакыт бар ул

      Вакыт бар ул, нишләп булмасын,

      Гомер әллә вакыт түгелме.

      Тәүлек сиңа бүләк ителә бит,

      Таңнар ату белән бүгенге.

      Вакыт бар ул язмыш дәвам итсә,

      Әрәм генә булып бетмәсә.

      Чишмә суы тәмен кемнәр белә,

      Учына алып суын эчмәсә…

      Вакыт бар ул теләкләрең булса,

      Тирә якка карап алырга.

      Урманнарда сукмак эзләмичә,

      Киң юллардан барып калырга.

      Вакыт бар ул, ләкин үтә тора,

      Һәр көннәре, һәрбер сәгате.

      Кеше күңеленә салынган бит,

      Кадерлене саклау гадәте.

      Вакыт бар ул, әгәр уйлана алсак…

      Ул вакытның каян килгәнен.

      Гомер озынлыгы итеп безгә,

      Кемнең кешеләргә биргәнен.

      Сөенү

      Күмелә ул шатлыкларга,

      Шуны тоеп сөенә.

      Эшкә чыгып киткәндә дә,

      Кайтканда да өенә…

      Өмет булган, хыялпары,

      Барлыгына сөенә…

      Үзе юлларыннан бара,

      Йөрми кеше көенә.

      Сөенерлек була икән,

      Язмышының бүгене.

      Шундый халәттә буладыр,

      Сөенерлек күңеле.

      Сөенә күңел, сөенә,

      Сөенә белгәненә.

      Юлларында сөенерлек,

      Сәбәпләр күргәненә.

      Таңнар атуга сөенә,

      Яңгырлар яуганына.

      Сөенечләргә уралып,

      Тормышлар барганына.

      Хыял аты…

      Кичә генә кебек ул вакытлар,

      Басу юлы, аның тузаны…

      Шул буладыр, кинәт аңлый алу,

      Бик тиз кебек, гомер узганын.

      Әллә ниләр эшләр кебек идем,

      Әллә ниләр кала эшләнми.

      Хыял аты haман жигүледә…

      Алга ашкынып, инде кешнәми.

      Күпме калды, матур теләк булып,

      Хыялларга тирән күмелеп.

      Агач булып алар үсмәгәннәр,

      Тормыйлар шул хәзер күренеп.

      Йөрәк СКАЧАТЬ